STAY (boyxboy)

Chapter 2 - Kuya's Good News

Bank POV

I was standing at the shed house while the rain is falling. Inilabas ko ang kamay ko para damhin ang lamig ng ulan dulot ng hangin.

Sumilay ang ngiti sa aking mga labi ng maramdaman ito.

Kakatapos lang ng last subject namin at ngayun ay nag aantay nalang ako sa driver namin na kinuha ni mama para sakin.

"Sir, anjan na po ang kotse." Banggit ng isa sa mga security ni mama bago nya binukas ang payong at inalalayan ako makapasok ng sasakyan. Di rin nag tagal ay umandar na ito.

I miss kuya Joseph. Bumuntong hininga ako bago inalala lahat ng masasayang araw naming magkasama. It's been a long time ago and ngayun di ko na sya kasama. He's with his fiancé, nasa japan sila ngayun. While me, andito nakakulong sa mga bisig ng magulang ko.

Sakto naman na pakahinto ng sasakyan sa tapat ng aming bahay ay wala na ang ulan. Agad akong bumaba at naglakad papasok.

Paka bukas ko ng pinto. I saw my mama at her office dito sa bahay busy with her tambak tambak na papers. Di na ako nag badyang tingnan sya pagod narin ako at ayaw ko nang pakinggan mga sermon nya. I am too tired listening to her na paulit ulit lang naman.

Pakabukas ko ng pinto ay tumambad saakin ang sobrang tahimik na kwarto namin ni kuya. We had our own room pero sa sobrang close namin ni kuya palagi na kami noon magkatabi. His things, my things! My policies, his policies.

Inilapag ko lahat ng gamit ko sa study table ko at nag umpisang kumuha ng damit. Maliligo muna ako ng panandalian sumasakit rin ulo ko sa sobrang lagkit ng katawan ko.

Pakabukas ko ng shower ay biglang bumuhos ang malalamig na butil ng tubig saaking katawan.

I was drying my hair using the towel na nakapatong saaking balikat ng naabutan ko si manang loreng na inaayos lahat ng gamit ko sa study table.

"Ako na po jan manang, magpahinga na po kayo. Maghapon na po kayong nagtatrabaho." Banggit ko kasabay ng aking pagmano. Maluggod nya yung tinanggap at inakay ako papuntang kama.

Kinuha nya sa akin ang towel na nasa balikat ko at hinayaan syang hagudin ang aking buhok sa tulong nya. Daily routine nya narin ata to sakin para naman daw marelax ang utak. Alam nya rin kase sitwasyon ko ngayun kay mama kaya kahit sa kunting tulong nya ay may maramdaman man lamang akong nanay-nanayan. Bata pa lamang ako ng nakilala ko si Manang, sya na palaging nag aasikaso sakin buong araw. Mas ramdam ko pa nga ang pagiging nanay nya kesa kay mama na palaging busy sa business namin.

"Ilang beses ko bang sasabihin sayo na bago ka maligo magpahinga ka muna. Gusto mo bang mapasma anak ha?" Natawa nalang ako sa inakto nya kase palagi syang ganyan kapag di ko sinusunod mga payo nya sakin.

"Sorry manang, ang sarap po kase maligo kapag malagkit ka. Di ko mapigilan e" sabi ko sakanya sabay pang gigil sa pisngi nya. Hinampas nya naman saakin ang basang towel na mas lalo naming ikinatawa. Matapos rin nun ay lumabas na sya at magpapahinga na muna daw sya.

Dumiretso ako sa headboard ng aking kama at marahang inilapat ang aking likod. Kukunin ko na sana ang cellphone ko sa table na katabi ng aking kama na agad kung napansin ang name plate na nakuha ko kahapon sa cr sa mall.

Jeang T. Supapunpinyo

Basa ko sa pangalang nakalagay sa name plate. Naalala ko nanaman yung lalakeng nakasabay ko sa pag hugas ng kamay kahapon sa restroom, naiwan nya yung name plate nya sa tabi ng kinatatayuan nya kahapon at di na yun napansin, napansin ko narin yun nung palabas na ako. Tinangka ko rin naman syang habulin pero sumakay na sya sa taxi.

I have a weird feeling for him.

Bahagya ko ng inilapag ang name plate at inilaan ang atensyon sa pag check ng social media ko.

Isang message galing kay kuya sa messenger ang biglang lumitaw sa screen ng phone ko.

Wanna come to my wedding, brother? Isang malaking ngisi ang bumalot saaking labi. Naramdaman ko nalang ang pag galaw ng kama bago ko narealize na pumapadyak padyak na pala ako dala sa galak na aking nararamdaman.

Agad kong tinawagan si kuya, online pa naman sya so we should talk about this. I wanna come to his wedding. Isa yun sa mga pinakamasayang araw nya kaya hindi ko yun pwedeng palampasin. Besides i wanna meet my hipag in personal. Nag uusap naman kami sa social media but syempre iba parin yung personal.

Narinig ko ang pag dial ng aking phone at mabilis naman iyong sinagot ni kuya.

"Kuya joseppphhhh" sigaw ko sa kabilang linya. Isang marahang tawa ang narinig ko rito.

"Shhh, ang ingay mo may mga tulog pa rito." Rinig kong sabi ni kuya sa kabilang linya. Bahagya akong natawa "How's my bunso?" Mainit na likido ang aking naramdaman ng marinig ang malambing na boses ng aking kapatid. Damn it! It's been 3 years since i hear this voice.

"O-okay lang ako kuya. Ikaw kamusta kana? Bat ngayun ka lang tumawag?" Di ko parin maiwasang maluha dahil sa tampong nararamdaman ko, i really miss him so bad. I wanna hug him so tight dahil sa galak na nararamdaman ko.

"Okay lang ako dito. It's been 3 years since the last day the talked to you. Ang matured na ng boses mo ha" rinig ko ang pag basag ng kanyang boses ng sabihin ni kuya yun. "Anyways? Did you see my message to you? So what's your answer my dear brother?" Umayos ako ng upo at naghanda sa sasabihin ko. Gusto ko maging maayos to.

"Gusto ko kuya, but how about mom? Di ba natin sya isasama? Besides baka di nya ako papayagan alam mo naman laman ng utak nun puro pang hihinala" natawa kami sa sinabi ko. Totoo namin kase e. Kunting galaw galit agad.

"I talked to her already pati si papa. So better to pack your things and this saturday flight mo na. I already talked to our PA about your ticket wag mo nang alalahanin yun. Everything is fixed" bigla akong natuwa ng sabihin nya yun. But parang may kulang

"Wait kuya, how about mom and dad?" Nilamon kami ng ilang segundo bago ako nakarinig ng singhap ng sipon. Is my kuya crying?

"Di sila sasama. Mama is still mad at me for revoking his plan about the fixed marriage." Ramdam ko ang lungkot nya sa mga binibitawan nyang salita. "Oh sige na Bank, it's better for you to rest. Matutulog narin ako inantay lang kita mag online, see you soonest brother" pag papaalam nya saakin bago ko narinig ang pag patay nya sa tawag namin.

I'm so excited for it.

See you Japan, Bank Mahayotaruk, 5,8 in height. Student in Chiang Mai University is waiting for you.