Ο άγνωστος

Ο αγνωστος

Η Αθηνα πηγαινει στην κουζινα να βαλει καφε και την ακολουθει ο Γρηγορης.

Αθηνα:Πως σου φαινεται η γιαγια μου;

Γρηγορης:Πολυ καλη,την συμπαθω απειρα. (γελαει)Αν δεν φανω αδιακριτος,γιατι δεν μενεις με τους γονεις σου;

Αθηνα:(με ενα μελαγχολικο βλεμμα)Η μαμα μου πεθανε οταν ημουν 17 και ο μπαμπας μου μας παρατησε οταν ημουν 7.

Γρηγορης:Λυπαμαι. (ακουμπαει με το χερι του τον ωμο της)Να πηγαινω εγω,χαρηκα για την γνωριμια.

Αθηνα:και εγω! (φευγει ο Γρηγορης)

Βραδυ και ο Γρηγορης μπαινει στο μπουδουξιδικο ως συνηθως,καθεται στο μεσαιο τραπεζι και κανει νοημα στο γκαρσον να του φερει το γνωστο ουισκι που πινει.Απο μακρια τον βλεπει η Δεσποινα και πλησιαζει προς το μερος του και καθεται.

Δεσποινα:Εχω μπλεξει.

Γρηγορης:Δηλαδη;

Δεσποινα:Ο ιδιοκτητης με απειλει,πρεπει να βρω ενα τροπο να ξεμπλεξω.

Γρηγορης:Καντου μηνυση.

Δεσποινα:Εισαι τρελος; Οχι βεβαια..Εχω καλυτερο τροπο,θα τον βγαλω απο την μεση (το λεει σιγα στο αυτι του).

Γρηγορης:Δεσποινα μη,θα μπλεξεις.

Δεσποινα:Τα εχω σκεφτει ολα Γρηγορη,δεν θα με μεταπεισεις. (φευγει)

Εντομεταξυ στο σπιτι της Κατιας,η Αθηνα και η Κατια συνομιλουν στο σαλονι.

Κατια:Πως σου φανηκε ο Γρηγορης;

Αθηνα:Καλο παιδι,χαμηλων τονων.

Κατια:Ειναι εθισμενος στον τζογο ομως,καθε βραδυ πηγαινει στα μπουζουκια,εκει ειναι τραγουδιστρια η κοπλεα του.

Αθηνα:Παιδι της νυχτας που λενε.

Κατια:Αυτο ακριβως καλη μου. (της χαιδευει το χερι)

Η Δεσποινα μαζι με τον Γρηγορη,καθονται στο αυτοκινητο της πρωτης και περιμενουν ποτε θα βγει ο ιδιοκτητης απο το μαγαζι.Η δεσποινα φοραει τα μαυρα γυαλια που εχει στο ντουλαπακι και απο διπλα της ο Γρηγορης ειναι ανησυχος.

Γρηγορης:Θα μπλεξουμε.

Δεσποινα:Σταματα,δεν θα μπλεξουμε.(βγαινει απο το μαγαζι ο ιδιοκτητης,ο οποιος μιλαει στο κινητο.Η Δεσποινα βαζει μπρος το αμαξι και ξεκινανε,ο ιδιοκτητης παει να περασει το δρομο χωρις να κοιταξει δεξια ή αριστερα του και η Δεσποινα πατωντας γκαζι,τον χτυπαει,με αποτελεσμα το ατυχο σωμα του να πεσει απο πισω αιμοφυρτο και το αμαξι να φυγει χωρις να κοιταξει κανεις του πισω.Ακουγοντας τον θορυβο,βγαινει ενας απο τους μπραβους του μαγαζιου και τρεχει στον αιμοφυρτο ιδιοκτητη και καλει το ασθενοφορο.

Το βραδυ περασε και εφτασε το επομενο πρωινο,ο Γρηγορης αναστατωμενος απο το χθεσινο περαστιτικο δεν εκλεισε ματι,σε αντιθεση με την Δεσποινα που κοιμηθηκε πολυ καλα.Ενα τηλεφωνημα ομως της διακοπτει το ομορφο υπνο της.Το τηλεφωνημα ειναι στο κινητο του Γρηγορη,ο οποιος με διστακτικοτητα  το σηκωνει.

Γρηγορης:Εμπρος,ο ιδιος,απο την αστυνομια; Μαλιστα θα ερθω. (το κλεινει)

Δεσποινα:Τι εγινε; (με απορια)

Γρηγορης:Απο το τμημα ηταν,θελουν να παω για ανακριση.

Δεσποινα:Γρηγορη,προσεχε!

Γρηγορης:Θα τα καταφερω.( φευγει)

Απο την αλλη πλευρα η Αθηνα στη συνηθισμενη της γωνιτσα στη πλατεια,ζωγραφιζει.Κρυμμενος,την παρατηρει ενας αντρας,κρατωντας στο δεξι του χερι καφε.Πλησιαζει κοντα της και παρατηρει προσεκτικα την ζωγραφια της κοπελας.

Θανασης:Πολυ ωραια ζωγραφια μικρη μου! (με ενα πλατυ χαμογελο)

Αθηνα:Σας ευχαριστω πολυ! (του χαμογελαει)

Θανασης:Εδω ζωγραφιζεις καθε μερα;

Αθηνα:Ναι,εμπνεομαι καλυτερα εξω,βλεπωντας τον κοσμο.

Θανασης:Και καλα κανεις,γιατι ο εξω κοσμος εχει κατι το μυστηριωδες πολλες φορες, που ιντριγκαρει τους καλλιτεχνες.(της αφηνει λεφτα και περπατωντας αναποδα την παρατηρει που συνεχιζει την ζωγραφια της)

Μετα απο αρκετη ωρα,τα αποτελεσματα του ιατροδικαστη για τον θανατο του ιδιοκτητη βγηκαν και οπως αποδειχνθηκε η ωρα του μοιραιου θανατου εγινε στις 12 και πεντε.Ετσι ο κλοιος γυρω στον Γρηγορη στενευει ο οποιος θεωρειται υποπτος για την δολοφονια του ιδιοκτητη.Ο εισαγγγελεας βγαζει την αποφαση ο Γρηγορης να προφυλακιστει εχωντας αρκετα στοιχεια.Μολις μαθαινει ολα αυτα η Δεσποινα τρεχει γρηγορα στο τμημα ετσι ωστε να παραδεχτει οτι αυτη φταιει και οχι ο Γρηγορης.Αυτο ομως δεν θα οδηγησει πουθενα γιατι θα προφυλακιστει και η ιδια μαζι με τον Γρηγορη.ΤΕΛΟΣ