Texting with not so Good Boy🍫✔

🍫Επιλογος🍫

Οχι, οχι Αλεξα... Αυτα πέρασαν... Χαμόγελα και φτάσε εκει που ήθελες εξαρχής.

Πηρα αλλη μια βαθια ανασα και συνέχισα να περπατάω.

Σε λιγα λεπτά βρέθηκα αντιμέτωπη με αυτο το μεγαλείο που δημιούργησε η φυση.

Προχώρησα και κάθησα κατω στο γρασίδι.

Κι αλλες αναμνήσεις ηρθαν στο μυαλο μου...

Ευχάριστες αυτη τη φορά.

Ήθελα να τις ξανα θυμηθώ... Αυτός ηταν ο λογος που ηρθα εδω... Και αυτο θα κάνω...

Ξαπλωσα πισω και εκλεισα τα ματια μου.

Αυτόματα στη μνήμη μου ηρθε η πρωτη φορα που με έφερε εδω.

Κατέβηκα απο το αυτοκίνητο και βρέθηκα αντιμέτωπη με ενα δάσος.Κατέβηκε από το αυτοκίνητο και αφού κλείδωσε στάθηκε δίπλα μου.

Γύρισα ολο νευρα και κοίταξα τα γαλανά μάτια του.

Τον έσπρωξα και έκανε ενα βημα πισω.

Αλεξα:Είσαι ηλιθιος? Θες να με σκοτώσεις?

Αρης:Ακουλουθαμε.

Ειπε και προχώρησε στο δάσος.

Ορκιζομαι πως ακουσα να λεει:"Καλυτερα να παθαινα κατι εγώ παρα εσύ γατούλα μου"

Τον κοίταξα ερωτηματικά και αρχισα να τρέχω μιας και ειχε προχωρήσει πολυ μπροστα.

...

Αλεξα:Οου... Ειναι πανέμορφα..

Μπροστα μου εξαπλωνοταν ενα τεραστιο λιβάδι με διαφορα λουλούδια, ενω ενα ποταμάκι περνούσε απο εκει.

Πιο διπλα υπήρχε ενας γκρεμός ενω ενα μικρό ασπρο τοιχακι υπήρχε στο χωρο.

Αρης:Το ξερα πως θα σου αρέσει..
Είπε και κάθησε κατω στο χορτάρι.

Αλεξα:Πως ανακάλυψες αυτο το μερος?

Είπα ακολουθώντας τις κινήσεις του.

Άρης:Μια μερα ημουν στεναχωρημένος στις 4/5 συγκεκριμένα, και καθως περπατούσα στο δάσος να ηρεμήσω και να μην σκέφτομαι ανακάλυψα αυτο το μέρος..

Αλεξα:Χμ....

Ειπα και κλείνοντας τα ματια μου ξάπλωσα πισω.