Geheimen

Hoofdstuk 2

Fenna wrijft langzaam met haar hand over haar voorhoofd. Met haar ogen nog gesloten rolt ze van haar zij naar haar rug, verwachtend ergens in dat proces tegen Evert aan te stoten. Als dat niet gebeurt tast ze – met haar ogen nog steeds gesloten – de andere kant van het bed af, in een poging Everts warme lichaam te vinden. Haar vingers grijpen echter alleen in de koele stof van de dekens. Heel voorzichtig opent Fenna haar ogen. Ze kijkt naar de lege helft van het bed, waar Evert zou moeten liggen, en dan naar de wekkerradio op het nachtkastje. De oplichtende, rode cijfers geven aan dat het tien over twee is. Een koude rilling loopt over Fenna's rug, ondanks de behaaglijke temperatuur in de slaapkamer.

Heel stil loopt Fenna de trap af, met een raar gevoel in haar onderbuik. Ze werpt een blik richting de voordeur, maar het is te donker om te zien of er iets anders dan normaal is. Ze ziet wel een streepje licht onder de deur die naar de woonkamer leidt. Ze legt haar hand op de deurklink, en duwt die dan heel langzaam omlaag. Voorzichtig opent ze de deur, en kijkt ze naar binnen. Als ze Evert op de bank ziet zitten, laat ze haar adem – die ze onbewust even had vastgehouden – langzaam ontsnappen.

Evert kijkt op als de deur opengaat. Hij had Fenna al aan horen komen, de trap kraakt nogal, hoe voorzichtig er ook wordt gelopen. "Hé, liefje," hij kijkt haar zo onschuldig mogelijk aan. Ze kijkt met grote ogen terug. "Wat doe je nog wakker?" Vraagt ze, met een schorre stem van de slaap. "Het is tien over twee." Evert knikt, en gebaart naar de tv. "Ik-eh... Was de tijd even vergeten." Zegt hij tegen haar. Fenna fronst verbaasd, maar voor ze iets kan zeggen, opent Evert zijn mond weer. "Hoe is het met je hoofdpijn?" Vraagt hij. De vraag heeft het effect dat hij in gedachten had, Fenna is totaal afgeleid. "Gaat wel weer," mompelt ze, "zal morgenochtend helemaal weg zijn."

Het is even stil, afgezien van het geluid van de tv. Dan kijkt Evert weer naar Fenna. "Ik kijk dit nog even af, denk een minuutje of vijf. Dan kom ik naar bed. Ga jij vast liggen, ik vind je nog steeds wel heel bleek..." Fenna glimlacht vermoeid. "Is goed, tot zo." Het gekke gevoel wat ze net had is helemaal verdwenen nu ze weet dat Evert hier gewoon op de bank zat. Vermoeidheid slaat gelijk weer toe, ze kan heel goed tegen weinig slaap, maar als ze eenmaal in slaap is gevallen wil ze haar nacht wel graag afmaken. Met nog een klein glimlachje richting Evert draait ze zich om, en loopt ze terug naar de slaapkamer, waar ze zich weer in bed laat vallen.

Evert kijkt Fenna na. Hij houdt zo ontzettend veel van haar, en hij vindt het verschrikkelijk om nu dit enorme geheim voor haar te moeten verbergen, maar het is beter zo. Hij blaast langzaam wat lucht uit en wrijft zijn handen over elkaar. Hij is pas net een paar minuten thuis, en zijn handen zijn nog ijskoud. Hij is opgelucht dat Fenna niet wakker is geworden toen hij weg was, en hoe vreselijk het ook klinkt, hij is ook wel een beetje opgelucht met haar migraineaanval, juist vanavond. Als ze geen migraine had gehad, was ze een stuk scherper geweest, en had ze zich misschien wel gerealiseerd dat zijn wangen rood zijn van de kou, dat hij zijn schoenen nog aanheeft en dat de serie, die hij in alle haast aan heeft gezet toen hij Fenna hoorde, een serie is die Nynke kijkt, en hij niet.

Vijf minuten later zet Evert de tv uit, zet hij zijn schoenen onder zijn kapstok en loopt hij langzaam de trap op naar boven. Hij vraagt zich af of hij in slaap zal kunnen komen na wat er vanavond is gebeurd, maar hij moet in elk geval naar bed. Dat heeft hij Fenna beloofd, en als hij nu nog langer beneden blijft zal ze alleen maar meer vragen gaan stellen. Hij poetst zijn tanden, en blijft nog even in de badkamer staan. Hij kijkt naar zijn eigen gezicht in de spiegel. Hij ziet er normaal uit, een pokerface kan hij onder alle omstandigheden wel houden. Hij maakt zich meer zorgen om de spanning die hij voelt, en die Fenna – met al haar intuïtie – waarschijnlijk ook zal gaan voelen zodra ze weer iets scherper is dan nu. Uiteindelijk loopt hij toch naar de slaapkamer, en gaat hij naast Fenna in bed liggen. Ze sliep alweer bijna, maar wordt een beetje wakker. "Hé..." Mompelt ze. Ze gaat tegen hem aanliggen, en valt dan al heel snel in slaap. Evert ligt daarentegen nog urenlang wakker, zacht strijkend door haar haren.

------

oh jongens... Wat zou Evert allemaal aan het doen zijn?