Unexpected feelings (A Ranz Kyle Fan-Fiction)

Chapter 37

NIKKI'S POV

Eto kami ngayon ni Ranz, naglalakad kami papunta sa cafeteria. 8:00 pa kasi next class namin, pero magkaiba yung subject nmin. Kaasar lang. So yun nga, HHWW. Holding Hands While Walking. Naka interwined yung fingers namin. Kinikilig po ako!! Asdfghjkl. Okay na rin si Ranz, naka labas na rin ng ospital nung gabi na rin na yun.

Habang naglalakad kami ni Ranz, Nakasalubong nmin........

Si Jasmine....

Nagkatinginan naman kaming tatlo, tumingin si Jasmine sa akin at kay Ranz. At bigla syang yumuko. Ramdam kong lalong hinihpitan ni Ranz yung hawak sa kamay ko kaya napatingin ako sa kanya, ngumiti ako pero sya halatang inis na inis sa nakita nya.

Lumapit sa amin si Jasmine... "Ranz and Nikki.. Can I talk to you?"

"For what?" Tanong ni Ranz at halatang gigil na gigil na sya. OH. KALMA LANG. MASYADONG HIGH BLOOD EH.

"I- I just want to say.. S-sorry..."

"Sorry? Tapos na yun, Jas. Nangyari na! Tss. Ano!? Masaya ka na nung naging cool off kami ni Nikki!? Tapos ngayong bati na kami, manggugulo ka na naman!? Ha!? Tumigil ka na, Jasmine!" Sigaw ni Ranz. Si Jasmine naman nakayuko at halatang umiiyak.

"Ranz... Wag mo naman syang sigawan." Sabi ko sa kanya at lumapit kay Jasmine para sampalin. HAHAHAHA de joke lang.

Nilapitan ko sya at hinagod ang likod nya. "Sorry sa sinabi ni Ranz, wag ka ng umiyak. Napatawad na kita..." Dahil sa sinabi ko napa angat ang ulo ni Jasmine.

"Talaga?"

I nodded.

Niyakap nya ako. "Thankyou, Nikki... Sorry din. I'm so sorry. Hindi ko naman ginusto yun eh. May nag utos lang sa akin. Sorry."

NAG UTOS?

EH SINO NAMAN?

ISIP....

ISIP...

WAIT. MAY NAALALA AKO, NUNG PAG UUSAP NMIN NI ANGELA NUNG ISANG ARAW. SABI NYA DBA, KAYANG GAWIN NI BEA ANG LAHAT? BAKA SYA MAY PAKANA NITO.

"Si... Bea ba?" Tanong ko.