I Want You And Only You GESTOPT

Part 1

Charlotte POV

En daar sta ik dan. Op het vliegveld van het mooiste stadje van Nederland, Nou stadje eigelijk is het gewoon een grote stad. Het mooie Eindhoven. Ik wou altijd al naar Amerika vethuizen en mijn ouders zouden me toch niet missen.Ik heb toch niet echt zo'n vader en moederband die iedereen heeft met zijn of haar ouders, hun zijn alleen maar bezig met werken en werken. Ik heb thuis afscheid genomen van mijn ouders nou thuis. Ze hadden het zo druk met een "belangrijke zaak" dat ze afscheid hebben genomen via de telefoon. Zo is het altijd geweest. Ik hoor het ze nog zeggen "Nee Charlotte niet nu we zijn bezig" "Nee Charlotte dat kan niet de zaak gaat voor" Zo is het altijd geweest en zo zal het ook altijd blijven.Helaas. Ik heb dit vliegveld altijd al mega groot gevonden laat staan hoe het vliegveld in Los Angeles zou zijn. Ik check nog even snel alles en zet mijn mobiel op de vliegtuigstand. 'We Can Go' roep ik in mezelf.  Ik pak het handvat van de kar waar mijn koffers op staan en duw hem vooruit. 'Bye Eindhoven, Hello Los Angeles' glimlach ik. Het is toch wel de stad waar ik mijn hele leven door heb gebracht. Maar nu wil ik weg van Nederland. Ik wil de wereld ontdekken daarom verhuis ik naar Los Angeles. Ik ben opgegroeid met de Engelse en Nederlandse taal. Er werdt vaak Engels gesproken want als mijn ouders thuis waren waren er ook vaak andere mensen bij die uit het buitenland kwamen dus er werd regelmatig Engels gesproken thuis.

-Aangekomen in Los Angeles-

Ik loop naar buiten en hou een taxi aan. Een gele taxi stopt voor mij en de taxichauffeur helpt me met mijn spullen. Het eerste wat ik moet weten is waar ik een goed hotel kan vinden waar ik kan verblijven tot ik een appartement heb gevonden. Ik stap in en de taxi komt in beweging.

Als ik uit ben gestapt en mijn koffers weer heb rijdt de taxi weg. Ik trek mijn koffers achter me aan op zoek naar een hotel. Ik wou eerst maar een beetje de stad verkennen dus de taxichauffeur heeft me in de stad afgezet. Ik vondt de koopavonden in Eindhoven altijd al mega druk. Maar dit is nog duizend keer zo erger. Ik wurm me door de mensen massa tot ik tegen iemand aan bots. Ik hou geen evenwicht meer en val om. De vrouw tegen wie ik opknalde valt ook op de grond en land op haar billen. Ik sta op en help de vrouw opstaan. 'Het spijt me' zeg ik. De vrouw zet snel haar hoed en zonnebril op. 'Het maakt niet uit' zegt ze met een glimlach. Ik pak mijn koffers en de vrouw pakt haar koffer. We hebben precies dezelfde koffer. Ze stapt in een grijze Mercedes en zwaait nog naar me.

Okay dat was raar. Maar het is Amerika dus alles kan. Was het misschien een belangrijke vrouw in Amerika? Ik denk ik maar niet te lang over na en rol de koffers weer achter me aan.

Bij een hotel aangekomen heb ik de suite gecheckt op het scherm wat een medewerker me liet zien. 'Ik neem hem' zeg ik. Ik moet al mijn gegevens invullen en daarna brengt een piccolo me naar mijn suite.

Aangekomen bij de suite geef ik de piccolo een fooi en open ik de kamer en sluit ik de deur. 'Ik ben kapot' kreun ik. Ik laat mijn koffers los en ren op het hemelbed af. 'Wat zal ik heerlijk slapen' zeg ik met mijn hoofd in het kussen. 'Lott concentreer je, je moet alles nog uitpakken' zeg ik in mezelf. Ik sta op van het zijde zachte bed en loop naar mijn koffers.

Als ik bijna alles heb opgeruimd behalve de koffer waar al mijn kleren in zitten pak ik de zilvere koffer. Ik klik hem open en mijn ogen worden groot. 'Dit kan niet' 'Dit kan gewoon niet' roep ik. 'Dit is mijn koffer helemaal niet' Hoe kan dit nou? Ik denk diep na en kom tot de conclusie dat de vrouw die zo raar deed dezelfde koffer als mij had. Maar hoe kan ik haar ooit vinden? Ik zoek naar een telefoonnummer en naar een naam maar ik vindt niks. Tot ik tot de ontdekking kom dat haar naam gewoon op de bovenkant staat. Ik lees de naam maar dit is vast een grapje. Eigendom van Beyoncé Gilelle Knowles-Carter staat er met sierlijke letters op geschreven. 'Dit kan niet waar zijn' zeg ik als ik mijn handen in mijn haar zet, iemand haalt gewoon een grap met me uit. Onderaan de naam staat een telfoonnummer. Ik pak mijn mobiel die op het nachtkastje ligt en toets het nummer in. De telefoon gaat 10 keer over tot er eindelijk wordt opgenomen.

Hallo met Beyoncé. Hoor ik een vrouwe stem door de telfoon zeggen. Ik verstijf helemaal. Dit kan niet waar zijn ik droom. Ik knijp in mijn arm maar ik ben gewoon wakker.

Hallo? Is daar iemand?

Eh ja het spijt me. Maar ik heb uw koffer gevonden stamel ik.

Mijn koffer zeg je? Wie is dit?

U spreekt met Charlotte en ik ben u tegen gekomen op straat. Ik ben tegen u aangebots

Maar hoe komt u aan mijn koffer?

Die hebben we per ongeluk omgewisseld.  U heeft mijn koffer met mijn kleren en ik heb uw koffer met bikini's zeg ik als ik in de koffer kijk.

Heb je even een momentje hoor ik Beyoncé vragen.

Tuurlijk

Na een paar minuten gewacht te hebben hoor ik de stem van Beyoncé weer.

Ja Hoi ben ik weer, dus ik spreek met Charlotte Williams uit Eindheuven? zegt ze.

Ja dat ben ik Charlotte Williams uit Eindhoven.

Zou je het goed vinden als mijn taxichauffeur jou ophaald en dan kom je even bij mij en dan ruilen we de koffers weer om.

Dat is goed ik verblijf in hotel "The Bridge "

Is goed tot straks

Bye

En Beyoncé hangt op. Een gil verlaat mijn mond. Ik heb gewoon met The Beyoncé gebelt.

Hoofdstuk 1 gepost.

Wat vinden jullie ervan??

Ik heb ff snel een cover in mekaar gezet. Maar er wordt een nieuwe door Salina gemaakt.

Vote?Comment?Follow?

Xxxx Marit