Στους δυο τριτος δεν χωραει

Κεφαλαιο 10

Κεφαλαιο 10 :

----Περασαν βδομαδες από το περιστατικο με εκεινη την πρωην του Κεβιν, την Αλεξις. Δεν το συζητησαμε καθολου μετα από τοτε.  Ελπιζω ο Κεβιν να ελεγε την αληθεια ότι εχει ξεπερασει ολο αυτό που ειχε γινει μαζι της. Για να λεμε την αληθεια…δυο χρονια δεν είναι λιγος καιρος να εισαι με καποιον. Τελος παντων, αποφασισα να μην ασχολουμε πια με αυτό το θεμα και να το αφησω πισω μου εφοσον δεν υπηρξε καποια ‘’επιπλοκη’’. Οσο αναφορα την σχεση μου με τον Κεβιν πηγαινε από το καλο στο καλυτερο. Πραγματικα μου φεροταν υπεροχα. Λες και ημουν η μια και μοναδικη…

‘’Κεβιν….!!!! Κεβιν!!! ---του φωναξα από την άλλη μερια του διαδρομου για να περιμενει…’’

‘’Ελα Μια, εγινε κατι?’’

‘’Φευγεις? Ακομα δεν είναι ουτε η πεμπτη ωρα.’’

‘’Ναι….δεν αισθανομαι πολύ καλα σημερα…’’

‘’Τι εχεις?’’

‘’Λιγο συναχομενος …τελος παντων , θα σε παρω τηλεφωνο το απογευμα καλα?’’

‘’Ενταξει…περαστικα!’’ ---του ειπα και εκανα να τον φιλησω αλλα τιποτα…εκεινος τραβηχτηκε----

‘’Οπα..οπα Μια μπορει να ειμαι αρρωστος δεν θελεις να κολλησεις ετσι δεν είναι?’’

‘’Σωστα.’’ ---του απαντησα----

---Μου χαμογελασε και μου ειπε :

‘’Λοιπον θα τα πουμε’’…

---και εφυγε, χαθηκε στο πληθος των λυκειοπαιδων που μολις ειχαν βγει ολοι διοτι ηταν η ωρα του μεσημεριανου….! Καθισα λιγο με την Αντισσον και μου διηγηθηκε όλα οσα της συνεβησαν ολη την ημερα….απο το τι πρωινο εφαγε…μεχρι και το τι ειπε ο Ζακ την ωρα των μαθηματικων στην Σαρλοτ. Ισως να αναρωτιεστε και τι εγινε μεταξυ εκεινης και του Ντερεκ…ναι …ζητησε συγνωμη από το Ντερεκ, του ειπε ποσο πολύ μετανιωσε για την χαζομαρα που εκανε με τον Κοντι…και εκεινος της εδωσε άλλη μια ευκαιρια. Τελος καλο, όλα καλα!----

*Από το πρωι δεν αισθανομουν πολύ καλα και ετσι πηρα αδεια να φυγω από το σχολειο και να παω σπιτι. Στο διαδρομο συναντησα και την Μια με την οποια τα πραγματα πηγαινουν πολύ καλα. Καθως καθομουν στο δωματιο μου , κουκουλωμενος και ακουγοντας μουσικη με τα ακουστικα μου ξαφνικα η μουσικη σταματησε και ακουστηκε ο ηχος μηνυματος. Κοιταξα την οθονη του κινητου μου και ειχα ένα. Περιεργο. Η Μια δεν θα ηταν….ηταν σχολειο και ηξερε ότι ξεκουραζομουν, ο Ζακ ο κολλητος μου το ιδιο…! Το ανοιξα και ηταν από έναν αριθμο τον οποιο δεν ειχα αποθηκευμενο…κοιταξα όμως τα 3 τελευταια ψηφια και κατι μου θυμιζαν. Μεσα σε κλασματα δευτερολεπτου θυμηθηκα. Ηταν της Αλεξις. Το ειχα διαγραψει τοτε επειδη ειχα νευριασει μαζι της και δεν την ειχα ξανααποθηκευσει. Το μηνυμα ελεγε:

‘’Κεβιν? Τι κανεις? Πηρα το θαρρος να σου στειλω αυτό το μηνυμα γιατι τις τελευταιες 3 βδομαδες σκεφτομαι πολύ την συναντηση μας στο σινεμα. Θελω να ξερεις πως δεν σε εχω ξεπερασει και μπορω να σου πω οσες φορες θελεις ότι εχω μετανιωσει για την βλακεια που ειχα κανει. Σε παρακαλω ελα να μιλησουμε. Φιλια…Αλεξις!

*Τι ηταν παλι αυτό τωρα? Ετσι και η Μια μαθαινε ότι μου εστειλε μηνυμα και ότι της απαντησα τελειωσε! Ποσο μαλλον αν μαθαινε ότι ηθελε να μιλησουμε. Δεν ηξερα τι να κανω….πραγματικα δεν ηξερα! Από την μια πλευρα είναι η Μια …που θα ειχε όλο τα δικιο του κοσμου να θυμωσει εάν πηγαινα…αλλα από την άλλη αν πηγαινα θα πηγαινα μονο και μονο για να ξεκαθαρισω τα πραγματα. Να πω στην Αλεξις ότι ολο αυτό που ειχαμε εχει τελειωσει εδώ και παρα πολύ καιρο και ότι πλεον εχω την Μια την οποια νοιαζομαι και  δεν θα της το εκανα ποτε αυτό! Οποτε …ελα Kevin, σκεψου…σκεψου…εεε χμμμμ…

Της απαντησα αυτό :

‘’Ας μιλησουμε αλλα μην περιμενεις τιποτα από μενα.’’

‘’Αυτο θα το δουμε. Ελα να με παρεις από το σπιτι μου στις 7.’’

‘’Εγινε.’’

*Θα πηγαινα. Αλλα κρυφα από την Μια…δεν θα το ρισκαρα να της το πω….ετσι είναι καλυτερα , θα λυσω το θεμα με την Αλεξις και ουτε γατα ουτε ζημια….η μαλλον ετσι ελπιζω!...*

‘’Που εισαι Κεβιν? Όλα καλα? Νιωθεις καλυτερα τωρα? ---αυτό ηταν τον μηνυμα που εστειλα στον Kevin το απογευματακι κατά της 7:30 αλλα εκανε παρα πολύ ωρα να μου απαντησει και όταν μου απαντησε μου ειπε ένα ξερο :

‘’Ναι, εχω μια δουλεια τωρα θα τα πουμε αργοτερα.’’

Ειχε παει 10ηωρα και τιποτα από εκεινον. Καλα δεν καθομουν και να εσκαγα….ημουν πολύ κουρασμενη και ετσι πηγα για υπνο….