Always and Forever (LOAA Book2) ✔

AF23

Gem's POV:

"SERIOUSLY?!!"

Halos mapaatras ako sa sabay na hiyaw ni Lexie at Ate Chesca. Kasama naman namin si Hope but still uncomfortable at medyo awkward pa rin sya sa amin. Maybe nakonsensya sya but I'm fine, really. No harm done!

Ikinwento ko kasi sa kanya ang mga nangyari na balak na akong hindi makasama dahil ayaw pumayag ni Bronze at nadala lang siya sa pag arte ko. Haaay!

Napalingon sa akin si Hope at nginitian ko sya na nakapagpagulat sa kanya bago ko inumin ang tequila na nasa baso ko. We're all a little tipsy dahil kanina pa kami at 12:30 na.

Naubos ang oras namin kakawentuhan and I texted Bronze from time to time like what I promised. Any time ay susunduin na ako ni Bronze dahil he texted me, 15 mins na ang nakakaraan na pupuntahan na nya ako which I agreed into.

Tumayo ako kaya nilingon nila ako.

"Gonna get some iced tea on the counter."

Mahinahon kong sabi na itinuro ang highstool nitong bar kung saan may iilan na nakaupo dahil karamihan ay mga sumasayaw sa gitna at ang ilan ay umiinom kasama ang kanya-kanyang mga barkada.

"We can get it from you if---"

I cut Lexie's word and smile at them. Akala siguro nila hindi ko napapansin na todo bantay sila sa akin which is alam kong si Bronze ang may bilin.

"I will be fine Lexie. And ayun lang naman o, you can see me there from here."

Paliwanag ko na itinuro ang lugar kung saan ako pupunta dahil talagang nahihilo na ako. Kailangan ko ng makakapagpagaan ng pakiramdam ko.

Naupo ako kaagad sa isang stool at humarap sa bartender.

"Iced tea with a lot of ice please."

Medyo malakas ang pagkakabigkas ko dahil sa lakas ng tugtog sa bar ay baka hindi niya ako marinig.

"Right away Ma'am."

Sagot nito bago ako talikuran. Iniikot ko naman ang mata ko sa paligid at bumuntong hininga. Haaay! I want to go home and rest.

"Can I buy you a drink?"

Nagulat ako pero hindi ko na nilingon ang lalaki dahil talagang nahihilo na ako. Nanatili akong nakadukdok sa tapat ko.

"No! I'm taken."

Matigas kong balik sa lalaki at bumuntong hininga. I want a peace of mind at ayokong kumausap ng kahit sino.

"C'mon it's just a drink."

Pangungulit nito kaya napairap ako kahit hindi nakikita ng lalaking pakiramdam ko ay nasa gilid ko. Ang ingay ng tugtog ay nangingibabaw kaya hindi ko malaman kung sino ang lalaki na 'to.

"I said no. My husband's coming so get the f*ck out!"

Galit kong sabi sa lalaki at hindi ko maiangat ang ulo ko dahil pakiramdam ko ay tutumba ako.

"Here's your ice tea ma'am."

Narinig kong sabi ng bartender pero hindi ko na nilingon. Bumuntong hininga ako at pinilit iangat ang ulo, nag tatlo ang paningin ko but I compose myself for a minute hanggang medyo naging maayos na though medyo umaalon pa.

Uminom ako sa iced tea which makes me feel fresh. Haaay!

"I tequila for her. Please!"

Rinig kong sabi ng lalaki sa tabi ko na hindi ko napansin na nasa tabi ko pa. Galit ko syang nilingon pero bago pa man lumabas ang salita sa bibig ko ay napanganga ako sa nakita ko.

My Bronze! Hindi ako makapaniwala na sya pala ang nangungulit sa akin. He smile at me bago ako hawakan sa bewang. Para akong nanlambot lalo na ng halikan nya ang noo ko.

"My baby's drunk."

Rinig ko din ang mahinang halakhak nya. Nawalan ng silbi ang lakas ng tugtog dahil tanging sya nalang ang naririnig ko.

"What did you drink baby?"

Ngayon ay nakapalupot na sa bewang ko ang mga braso nya habang ako ay nakapahinga sa dibdib nya. Naramdaman kong hinalikan nya ang tuktok ng ulo.

"Just a tequila. I didn't count how many dahil nalibang kami kakakwentuhan."

Ramdam ko naman ang pagtango nya sa sinabi ko. Nakita kong inabot nya ang iced tea ko at uminom doon.

"Let's go home."

Aya nya sa akin bago ako hawakan ng mahigpit sa bewang. Tumango ako.

"Can you walk?"

Hindi ko sya sinagot coz my foot feels like jelly. I don't think I can even stand. Humalakhak sya bago nagsalita.

"I won't allow you next time baby."

Binuhat nya ako bridal style kaya napasubsob ako sa dibdib nya at naamoy ko na ang pabango nyang kinakaadikan ko yata. Nang mapadaan kami sa mga pinsan ko ay nagpaalam na sya at nagbilin na umuwi na din ang mga ito.

"You smell like beer."

Bulong ko ng maamoy sya paglabas namin ng bar. Natawa sya dahil ramdam ko ang pag nginig ng balikat nya.

"Uminom kami when the kids fall asleep."

Tumango naman ako at lalong sumiksik sa dibdib nya. Narinig ko ang pagtunog ng sasakyan nya bagp ko naramdaman ang pag bukas at pagbaba nya sa akin doon.

Napatingin ako sa kanya ng maiupo na nya ako. Iniayos nya ang seatbelt ko bago salubungin ang mga mata ko.

"I love you."

Mahina kong sabi because I'm shy. I can feel the heat on my face and I'm surely blushing. Why do I feel that I want to say that? The butterflies on my tummy keeps on dancing and it feels so damn good.

He gave me a smack and a kiss on the tip on my nose.

"I love you too baby."

Isinara na nya ang pinto sa gawi ko at kita ko ang pag ikot nya para pumwesto sa driver seat. Umayos ako ng hilig sa upuan bago pumikit ng paandarin na nya ang kotse.

He recline the seat I am into para hindi ako masyadong mahirapan. Pinatungan nya din ng jacket nya ang katawan ko bago ako patakan ng halik sa noo.

"Sleep now baby. We're going home."

Bulong nya bago ko naramdaman ang tuluyan naming pag alis sa bar na pinuntahan namin.

I am not that drunk just a little bit tipsy. Kaya yung kilig at saya na nararamdaman ko ay hindi maipaliwanag. Kung hindi kaya ako nagka amnesia what would happen? But I am not supposed to think about that right? I am just supposed to enjoy and be positive for everything that's happening and for everything that I have. 

I love my life! Every challenges that I face is part of it. Hindi makukumpleto ang buhay ko kung hindi sa mga challenges na pinagdaanan ko. Lahat ng yon ay may lessons na dadalhin ko habang buhay. Life is about learning everyday and I'm willing to learn until the rest of my life.

I am seeing myself growing up and getting old together with my kids and Bronze. I am seeing my future being happy and contented with them. I love them and forever love them.

. . . . . . . . . . .

Hello! 😘😘 Hindi pa po ito ending, muka lang. Hahaha 😂😂 So ayun nga, Hanggang chapter 30 to 30+ lang ito if ever like Everything dahil in 2018 mas magpo focus na ako sa Angels Brought Me Here and After All. Salamat sa suporta ang please be with me till the end. And ayun nga, asan na gift ko? 😂😘🙊I love my readers. *virtual hug*  #NoBrain