Baştan Çıkaran

Adam

Bölümü geç yayınladığım için özür dilerim. Bir  çok problem yaşıyorum bir süredir hayatımda.Bulduğum ilk boş vaktimde yazabildim yeni bölümü.

Bu arada bir çok sorunuz var biliyorum sorularınızın cevaplarını ilerleyen bölümlerde alacaksınız, sizi merakta bırakmayacağım. Yazdığım çoğu şeyin bir nedeni var.

Bir de sizlerden bir ricam var arkadaşlar. Okur sayısı sürekli fazlalaşıyor fakat vote sayısı az.Eğer okuduktan sonra bir de vote larsanız hem hikayenin yayılmasında bana yardımcı olursunuz hemde beni çok mutlu edersiniz. Biraz geciktirdiğim için yeni bölümü uzun yazmaya çalıştım.Umarım beğenirsiniz,şimdiden teşekkür ederim sizlere. İyi okumalar :)

- Ne işin var burada Arda ?

-Hastahaneden çıktım.

-Kaçmadın değil mi ?

-Hayır kaçmadım. İyi hissediyorum kendimi. Doktor ilerleme olduğunu söyledi. Annemde ısrarcı olunca tedaviye evde devam edebileceğime karar verdi , dedi.

-Buna sevindim. Gerçekten iyi misin peki ?

-Evet çok iyi hissediyorum.

-Buna çok sevindim.Umarım böyle devam eder.

-Edecek , dedi kararlı bir ses tonuyla.

Cevap vermedim. Karşısına oturduğum koltukta yere bakıyordum , düşünüyordum. Daha fazla konuşmaya çalışmalı mıyım , yoksa ona zarar vermemek için yanından gitmeli miyim diye. O da sustu , bende.

Bakamıyorduk birbirimize. Söyleyecek çok şey vardı aslında , benim merak ettiğim çok şey. Sırf onu üzmemek için soramıyordum. Bir süre öylece oturduk hiç birşey söylemeden. Kalktım :

-Ben odama çıkayım , dedim.

-Sormak istediğin şeyler varsa sorabilirsin Ela , dedi.

-Yoo yok , diye kekeledim bir an. Ne olabilir ki ?

-Hastahanede bahsettiğim , beni o hale düşüren diğer sebebin ne olduğunu mesela.

Gerçekten çatlıyordum , onu öğrenmek için herşeyi yapabilirdim.

-Anlatmak isteseydin anlatırdın , seni birşey öğrenmek için zorlamak istemem , dedim.

-Bilmek istiyor musun ?

-Evet..

Bir süre yere baktı , kafasında birşeyleri toparlamaya çalışıyor gibiydi.Anlatacaklarını düşünüyordu..

-Bunu sana neden anlatmak istediğimi bilmiyorum ama istiyorum işte nedeni farketmez sanırım.. .Sen gittikten sonra ben hiç iyi olamadım. Kafamda hep senin Semih'i sevdiğin düşünceleri dönüp dolaşıyordu. Benimleyken bile onu seviyor , onu düşünüyor olman yedi bitirdi beni. Önce içkiye vurdum kendimi , sonra yetmedi uyuşturucuya başladım.Boktandı herşey , iğrençti. Bir gün bir kızla tanıştım , iyi ,güzel bir kızdı fakat oda benim gibi boktan bir hayatın içindeydi. Onunda sebepleri vardı , bu hayata girmesini sağlayacak , benimkisinden çok daha boktan sebepleri vardı.. Bizimle takılmaya başladı sonra. Birlikte uyuşturucu kullanıp , içki içiyorduk. Bir kaç hafta öyle geçtikten sonra bana karşı ilgi duyduğunu söyledi. Duygularını gizlemezdi hiç. İyi kalpliydi , hiç kimsenin kötülüğünü istemiyordu , insanlara zarar vermek yerine hep kendine zarar veriyordu. Seni anlatıyordum sürekli ona , farkındaydı herşeyin. Herşeyi göze aldığını ve benimle olmak istediğini söyledi. Birlikte olduk onunla. Sevgiliydik , her türlü pisliğe birlikte atılıyorduk.Tam olarak bilmiyorum ama birkaç hafta belki de 1 ay birlikte geçti. Bir gün bana hamile kaldığını söyledi.Başta benden olduğundan şüphe ettim ama benim çocuğumdu , içten içede biliyordum. Ne yapacağımı , ne söylemem gerektiğini bilmiyordum. Olmazdı , yapamazdım. Baba olmak için erkendi , belki de bahane üretiyordum. Hiç bir şey söylemedim ona. Her gün onunla görüşürken birden görüşmeyi kestim. Kararsızdım , ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.Yanında olmama ihtiyacı vardı ama olamıyordum. İçimden gelmiyordu işte , sen varken içimde başka ihtimalleri göze alamıyordum. Biliyordu , herşeyi  göze almıştı. Dikkatsizlik benim suçumdu ama herşeyi bana yükleyemezdi. Yaklaşık 1 hafta sonra çocuğu aldırdığını söyledi.Görüştüm onunla , perişan haldeydi. Uyuşturucu kullanırken bile bu halde görmemiştim onu. Benim yüzümden bebeğini öldürmüştü. Gençte olsa , gerçekten hissetmemişte olsa anne olma ihtimali onun hayatını düzene sokmak için ilk adımıydı. Bense ne yaptım ? Başkasını seven biri için belkide yeni yaşayacağım hayatı silip attım. Yanında oldum ondan sonra hep , ona destek olmak için herşeyi yaptım. Onun hayatını düzeltmeyi , yaptığım hatayı telafi etmeyi kafama koydum. Güzeldi herşey , gerçekten. Sen hep vardın , yatağıma yattığımda aklımdaki sendin. Ona bakarken gördüğüm sendin. Benzer tek bir şeyiniz vardı , oda saçlarınız. Onunda saçları seninkiler gibi uzun ve dalgalı . Bazen senin gibi toplardı ama sana benzediğini hiç bilmezdi. Bilse asla yapmazdı çünkü. Onun yanında oldum ama herşeyimle değil , gerçekten değil.