O

ÇIKMAZ YOL

 Hocanın evine geldiğimizde kendimi arabadan dışarı attım.Koşa koşa hocanın kapısını yumruklamaya başladım.İçeriden siyah cübbeli 60-65 yaşlarında bir hoca çıktı.Hocanın ayaklarına kapanıp ağlamaya başladım.Hoca beni kollarımdan kaldırıp içeri davet etti.İçeriye girdiğim an resmen ferahlamıştım.Sanki üzerindeki tonlarca ağırlıktaki yük yok olmuştu.Hocaya tüm her şeyi baştan sona kadar anlattım.Hoca odanın ışıklarını kapatıp mumları yaktı.Sağ elime bir iğne batırıp tasın içine akıttı, tırnağımı kesip bir tasın içine attı ve en son farklı bir şeylerle karıştırdı.Hoca içeriden kızını çağırdı.Karanlık odaya yüzü sarılı genç bir kız geldi.Gözleri aynı Sermin Ve Esra'nın gözleri gibi simsiyahtı.Korktum ve hocaya dönerek "hocam kızının gözü karım ve kızımınki gibi oldu" dedim.Hoca korkmamı söyledi.Kız babasına Arapça anlamadığım şeyler anlatıp kalktı gitti.Hoca bana dönerek çok önce birine verilmiş bir sözün şimdi yerine getirildiğini söyledi.Hocanın dediklerinden hiçbir şey anlamamıştım.Eline bir deri aldı.Derinin içerisine kağıt ve ne olduğunu anlamadığım bir kaç şey koyup sardı.Etrafını eski bir iple sıkıca bağlayıp bana verdi.Bunu al ve yeni evinin ahırına git.Ahırın en uç kısmında yere açılan bir kapı olacak.Merdivenlerden aşağıya in.Alt katlarda bulunan hiçbir şeye dokunma.Bunu bırak ve 13 Defa "********" (Bu Bölüm Sansürlenmiştir)deyip bırak.Evine uğramadan tekrar bana gel dedi.Hocanın verdiği şey zannedersem büyüye benziyordu.

 Ahırın girişine geldim.Evimden hala çığlık sesleri yükseliyordu.Bu sefer sadece Esra değil, Sermin'de Çığlıklar atıyordu.Aklım bir yandan evde bıraktığım küçük kızım Eda'daydı. Hocanın söylediği gibi ahırın ucuna geldim.Yerdeki kapağı kaldırdım.İğrenç koku meğer buradan geliyormuş.Alt kata doğru inmeye başladım.Yerde hayvanların parçalanmış vücutları , bebek kafaları vardı.Hocanın verdiği şeyi yere bıraktım ve 13 Defa "********" (Bu Bölüm Sansürlenmiştir) deyip bıraktım.Hoca bana bundan sonra eve uğramadan bana gel demişti.Ama ben dinlemeyip küçük kızımı kurtarmaya karar verdim.Koşarak eve girdim ve Eda'nın odasına girdim.Kızımı kucağıma alarak koşmaya evden çıktım.Nefes nefese hocanın evine giderken ağaçlarla çevrili toprak yolda Eşim Sermin Ve Kızım Esra karşımdaydı.Korkmuş vaziyette birbirlerine sarılıyorlardı.Gözlerime inanamadım.1 Saat önce kendi karnını deşen kızım ayaktaydı.Peki bunlar benim karım ve kızımsa evde çığlık atanlar kimlerdi ? Eşime doğru korkarak yaklaştım .Kekeleyerek "siz az önce evdeydiniz" dedim.Sermin bana o hocanın evine gitmememi , eğer oraya gidersem Esra'nın hayatını kaybedeceğini söyledi. Eşime inanamadım ve yoluma aldırmadan devam ettim.Sermin arkadan seslendi."BAZI ŞEYLERİ BİLMENİN ZAMANI GELDİ".