End | Kookv • My Brother เจเคพี่เลี้ยง

8 : เตือน

"อ่าครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ"

[ถ้าคุณโดดเรียนพี่จะลากคุณกลับมาและไปนั่งเรียนกับคุณ]

"หาาาาา!!"

ตู๊ดดด

สายถูกตัดไปต่อหน้าต่อตา มิ๊นะมิ๊จ้างมาทำไมเนี่ย ว่างขนาดหางานปั่นหัวลูกชาย จ้ะ ชีวิตอันแสนสงบสุข-สุขสบายมันหายไปในพริบตา

"ใครวะ?"

"พี่เลี้ยง"

"พี่มึงว่าไง" จีมินอ่าา อย่าเพิ่งสอบสวนกูตอนนี้จะได้ไหม อะไรมันจะเลวร้ายได้ขนาดนี้ โดดเรียนเจอดีแน่ ๆ แต่ก็นะ ผมไม่กลัวใครอยู่แล้ว

"ถ้ากูโดดเขาจะลากกูกลับพร้อมมานั่งเรียนด้วย"

"สมน้ำหน้า" อิเพื่อนชั่ว มันควรจะสนับสนุนเพื่อนมันอย่างผมป่ะ แต่มันมาซ้ำเติมใช่หน้าที่เพื่อนที่ดีอย่างที่ควรทำป่ะ เพื่อนอ่ะมันต้องเข้าใจกันเซ่!

"แล้วมึงจะโดดไหม"

"โดดดิ" ตอบง่าย ๆ ก่อนเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกงนักเรียน มองซ้ายขวาดูผู้คนก่อนจะเดินออกมาตามทางเดิน

ทำไมใจทันตะหงิด ๆ นะ อ่า ให้ตายสิ ผมไม่ได้เอารถมานิว่า มาโรงเรียนกะพี่เลี้ยง แล้วจะโดดยังไงเนี่ย

ผมหัวเสียเมื่อมาถึงอาคารที่ใช้หลบหนี นิ้วสั้นป้อมของจีมินสะกิดที่ไหล่แคบของผม หันไปมองเพื่อยรักอย่างงง-งวยจะมาห้ามตอนนี้ก็ทันอยู่หรอกนะ พอดีหารถไม่ได้

ผมส่งสายตาถาม 'มีอะไร' แทนเอ่ยปากพูด

"มึงดูนู่น" จีมินบึนปากไปทางขวาพร้อมสายตาให้หันตาม หันตามมันอย่างไม่เข้าเบอร์แรง

"พี่เจเคมึงนี่ฮอตจริง"

"แม่งเอ๊ย!" ภาพที่เห็นน่ะเหรอ เรียกรังสีอัมหิตมืดทมิฬจากผมได้เลย จำเจ้นายอนอริผมได้ไหม ถ้าจำไม่ได้ก็กลับไปอ่านตอน3 เจ้อะไรนั่นกำลังยืนคุยกับหนุ่มหล่อดีกรีนายแบบหรือเป็นไอดอลได้สบาย ๆ อย่างจอน จองกุก ไง ท่ามกลางดอกไม้ในทุ่งลาเลนเดอร์กำลังผลิบาน