Για σενα..

2.3K 177 0
                                    

"Δώσε μου τα κλειδιά αμέσως "

Ο φύλακας ξεφυσούσε γεμάτος αγανάκτηση ενω ρολαρε τα Ματια του βγάζοντας απτή τσέπη του το μεγάλο σίδερο ξεκλειδώνοντας το κελί του ..

"Κανονικά δε πρέπει να σε χτυπήσω σήμερα ,αλλα μου έχεις σπάσει τα νεύρα και θεωρώ πως σου αξίζει αυτο που θα πάθεις "

Γέλασε γεμάτος πονηριά ,το σχέδιο του άρχισε να παίρνει μπρος ,η ελευθερία του πλησίαζε αρκετά κοντά,σε λιγο θα έβλεπε τον ήλιο ξανά μετά απο δέκα χρόνια ,σε λιγο θα κατάφερνε να κοιτάξει το πρόσωπο της ξανά ,δε μπορούσε να την αφήσει να ξεφύγει τοσο εύκολα απο εκείνον,ήθελε να μάθει τα παντα για εκεινη και θα το μάθαινε ..

"Ούτε ενα συγγνώμη δε θα ζητήσεις ; Δε θες να γλυτώσεις το ξύλο; "Τον ρώτησε εξαγριωμένος ο φύλακας καθώς άρχισε να κάνει αργά και απειλητικά βήματα κοντά του ,μα εκείνος σήκωσε τους ώμους του με άγνοια διχως να κάνει ούτε ενα βήμα πίσω ...

"Θες να σε χτυπήσω δηλαδή ;"

"Ίσως "

"Ίσως ;" Ρώτησε σμιγοντας τα φρύδια του..

Το χέρι του έπεσε διακριτικά κάτω απτο μαξιλάρι του ,όπου και επιασε το ασημένιο μαχαίρι σφιχτά στο χέρι του,και με μια αστραπιαία κίνηση το τοποθέτησε στο λαιμό του φύλακα ,κάνοντας τον να χάσει το χρωμα του και ρίχνοντας με τρεμάμενα χέρια το σίδερο απτά χέρια του ...

"Σε σε παρακαλώ μη με σκοτωσεις"

Τον έσφιξε περισσότερο κοντά στο μαχαιρι,δημιουργώντας του μια μεγάλη κατακόκκινη γραμμή απο αίμα ..

"ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ,δέκα ολόκληρα χρόνια βασανιστηρίων ,τι μου ζητάς να σου συγχωρεσω; Ήξερες πολυ καλά πως ειμαι αθώος ,γιατί ζητάς συγχώρεση τωρα ; "

Η κραυγή του άντρα ακουστικε σαν αντίλαλος μέσα σε ολόκληρο το τούνελ ..

Τα χαρτιά μπροστά στο γραφείο της την Έπνιγαν για ακόμη μια φορα ,και το επιβλητικό βλεμμα του ντειβιντ την έκανε να κομπλερνει περισσότερο ,καθώς όποτε κοιτούσε στη πολυθρόνα απέναντι της ,λες και έβλεπε εκείνον τον παράξενο άντρα που της πείρε το μυαλό και Οχι τον φίλο της ..

"Ντέμπορα ξέρεις ...εγω συζήτησα ενα θέμα με τον πατέρα σου ,το ξέρεις πως με αγάπησε; Ο πατέρας σου θα κάνει καλή συνεργασία με τον δικό μου και τα εργοστάσια μας θα επεκταθούν περισσότερο "

*εμενα θα βλέπεις παντού *

Άνοιξε διάπλατα τα ματια της νιώθοντας μια απελπισία ,αναστέναξε δυνατα παρατωντας τα παντα και εστίασε στον ενα και μονο στόχο της ,να τον βγάλει έξω απο εκει μέσα το συντομότερο δυνατόν ,άραγε να περνούσε απο εκει το απόγευμα ; Θα του έφτιαχνε λιγο ζεστό φαγητό ,σίγουρα θα τον είχαν νηστικό εκει μέσα ,έπρεπε να φάει για να ανακτήσει το αίμα και τις δυνάμεις που έχασε ,σκέφτηκε με μια λυπημένη έκφραση στο πρόσωπο της ..

I WANT ALL OF YOUWhere stories live. Discover now