သံသယများရဲ့ နောက်ကွယ် [ Completed ]

part - 1

ဒါ​ပေမဲ့လေ မိုး...​မောင့်​ကို ​ရွေးချယ်​ခဲ့ပြီးပြီ။ ချစ်​မိခဲ့ပြီးပြီ ။​မောင်​နဲ့ ကြာကြာ​နေနိုင်​ဖို့ဆိုရင်​ မိုးရဲ့ခံစားချက်​​တွေကို သို၀ှက်​ထားနိုင်​ရမယ်​​လေ။

"မိုး....မိုး "

"​ဟင်..မောင် ၊ ​ပြော​လေ"

မိုး အတွေးလွန်နေရာမှ မောင့် အသံကြားမှ သတိဝင်တော့တယ် ။

"ဘာ​တွေ စဉ်းစား​နေတာလဲ ၊ ကိုယ်​ ​ခေါ်​နေတာကြာပြီ "

"​ဆောရီး ၊ အ​တွေးလွန်​သွားလို့ "

"ကိုယ်​ ကဗျာနဲ့ ရုပ်​ရှင်​သွားကြည့်မလို့​ "

"အင်း "

"မိုး လိုက်​ဦးမလား "

"မလိုက်​​တော့ပါဘူး ၊ မိုး အလုပ်​ကိစ္စရှိ​သေးတယ်"​

"အင်း ၊ ဒါဆို ကိုယ်​တို့ သွား​တော့မယ်​​နော်​ ။ အချိန်မမီ မှာ စိုးလို့ "

ကဗျာ့လက်​ကို ဆွဲပြီး ​မောင်​က ထွက်​သွားဖို့ပြင်​သည်​။

"မမ....ကဗျာတို့ သွား​တော့မယ်​​နော်​"

ကဗျာ့က ရိုးသား​သောအသံ​လေးနှင့် မလိုက်​ဖက်​စွာ သူ့ နှုတ်ခမ်းပါးထက်က ​ကောက်​ကျစ်​တဲ့ အပြုံး​ကြောင့် မိုး ရင်​ထဲမှာ စူးခနဲ ဖြစ်​သွားရတယ် ။ ဒါ​ပေမဲ့လည်း ဘာမှမသိသလို ဟန်​​ဆောင်​ပြုံးရင်း ​ခေါင်းညိတ်​ပြီး ပြန်​​ဖြေလိုက်ပါတယ် ။

"အင်း ကဗျာ "

မိုးရဲ့ စကားသံအဆုံး ​မောင်​ နဲ့ ကဗျာတို့ လက်​ချင်းတွဲပြီး ထွက်​သွားခဲ့ပြီ ။ မိုး အ​အေးကို ​မော့​သောက်​လိုက်တယ် ။ ​အေးစက်​​နေ​သော အ​အေး​တွေက ရင်​ထဲက အပူ​တွေက​တော့ မ​ငြိမ်းအေး​စေနိုင်​ခဲ့ပါဘူး။

"​မောင်​ ကြိုက်​သလို အနိုင်​ယူနိုင်​ပါတယ်​ ။ မောင့်ကို  ချစ်​မိတဲ့အတွက်​ မိုး အတတ်​နိုင်​ဆုံး လျစ်​လျူရှုထားပါ့မယ်​။ ​မောင့် အနားမှာ ကြာကြာ​နေနိုင်​ဖို့​အတွက်လေ "

မိုး စိတ်​ထဲ ​ရေရွတ်​​ပြောဆို​နေခဲ့မိ​တော့တယ် ။

×××××××××××

ကလင်​ ...ကလင်​...ကလင်​

မနက်​​စော​စောစီးစီး ဖုန်းမြည်​သံ​ကြောင့် မြတ်​မင်း​မောင်​တ​စ်ယောက် အိပ်​​နေရာမှ နိုးလာခဲ့ပြီး စိတ်​ပျက်​လက်​ပျက်​နဲ့ ဖုန်းကို လှမ်းယူပြီး ကိုင်​လိုက်​တယ် ။