UNMISTAKEABLE LOVE (Larry Stylinson)

WITHOUT LOVE WE WONT SURVIVE.

Kapıyı arkasından kapattı.Yataga yaklaşıp ona baktı.Ve o an herşey dondu...

Kelimelerle anlatılamaz ki bu an.Anca hissedilebilirdi.

Louis bu hissi o kadar iyi biliyordu ki.Kendini rüya da gibi hissetti.

Bulutların üstünde... sadece şimşek çakıp yagmur yagmasından korkuyordu.Bu güzel bulutlar bile içinde böyle tehlikeli birşey taşıyorlarsa...

Uyuyordu ve kıvırcıkları yastıgına dagılmıştı.Onu ne kadar özledigini farketti Louis.Onu böyle görmeyi,saçlarını , kalemle sanki ona özel çizilmiş dudaklarını , ona dair herşeyi...

Tam karşısına geçti ve sandalyeye oturdu.Onu uyandırmak istemedigi için usulca hareket ediyordu.

Louis içini kemiren soruların yanıtlarını merak ediyordu.Ne olucaktı?Ne diyecekti?

Gözlerini bir saniyeligine kapattı açarsa aglıyacaktı çünkü.O sırada bir ses duydu.Hızlıca gözlerini açtı ve karşısındaki masumca parlayan yeşil gözlere baktı.

-"Louis?" Louis neredeyse kendini tutamayıp aglayacaktı.

Bu ses...

Harry karşısında oturan bir Louis'i görünce.Heyecanlanlandı ama şaşırmadı.

Yine hayal gördügünü sandı.O salak halisinasyonlarından biride olabilirdi.

Yatakta sırtını dikleştirdi.

-"Se-en gerçek misin?" diye kekeleyerek sordu Harry.

Gerçek olmasını diliyordu.

Ama bir taraftan hayatına yeni başlamışken bunun bozulmasını istemiyordu.

Louis konuşamıyordu dili tutulmuştu adeta ...sadece başını salladı.

Harry ne yapması gerektigini düşünmeden edemedi.Onu öylece affedecek miydi?Hayır diye emretti kendi iç sesi.Onu affetmeyecekti.

Onunla kavga mı edecekti?Evet dedi iç sesi ona bu sefer.

Ama onu dinlemedi Harry ve özledigi vücuda sarıldı.

İkiside birbirini sıkıca sardı.Harry , onun kokusunu cigerlerine kadar çekti.

-"Hep bu anı hayal ettim" dedi Louis.Gözündeki küçük yaşa engel olamadan.

Louis istemesede ondan ayrıldı ve özledigi gözlere baktı.

Harry ise tarif edemiyordu içindeki duyguları.

Louis hayran oldugu dudaklara baktı. Onları öpmek için uzandı.

Ama Harry ona izin vermedi.Bu sefer onu cinsel yoldan affetmeyecekti.

Louis'in gözleri açılmıştı , buna bir anlam verememişti.

-"Louis bunu yapamam "dedi ses tonu üzgünüm der gibiydi.

Louis hayal kırıklıgı içinde geri çekildi.

-"Ben üzgünüm bunu yapmamalıydım.Hatta buraya gelmemeliydim bile."diyip ayaga kalkıp kapıya dogru gitti.

-"Louis ... bekle.."diyince durdu.

Harry ayaga kalktı ve onun yanına gitti.

-"Buraya neden geldin Louis. ?"

-"Ben...aslında bunun bir çok nedeni var.Ama ben düşünmüştüm ki ben 1 haftalıgına bir tura çıkıyorum.İngiltere'yi gezecegim.Fakat bu yalnız başıma birşey ifade etmeyecek.Ben...seninde benimle gelmeni umuyordum"dedi utangaç bir tavırla.