chapter 17

1K 36 0
                                    

Monick's POV

Manang ellen!

Oh monick anak.anak na rin kasi ang tawag sakin at sa asawa ko ni manang ellen dahil matagal na siya saamin at sobrang lapit ng loob namin sa kanya.

Dumating na po ba si leigh?

Ay oo kanina pa nagmamadali nga pumasok sa kwarto tapos nagkulong nalang, hindi naman  sa nangingialam ako anak pero mukhang may problema ang anak nyo mabuti pa siguro kausapin mo .mahabang saad nito

Ano daw po?

Ay hindi ko rin alam ng umuwe sya ay parang wala  sa sarli.

Sige po kakausapin ko

Tumango naman ito kayat pumanhik na ako sa hagdan at tinungo ang silid ni leigh.kakatok sana ako ng mapansing nakaawang ito ng kaunti.

Marahan kong binuksan ang pinto at hinanap ng mga mata ko ang anak ko.

Leigh honey!

Nagkalat ang mga gamit at masyadong magulo ang kwarto nya.

Napatuon ang mata ko sa isang sulok ng silid at doon ko nakita ang anak ko na nakasapo sa buhok ang kamay.she look frustrated but why?

Leigh honey!what's the matter?
Nag aalala kong saad .

Mom m-mayroon po ba kayong hindi sinasabi sakin?kinakabahang saad nito kayat kumunot ang noo ko.

Ha?about what?clueless kong tanong .

Tumitig ito sa mga mata ko na waring inaalam kong nagsasabi ako ng totoo.

Mom tell me may itinatago po ba kayo sakin?may nakita ba kayong kakilala nyo?may kailangan ba akong malaman?mom tell me!frustrated nitong sigaw.

Honey calm down!

Just answer me mom!nakikita ko ang determinasyon niyang malaman ang sagot ko na parang dito nakasalalay ang buhay nya.

Anak wala ,ano ba talagang problema ?may nangyari ba tell me?

Natigilan naman ito at sandaling tumitig sakin saka umiwas ng tingin.

Leigh honey tell me anong problema pag usapan natin mommy always here for you.

Mom i want to be alone.saad nito na hindi tumitingin sakin.anak ko sya kaya alam kung may kinakaharap syang problema and I want to help her.

Anak pwede ka namang magsabi sakin kung...

Mom please leave me alone I want to be alone.nakikiusap nitong saad kayat napatango na lamang ako .

Ok sige if it's that what you want but always remember hindi ka nag iisa were always here for you.

Tumango naman ito sakin kayat niyakap ko sya bago tuluyang lumabas sa kanyang silid.napabuntong hininga na lamang ako ng makalabas sa silid.

Malaki talaga sya kayat hindi na niya naiisip na humingi ng tulong o kahit advice man lang sa amin.

Senna's POV

Oh iris kumusta paghahanap ng trabaho.

Malungkot lamang itong ngumiti.mukhang alam ko na.

Ayun wala parin .walang gana nitong sagot.

Oh ano may naging costumer ba tayo?

Ay sus umasa ka pa eh maghapong ngang nakatiwangwang ang beauty namin dito eh.sabat ni tanya.

Sabagay may bago pa ba.

Mukhang tuluyan na talagang magsasara ang restaurant nito.dismayadong ani ni cora.

Eeehhh naman eh bruha pano na?

Tumigil ka nga dyan bruha ang ingay mo ang tinis tinis pa ng boses mo.saway ko.

Sinamaan naman ako nito ng tingin.

Oh andyan na pala si manager eh.

Guys mabuti naman at nandito kayo.malungkot nitong saad.

Oh bakit po manager.tanong ko naman

Gusto ko sanang sabihin sa inyo na...
Bumuntong hininga muna ito bago nagpatuloy

Hanggang ngayong week na lang tayo dito.next week daw ay magsasara na itong restaurant.

Kahit inaasahan na namin itong mangyayari ay labis parin kaming nalungkot.

Mukhang talagang magpapaalam na talaga tayo sa restaurant nato.malungkot na saad ni kiven na kadarating lang ngunit narinig ata ang inihayag ni manager .

Ganun na nga.ani naman ni gina.

Waaaahhhhhh sniff!

Napalingon naman kaming lahat kay tanya.

Waaahhhh wala na talaga tayong trabaho senna goodbye manila na talaga tayo hello province na .madramang turan ni tanya

Oo ganun nga ang mangyayari .malungkot ko ding saad.

Mamimiss ko kayong lahat tatlong araw na lang tayo magsasama sama.

Kayo din po manager mamimiss namin.

Group hug!

Nag group naman kami .hindi namin mapigilan na mag iyakan eh kasi naman eh bakit kailangan pang mahkaganito ang restaurant.

Paano na kami ni tanya mukhang mapapauwe na talaga kami ng probinsya.

Kahit papano naging masaya din naman ako dahil binigyan ako ng pagkakataong muling makabalik sa pinanggalingan ko at maranasan ang muling mamuhay rito kahit sa konting panahon lamang sa ngayon kailangan na naming umuwe sa lugar kung saan nakahanap ako ng pangalawang tahanan

A/N natutuwa po talaga ako dahil sa walang sawa ninyong pagbabasa at paghihintay ng  updates lalo na po sa mga nagvotes thanks thanks.

Keep voting ang comment narin po.




He's only Mine(completed)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant