Clea
Habang papunta na ako sa room ko may narinig akong umiiyak na babae "sino yun"tanong ko sa sarili ko , habang papunta ako doon sa may pinaka rooftop nang building nakita ko si kei na nakatayo sa pinaka dulo nang building at konti nalang malalaglag na sya
"Ayokona mas mabuti pang mamatay na lang ako keysa sa awayin pa ako nung apat na yon"hmm at nag bilang pa sya "isa........dalawa.........tat-"
Hindi ko na napigilan ang sarili ko para pigilan sya sa ginagawa nyang kabaliwan
"Sira ulo ka na ba"natigilan sya sa pagbibilang nya gulat na gulat sya nang lumingon sya at tiningnan ako "anong ginagawa mo dito huh umalis ka na hayaan mo na akong mamatay"sambit nya habang nakatingin nang masama saakin
"Ahhh sige ....bye"at nagulat na lang ako namg bigla syan tumalon para bumaba at tumakbo parapuntahan ako
At hinawakan nya ang kamay ko
"Sandali nag loloko lang naman ako sa totoo lang kailangan kita hehehe"hmm ang dami pang sinabi pipigilan rin pala ko, umupo kami sa bench at nung pag kaupo at pagkaupo namin nagulat ako sa ginawa nya humagulgol sya nang iyak may topak at tung babae nato
"Bakittttt!! Bakittttt!! Bakit ganon ang trato nila saakin gusto ko nangmamatay lagi nalang nila akong inaaway"kakaiba sya kaagad na syang sumusuko ako nga wala lang yon saken sanay nako sa ugali nung mga yon sa bagay baguhan palang sya at wala pang alam
"Alam mo duwag ka"bigla syang napahinto sa kahahagulgol nya at tumingin saakin"ano???"nag tataka nyang tanong
"Matuto kang lumaban hindi ang pag talon sa building ang sagot dyan patunayan mo sa kanila na ikaw si kei park hindi binubuli at hinding hindi mag papatalo"natulala na lang sya sa sinabi ko
"Pasensya na "hmm halatang sising sisi sya sa ginawa nya"sandali"biglang kumunot ang noo nua at napataas ang kilay nya "anong pangalan mo"natawa na lang ako sa tanung nya hindi nya pa alam ang pangalan ko nagloloko ba sya
"Ako ..........ako si Clea"tipid kong sagot "ako si kei sa totoo lang alam ko na ang pangalan mo noh baka kase niloloko mo lang ako "hmm kilalang kilala ko na sya at ako lolokohin sya"pangat long pag papakilala mo nayan ahhh at alam mo na pala ang pangalan ko"sambit ko sa kanya na ikinatuwa
Habang nag kukwentuhan kami may naaninag ako sa bandang likod ni kei malayo layo nga lang sya at hindi ko makita ang mukha nya pero ang kasuotan nya kitang kita ko duguan sya at may mga bubog sa hita ,unti unti syang lumapit saamin hanggang sa makita ko ang mukha nya at biglang napangiti ,isa kaya syang multo unti unti nyang tiningnan si kei at ngumiti ulit
"Hello huyy anuba"unti unting umaayos ang kanyan mukha hanggang sa naging maayos na sya at mukha na syang tao untiting nawala ang sugat nya at may sinabi sya saakin
"Hoy anu ba "pinalo na lang ako ni kei sa braso ko dahilan para mapatingin ako sa kanya pero nanduon parin ang multo nasa likod lang ni kei
"Clea kanina pa kita tinatawag"hanggang sa sinampal nya ako dahilan para magising ang diwa ko
"Aray ang sakit"napahawak na lamag ako sa kaliwang pisngi ko
"Anu bang nangyari syo huh kanina pa kita tinatawag"hay naku na man hanggang sa nag laho na ang multo na parang bula
"Ahh pasensya na "hay ang sakit pala nyang mananpal"ayus lang ... teka anu bang nangyari sayo huh"Napangiti na lang ako, hindi ko alam kung maniniwala sya sa sasabihin ko
"Wag ka daw iiyak sabi nang mama mo "gulat na gulat sya sa sinabi ko
"Pero patay na ang mama ko"hm sabi ko na nga ba "maniwala ka man o hinde na kausap ko sya at pinapabantayan ka nya saakin Aalagaan daw kita "at napangiti nalang sya
"Patunayan mo nga ilan kaming mag kakapatid"tinanong nya pa saaki yon"ikaw lang.....ikaw lang ang nag iisang anak nang mama mo nasi kiashi mihhai park" napanganga nalang sya sa sinabi ko
"Wow ang galing ngayon naniniwala na ako alam mo bang bilang pa lang ang nakaka alam sa pangalan nang mamako at isa ka na don"alam ko naman ma magaling ako ahaha
"Tara na inaantok na ako matulog na tayo"hmm nakaramdam na rin ako nang antok ,kaya pumunta na kami sa kanya kanya naming room hinatid ko muna sya sa room nya
"Bye Clea salamat sa ginawa mo"sasarado nya na dapat ang pinto pero pinigilan ko nang kamay ko"bago ka matulog gusto kong mag sorry sa inasta ko kanina sa canteen sorry kung nasigawan kita sorry....bye at sinara ko na ang pinto nya mula sa labas at sumandala ako sa pinto nya habang nakasandal ako biglang nag bukas ang pintuan nya at dahilan para matumba ako
"Ahhh sorry clea akala ko may kumatok eh ahaha"tinulungan nya ako na makatayo hay napahiya ako don ahh
pero tumakbo nalang din ako sa room ko
Pagkabukas na pagkabukas ko nang pinto nakita ko yung multong na nang hihingi nang tulong saakin na nakaupo sa kama ko
"Anong ginagawa mo dito huh"hay diman lang sya kumatok "wala lang tatanungin lang kita kung pinapayagan mo na ako sa pag hingi ko nang tulong"
hindi ko masyadong maaninag yung mukha nya hanggang sa lumilinaw na ang pakakatingin ko sa kanya nilapit ko pa nang nilapit amg mukha ko hanggang sa nakita ko na sya wow ang gwapo nya pala kahit multo sya
"Nakikita mo na ba ako "tanong nya habang naka ngiti " oo bakit"talon sya nang talon na parang bata ang cute nya ehiy joke"ibig sabihin pumayag ka na natulungan ako"tek anu daw
"May sinabi ba ako huh"wala naman diba??"hindi mo nga sinasabi pero kitang kita sa mata mo na pumayag kana"promise hinde talaga , napangiti nalang ako sa kanya ,pero bigla sya naging malungkot
"Bakit anong problema"hmm muka syang pusa "sabi raw kase kapag may iba pang nakakakita sa akin may chance daw na mamatay "biglang napa hawak ako sa bibig ko"joke lang yun no anu kaba tutulungan kita heheh"papilit nalang akong tumawa pero gusto ko din naman syang tulungan
"Anong klaseng tulong bayan"paramg kinakabahan ako sa isasagot nya
"Gusto kong malaman lahat nang pagkatao ko lahat nang tungko sa akin at kung bakit ako namatay"my god kinabahan ako bigla
"Oo sige tutulungan kita sa paglutas kung sino ka"hmm nakakainis kaylan ba sya aalis"sige umalis kana"at isa pa ka pag natulungan mo na ako wala mang mangungulit sayo" ouchh parang pinatatamaan nya ako doon ahh
"Ahh sandali gusto ko lang humingi nang sorry sa inasta ko sayo kanina huh"at humiga na ako sa kama ko at tinakpan ko lahat nang buong katawan ko nang kumot at dahan dahan ko tong tinanggal paunti unti pero nawala na sya hmm natawa na lang ako sa sinabi ko kanina
Ngayon pa lang ako nag SORRY sa buong buhay ko .... hmm bakit kaya???
---------
Itutuloy....; )
