Στους δυο τριτος δεν χωραει

Κεφαλαιο 9

Κεφαλαιο 9 :

*Επιτελους ημουν μαζι της. Επιτελους ημουν με την Μια. Δεν ηθελα όμως να την βομβαρδισω με τηλεφωνα, μηνυματα κλπ. Ηθελα να της δωσω λιγο χωρο μεχρι να είναι εντελως σιγουρη για εμας, για την σχεση μας, γιατι το εβλεπα…οσο και να με ηθελε δεν ηταν εντελως σιγουρη για μενα. Κατι άλλο την απασχολουσε. Ισως να ηταν ο χαρακτηρας  μου. Και εγω δεν της ειχα φερθει με τον καλυτερο τροπο πιο παλια. Μαλλον δεν ηθελε να ξαναπληγωθει. Την καταλαβαινω απολυτα.  Δεν περασε και λιγα με τον Λιαμ…πρωην της ηταν, ειχα ξεχασει και εγω πως ενιωθα για την δικια μου πρωην, την Αλεξις , ωσπου…..*

‘’Τι  ταινια θα δουμε? ---Ειπα στον Κεβιν καθως πλησιαζαμε την εισοδο του κινηματογραφου----

‘’Μια καινουρια, περιπετειας!’’

‘’Ωραια’’

‘’Θα παω να παρω εισητηρια και ποπ κορν, εσυ περιμενε εδώ’’

‘’Καλα Κεβιν.’’ –του ειπα και απομκρυνθηκε. Όταν γυρισε και κατευθυνομασταν προς την αιθουσα επεσε πανω σε μια κοπελα….

‘’Ειιι…προσεχε λιγο που πας….Κεβιν???---- του ειπε…---

‘’Αλεξις???’’

‘’Τι…τι κανεις? Ω δεν το πιστευω ότι σε πετυχενω εδώ μετα από τοσο καιρο!’’

‘’Μια χαρα κι εγω.’’

---Εκεινη τη στιγμη τον σκουντηξα στα πλευρα με τον αγκωνα μου. Δεν ηταν μηπως η ωρα να με συστησει και εμενα στη μυστηριωδης κοπελα? Ποια να ηταν αυτή η Αλεξις? Ισως καποια φιλη του από το παλιο του σχολειο? Ποιος ξερει? Ένα είναι το σιγουρο…οποια και να ηταν θα το μαθαινα συντομα. Γυρισαν και οι δυο να με κοιταξουν και τοτε ο Κεβιν ειπε :

‘’Αλεξια να σου συστησω την Μια, την κοπελα μου’’

‘’Κοπελα σου ε? Χαρηκα! ---Μου ειπε και μου εδωσε το χερι.—

‘’Κι εγω! Από πού γνωριζεστε? ---Ειπα --- Ο Κεβιν πηγε να μου απαντησει αλλα η Αλεξις τον διεκοψε λεγοταν :

‘’Ειμαι η πρωην του. Από το προηγουμενο του σχολειο.’’

----Πρωην? Πρωην? Δεν μου ειχε αναφερει τιποτα για καμια πρωην. Ετσι εξηγουνται όλα. Η παραξενη συμπεριφορα που ειχε στην αρχη…ηταν ξεκαθαρο πλεον…φοβοταν μηπως ξαναπληγωθει. Τελος παντων…ειχα ψιλοκολλησει…δεν ηξερα πώς να φερθω…τι να απαντησω…αλλα τελικα ειπα:

‘’Αααα…μαλιστα’’

‘’Ναι …λοιπον ---μας διεκοψε ο Κεβιν---- εμεις πρεπει να φυγουμε! Θα χασουμε την ταινια!

‘’Ναιι…ναι και εγω το ιδιο! Χαρηκα που σε ειδα Κεβιν! Ελπιζω να τα ξαναπουμε…---ειπε και εφυγε----

‘’Χμμμ…μηπως  εχεις ξεχασει να μου πεις καποια πραγματα? ---Του ειπα αμεσως  μολις εφυγε η Αλεξις!----

‘’Δεν τα ξεχασα …απλα δεν τα  θεωρουσα σημαντικα.’’

‘’Δεν θεωρουσες σημαντικο να μου πεις πως η πρωην σου ηταν ο λογους που φεροσουν ετσι στις αρχες της χρονιας?’’

‘’Ενταξει, ισως απλα να μην ηθελα να το συζητησω. Ειδικα μαζι σου!’’

‘’Αυτο το σεβομαι, είναι προσωπικο δικο σου, απλα θελω να ξερεις ότι μπορεις να μου τα λες όλα και ότι μπορεις να με εμπιστευεσαι! Ότι και να σου εκανε ισως μπορω να σε βοηθησω να το ξεπερασεις!’’

‘’Δεν εχω ορεξη για ταινια τωρα εχεις εσυ?’’

‘’Για να ειμαι ειλικρινης όχι....’’ ---Του απαντησα----

‘’Ας κανουμε κατι άλλο….και ταυτοχρονα θα εχω το χρονο να σου τα πω όλα οσα εγιναν με την Αλεξις’’

‘’Δεν είναι αναγκη. Όχι εάν δεν το θες.’’

‘’Το θελω. Α και όπως ειπες και εσυ πριν….οτι αν σου πω τι ειχε γινει ισως να μπορεσεις να με βοηθησεις να το ξεπερασω, θελω να ξερεις ότι με εχεις βοηθησει από την πρωτη στιγμη που σε γνωρισα!’’

‘’Εισαι πολύ γλυκος’’ ---του ειπα και τον φιλησα----

‘’Παμε να φυγουμ από δω.’’ ---Μου ειπε χαμογελοντας----

‘’Παμε’’ ----του απαντησα---

---Ετσι και εγινε…ανεβηκαμε στην μηχανη και φυγαμε! Καναμε βολτες για λιγο και υστερα σταματησαμε σε ένα ιταλικο εστιατοριο. Μπηκαμε μεσα, καθισαμε και αμεσως μου επιασε την κουβεντα ακριβως από εκει που την ειχαμε αφησει.----

‘’Λοιπον….η αληθεια είναι πως με την Αλεξις τα ειχαμε παρα πολύ καιρο.’’

‘’Ποσο καιρο δηλαδη?’’

‘’Εεεε….’’

‘’Εεεεε?’’

‘’Εεεεε ας πουμε περιπου δυο χρονια!’’

‘’Τι? Δυο χρονια?’’

‘’Ναι….’’

‘’Παρακατω…’’

‘’Ημασταν πολύ καλα μαζι αλλα βρηκε αλλον και χωρισαμε! Αυτό είναι όλο’’

‘’Ετσι ξαφνικα?’’

‘’Ναι! Ετσι ξαφνικα! Και ενας από τους λογους που αλλαξα σχολειο ηταν η Αλεξις!

‘’Πφφφ Κεβιν…γιατι δεν μου ειπες τιποτα από όλα αυτά πιο νωρις? Και με εκανες να πιστευω ότι απλα ησουν σαν ολους τους αλλους?

‘’Σου εξηγησα! Δεν ημουν ετοιμος…’’

‘’Καταλαβαινω.’’

---Και οντως….καταλαβαινα!----