BÖLÜM ///7
Dedem koltukta oturmuş ben ve yavuza öldürücü bakışlar yoluyordu ben ise nişanlıyız kelimesini nasıl ve hangi kafayla söylediğimi düşünüyordum .Kafamı çevirip yavuza baktığımda oda elleriyle kaşlarını duzeltiyordu bu hareketinden tedirgin olduğunu anlamıştım ya inkar ederse ne yapacağım .En sonunda dedem bu sessizliğe bir nokta koydu
"Siz ne zaman dan beri "
"Üç aydır dedecigim " diye atıldım soruya dedem buna pek memnun olmayarak tekrar bir soru daha yönelti
"Ne iş yapıyorsun sen " sinirle yavuza bakarak.Ben yine atıldım soruya sonuçta dedem kardenizliydi laz damarı tutumu onu kimse baş edemezdi
"Subay " dedem sinirle yine bana bakıyordu
"Ha ben ona soruyiyurum da " diyerek yavuzu gösterdi ben heycandan ve korkudan ne yapacağımı bilmiyordum boğazımı temizleyerek .
"Ee dedecim niçin gelmiştin "
Konuyu bir şekilde degiştirmeye çalıştım .
"Bahar deden benle konuşmak istiyor bir müsade ette konuşalım "
Yavuz bunu dediğinde ona döndüm dedemin ona neler yapabileceğini bilmiyordu ve her an gerçekleri anlatabilirdi buna izin vermemeliydim
"Ama " sözüm yarıda kesilmişti
"Baharcum git de bana bir kahve yap "
Dedem yavuz ile yalnız kalmak için kahve bahanesini uydurmuştu .Ben ise ikisini yalnız bırakmazdım .
"Kahve diyorum daa" Dedem bağırınca hemen ayaklandım ve mutfağa geçtim dedemin üstümde büyük bir etkisi olduğu doğruydu .
Umarım yavuz benim yalan söylediğimi söylemez dedeme. Allahım birazdan kıyamet kopabilir ama ben olamayan cezvemi arıyorum bu ne saçmalık nekadar aptalım ben ya neden nişanlıyız dedim ki bıraksaydımda yavuzu paramparça etseydi dedem off onu bu kadar severken nasıl yapacaktımki .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BELİRSİZ |TAMAMLANDI
Short Story"Yavuz" sesiyle odada volta atmayı bırakıp yanına koştum .Soluk yüzü gülümsedi ellerimi onun alınında ve yanaklarında gezdirdikten sonra . "Burdayım sakın korkma " göğsü yavaşça inip kalktı .Ve kızarık gözlerini kapatı . "Sana sarılıp uyuyabilirmiyi...
