My Rented Boyfriend (Completed)

Rented BF 9

"KUMUSTA na si tatay? Ano po ang sabi ng doctor sa kanya? Pasensya na po 'Nay, Chasen dahil ngayon lang ako nakarating." Yumakap si Castle sa nanay at kapatid nito at saglit na binalingan ang amang natutulog sa hospital bed bago ito lumingon kay Marey na nasa likuran nito saka siya hinila palapit sa tabi nito. "Si Reyna po, kaibigan ko. Reyna, sina nanay at Chasen pala." Pagpapakila nito sa kanila.

Hinawakan naman ng nanay nito ang kamay niya at tipid na ngumiti, gano'n din si Chasen sa kanya kaya gumanti siya ng tipid ngiti sa mga ito. They seemed very nice and approachable people parang si Castle din. Nakuha ni Castle ang ibang features sa nanay nito; maganda ang nanay nito at the same time guwapo din ang nakababatang kapatid nito dahil guwapo din ang tatay nito.

Halos limang oras din siyang nagmaneho kanina at kahit nag-insist ang binata na ito ang magmaneho ay hindi siya pumayag dahil alam niya ang feeling ng kabado at mixed emotions kaya pinaupo na lamang niya ito sa passenger's seat. Taimtim itong nanalangin at nang makalma ito ay saka niya ito kinausap para palakasin ang loob nito.

Dumiretso na sila agad sa public hospital kung saan din dinadala ang tatay nito kapag nagpapa-dialysis, iniwan na lamang nila ang mga gamit nila sa compartment ng kanyang sasakyan at nagmamadaling pumasok sa suite room ng hospital.

Bumaling ang nanay ni Castle sa anak nito. "Thank God, okay na ang tatay mo anak. Nasobrahan kasi niya ang water intake niya kaya namaga ang katawan niya at hirap na hirap siyang huminga, nagkaka-muscle cramps din siya kaya dinala ko na siya agad dito. Buti na lang nakaduty din ang Nephrologist ng tatay mo—si Dra. Hernandez—kaya agad natignan at nalapatan ng lunas ang tatay mo." Thankful na sabi ng nanay nito.

"Mabuti naman po kung gano'n kinabahan po talaga ako nang husto, 'Nay." Ani Castle, "Mabuti na lang din po kasama ko si Reyna at lumakas po ang loob ko sa mga sinabi niya. Hindi ko po siguro alam ang gagawin ko kapag mag-isa kong nalaman ang balita kay tatay," anito. Naramdaman niyang mahigpit na hinawakan ni Castle ang kamay niya, inabot din nito ang kamay ng nanay at kapatid nito. "Kayo lang po ang lakas ko at kahinaan at the same time at hindi ko po alam ang mangyayari sa buhay ko kapag may nangyaring masama sa inyo kaya sana po ay mag-iingat kayo lagi." Anito. Pakiramdam tuloy niya ay kasali din siya sa pagmamalasakit nito na parang isang miyembro na ng pamilya.

Bumitiw ito sa pagkakahawak sa mga kamay nila, t-in-apped ng nanay nito ang balikat ng anak. "Ikaw din anak at pagpasensyahan mo na lang at ikaw ang laging takbuhan namin, hindi mo tuloy na-enjoy ang pagiging binata mo dahil sa amin."

Mabilis na umiling-iling ang binata. "Gusto ko rin naman po itong ginagawa ko dahil mahal ko po kayong lahat." anito.

"Hayaan mo kuya, kapag nakapagtapos na ako ng pag-aaral ko ay ako naman ang magta-trabaho para sa pamilya natin tapos maaari na kayong magpakasal ni ate Reyna." Nakangiting sabi ni Chasen.

"H-Ha?" magkasabay nilang sabi Castle saka sila nagkatinginan at siya ang unang nagbawi ng tingin. "H-Hindi naman kami magkasintahan, e." mabilis niyang depensa.

"Hindi nga ba?" makahulugang ding tanong ng nanay nito na nagpabaling-baling ng tingin sa kanila.

Mabilis naman siyang tumango-tango sa pamilya ni Castle. "Friends lang po kami." Depensa niya. Saka siya bumaling sa katabing lalaki. "Hindi ka ba magsasalita dyan." Aniya. Nakatingin lang kasi ito sa kanila at pigil ang pagngiti.

"Siguro bagay tayong dalawa kaya nasasabi nina nanay at Chasen na magkasintahan tayo." Anito.

"At okay lang sa 'yo? Eh, hindi naman talaga tayo, e." bulong niya dito.