Part 8

864 50 27
                                    

Eshte si shpirttttttttttttt

                                                                       Eshte si shpirttttttttttttt

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

#Santiago

Ndodhesha ne zyre me Diegon dhe Alvaron dhe isha perhumbur ne mendime kur papritur :/ si gjithmone Diego foli

"Santi kur do i shijojme ato kukllat qe morem mbrem ne"-tha duke me buzeqeshur si ata femijet qe presin tu japesh karamele.

Na fakt me kishin dal fare nga mendja ato te dyja,u kisha thene rojeve qe ti mernin dhe ti sillnin ne shtepi dhe pastaj se di se cfare u kishte ndodhur.

"I harrova fare ato"-thash serioz

"Epo ja ti kujtova une tani"

"Ok thuaj ndonjerit ti sjelli ketu"-thashe dhe ai menjehere doli nga zyra

"A thua se ska pare ndonjehere femer me sy ky"-tha Alvaro duke me pare mua

"Eshte i cmendur po lere"-thashe duke u mbeshtetur ne karrigen time

"Me mua e kishit ju"-dhe Diego duke bere si i merzitur duke hyr

Qeshem te tre.

#Katalea

Marina po vinte verdalle neper dhome duke u perpjekur te kuptonte se ku kishim perfunduar por nuk e kishim iden.Nje mendje me thoshte se dikush na kishte rrembyer por ne skishim probleme me askend keshtu qe kjo alternative hidhej poshte.Duhej vetem te prisnim dhe te shikonim.

"Se kuptoj si mund te jesh kaq e qete"-me bertiti mua

"Pse si duhet te jem sipas teje"-thash e habitur

"Kemi humbur Katalea e kupton kete gje"-dhe ne fakt kishte te drejte ketu,kishim humbur vertete

"Ok qetesohu do e gjejme nje zgjidhje"-thashe duke u ngritur nga krevati dh shkova ta perqafoja.

Nuk kaloj shume dhe dera u hap dhe hyn te njejtit burra qe na rrembyen mbreme.Na kapen nga krahu dhe na nxoren jashte

"Ku po na coni"-bertita duke u munduar per te shpetuar prej tij por ishte e kot.

U ngjitem ne katin e pare te shtepise sepse me sa kuptova kishim qene ne katin e nendheshem te saj dhe me pas u ngjitem ne nje kat tjeter.Cdo kat ishte i rrethua nga shume dhoma, muret ishin te lyer ngjyre gri,kishte tek-tuk ndonje dritare te vogel ne ndonje cep por ajo qe shikoje me shume aty ishin sherbetoret e shumta dhe burra te veshur me kostume te zinj.Nuk e di por tani sec kam nje frike.

Ne fund te korridorit ndaluam para nje dere dhe keta dy zoterinjte e sjellshem dhe aspak te dhunshem na futen brenda.Nuk mund ta besoja ate qe pash para syve,ishte ai,ishte ai kafsha me syte e bukur kafe.Ishte i rehatuar ne nje karrige dhe po me shikonte,ne dy anet e tij ndodheshin dy djem te tjere njeri kishte floket kaf si ai dhe tjeteri te zinj,dreq sa te lezetshem qe ishin...wow prit nje sekond pse ndodheshim ne perball tij? Sa u bera gati ta pyesja dikush me nderpreu

SANTIAGOWhere stories live. Discover now