"ေဒးေဒးအတြက္ငါယူလာခဲ့တာ...မင္းပဲေခ်ာ့ၿပီးလဲခိုင္းလိုက္...ေဖေဖျမင္ရင္ေဒါသထြက္ေနမွာမို႔..."
လက္ထဲအတင္းထိုးထည္႕ေပးလာေသာပါဆယ္တစ္အိတ္...မသိမသာအကဲခတ္ၾကည္႕မိေတာ့သင့္ေတာ္မဲ့ဝတ္စံုတစ္စံုျဖစ္မည္ထင္သည္...
"ပုဆိုးနဲ႔အက်ၤ ီ...လဲခိုင္းလိုက္ေနာ္..."
ကိုယ့္အၾကည္႕ေတြကိုနားလည္သလိုေျပာလာတဲ့ပိုက္...ေအးေလ...ေဒးျပသနာရွာတာတစ္ခါႏွစ္ခါမွမကေတာ့တာ...ဒီလိုပြဲမ်ိဳးလုပ္တိုင္းသပ္သပ္ရပ္ရပ္ဝတ္တတ္တဲ့ပိုက္နဲ႔ဆန္႔က်င္စြာအ႐ိုင္းဆန္စြာဆင္ျမန္းတတ္ေသာေဒး...အန္ကယ္လ္နဲ႔ထိပ္တိုက္ေတြ႕ရင္မတူညီတဲ့သားႏွစ္ေယာက္ကိုအေပါင္းအသင္းေတြၾကားခ်ျပႏိုင္ေအာင္ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ပါဆိုၿပီးစကားနာထိုးတတ္ေသးတာ...အေတြ႕အႀကံဳမ်ားေနတဲ့ပိုက္အေနနဲ႔ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္လာတာမမွား...
"အင္း..."
ပိုက္ေပးလိုက္တဲ့ပါဆယ္အိတ္ကိုဆြဲရင္းေဒးဆီဦးတည္မိေတာ့ပထမဆံုးလက္ခံရရွိလိုက္တာကမၾကည္ၾကည္႕ေတြ...မတတ္ႏိုင္ဘူး...ႀကိဳးစားၾကည္႕ရမွာပဲ...
"ေဒး..."
"..."
"ေဒး...ဒါဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေနာ္..."
"အဲေတာ့ဘာျဖစ္လဲ..."
"မင္းရဲ႕အခုပံုစံနဲ႔မအပ္စပ္ဘူးေလ...အဝတ္အစားပိုပါတယ္...သြားလဲလိုက္..."
ကိုင္လာတဲ့အိတ္ကိုလွမ္းေပးေတာ့ေျခတစ္လွမ္းေနာက္ဆုတ္ကာမယူဘဲလက္ေရွာင္လ်က္ျငင္းဆန္သည္...
"မလိုပါဘူး...ငါ့စိတ္ထဲမွာဘုရားရွိရင္ရၿပီမဟုတ္လား..."
"မဟုတ္ဘူးေလ...လူေတြရဲ႕အျမင္မွာ..."
"လိုလို႔လား...အဲလိုေတြေတြးဖို႔လိုလို႔လား..."
"ဟာ...ေဒးရာ...မင္းကလိမ္မာပါတယ္...မင္းဘာလုပ္ခ်င္လဲေျပာ...ငါလုပ္ေပးမယ္...အခုေတာ့ဒီအဝတ္အစားေလးလဲလိုက္...ေနာ္..."
"..."
"မင္းငါတို႔ေက်ာင္းက First Year Queen ေလးကိုေၾကြေနတာမဟုတ္လား...ငါေအာင္သြယ္ေပးမယ္ကြာ...ေနာ္..."
"ေသခ်ာလား..."
"အင္း..."
"ေဟ့ေရာင္...မင္းတစ္ကယ္ေနာ္..."
Part-7
Start from the beginning
