Creepy Red String Attached [ C O M P L E T E D ]

🔯 Chapter Twenty Nine: Creepy Breakup

But we're not sweet! Never! Impossible.

" Hindi ako mapakali. May tinatago ka. Sabihin mo."--Luiji.

Uminit ang mga pisngi ko. Nahihiya ako at medyo naiirita sa pagpupumilit niya.

" Ang kulit mo rin 'no? Sabi ko, wala. Wala. Wala. Wala!"---Jennifer.

Nagpumiglas ako at mabuti naman, nakatakas ako sa kanya!

Baka nag bla-blush ako ngayon! Nakakahiya baka kung ano-anong isipin niya!

Imbes na pumasok sa bahay, napatakbo ako papunta sa may high way. Baka hindi niya ako tatantanan kung babalik ako sa loob ng bahay.

Pero...

Preoccupied ang utak ko sa nangyari kani-kanina lang. Hindi ko...

"Jennifer!"--Tinawag ako ni Luiji!

I closed my eyes.

Peeep!

Tsssschhhkk!

Naramdaman ko ang yakap ni Luiji--

"Ahgh..argh--"--Luiji.

Ang sakit ng buong pangangatawan ko. Ramdam na ramdam ko ang mainit na katawan ni Luiji na nakayakap parin sakin.

Nasagaan ako. Kami.

At idinamay ko pa si Luiji.

Dilat na dilat ang mga mata ko. Though...medyo masakit ang leeg ko but I'm still trying to peek his face.

"Lu...Lui-ji!"

His body...his face was covered by the color of liquid crimson red.

Nakikita kong hinahabol niya ang hininga niya.

Hinaplos ko ang pisngi niya.

Parang gusto na niyang pumikit pero sinusubokan ko siyang pigilan.

Ayokong mawalan siya ng malay

Or worse, mawalan na ng hininga.

There's no way that he'll stop breathing!

No please, Luiji.

Lumalabas na ang dugo sa bibig niya. Parang pinipilit niya ang sarili na magsalita kahit nahihirapan siya.

" lui--ji! Lui...ji!" Gusto kong sabihin na 'Huwag siyang magsalita.' Because I know, It will worsen his situation.

Tinatapik ko na ang pisngi niya. Umiiyak na naman ako. Gusto kong...

Gusto kong sabihin sa kanyang, 'Huwag mo akong iwan.'

He groaned. He's moving like he's still trying to catch his breathe kahit mahirap.

"...gus...Gus--to. Arghh...kit...ki-ta."--Luiji.

Garalgal, putol-putol at mahina ang pagkakasabi niya.

But those words...tagos parin yon sa puso ko. Rinig na rinig ko parin yon.

Ramdam na ramdam ko iyon.

Lalo akong na-iyak.

Gusto ko siyang suntokin at upakan para mas matuloyan! Kainis siya eh!

Bakit sa puntong 'to pa niya sinabi 'to?

Na may feelings pala siya para sakin?

Huling beses ko na ba'tong maririnig sa kanya?

Sumuka na naman siya ng dugo.

Then he...slowly closed his eyes.

"Ergh!ughhh! Hu...huwag. Plea...please. Huwag..." Mas nilakasan ko pa ang pag yogyog niya sa pisngi niya pero hindi na siya dumidilat.