Στους δυο τριτος δεν χωραει

Κεφαλαιο 11

Κεφαλαιο 11 :

*Η ωρα ηταν 6. Ηξερα ότι πρεπει να ξεκινησω γιατι η Αλεξις εμενε μακρια και με την μηχανη θα εκανα και ωρα να φτασω. Όχι ότι ειχα προβλημα να την κανω να με περιμενει για λιγο αλλα ενταξει….αφου ημουν ετοιμος εφυγα! Κατά της 7:05 ημουν ακριβως εξω από το σπιτι της όπως ακριβως μου ειχε πει. Βγηκε εξω και μου χαμογελασε.

‘’Ελα Κεβιν, παμε στο συνηθισμενο μερος.’’  ----Συνηθισμενο μερος αποκαλουσαμε ένα παρκο που ηταν ακριβως διπλα από το παλιο μου σχολειο. Το λεγαμε ετσι γιατι με την Αλεξης πηγαιναμε παρα πολύ συχνα εκει, ειτε οι δυο μας ειτε με την παρεα μας.----

‘’Ενταξει’’ ----Της ειπα και οδηγησα προς τα εκει. Όταν φτασαμε κατεβηκε και με κοιτουσε επιμονα----

‘’Εχω κατι? Της ειπα φανερα ενοχλημενος.’’

‘’Φυσικα και όχι….απλα να….ειναι που δεν το πιστευω ότι στεκεσαι μπροστα μου. Μετα από οσα σου εκανα δεν πιστευα ότι θα μου δινοταν η ευκαιρια να σου ξαναμιλησω’’

‘’Μην ελπιζεις για κατι παραπανω. Μονο για να μιλησουμε ηρθα.’’

‘’Καλα καλα. Πρωτα θα σου μιλησω όμως εγω.’’

----Καθισαμε σε ένα πεζουλακι και η Αλεξις αρχισε αμεσως να μου εξηγει----

‘’Κοιτα Κεβιν, το ξερω ότι εκανα λαθος. Σου το ειχα πει πολλες φορες τοτε….ηξερες ότι δεν ημουν ο ευατος μου εκεινο το βραδυ, και ηξερες ότι ο άλλος δεν σημαινε τιποτα για μενα.’’

‘’Και τι με αυτό? Νομιζεις ότι είναι ευκολο να βγαλω αυτή την εικονα από το μυαλο μου? Εσενα να φιλιεσαι με καποιον αλλον? Ο οποιος ακομα και τωρα δεν ξερω καν ποιος είναι!.’’

‘’Ασε με να σου τα εξηγησω όλα. Θα σου τα πω όλα.

‘’Δεν χρειαζεται. Δεν εχει καμια σημασια για μενα πλεον’’

‘’Χρειαζεται. Ξερω ότι θελεις να μαθεις ακομα και αν δεν το παραδεχεσε’’

‘’Δεν ξερεις τιποτα για μενα πλεον Αλεξις.’’

‘’Το προσπερναω αυτό το σχολιο και συνεχιζω. Λοιπον δεν χρειαζεται να το πω και άλλη φορα ξερεις ποσο πολύ εχω μετανιωσει αυτό που εκανα…αλλα ξερεις επισης ότι ημουν αρκετα μεθυσμενη και απλα παρασυρθηκα. Νιωθω ακομα ποιο ασχημα γιατι και εκεινος ειχε κοπελα. Και χωρισε μαζι της. Αλλα ποιο πολύ στεναχωριεμαι για σενα Κεβιν. Γιατι ξερεις ποσο πολύ σε νοιαζομουν και σαγαπουσα. Και αν ενιωθες και εσυ το ιδιο για εμενα θα με αφηνες να σου εξηγησω και στην τελικη θα μου εδινες μια δευτερη ευκαιρια. Αν με νοιαζοσουν όπως εγω εσενα δεν θα σηκωνοσουν να εφευγες και να αλλαζες σχολeιο. Οποτε το φταιξιμο δεν είναι ολο δικο μου.’’