Chapter 23

3.4K 55 10
                                    

Maxine POV**

Dalawang taon na ang lupimas simula ng nangyayari ang pagsabog ng eroplano na sinasakyan ni stefen yong minsan naiisip ko na sumuko nalang pero may parti ng isip at puso ko na huwag ...na huwag kang sumuko hanggat hindi ko nakikita ang katawan ng asawa ko hindi ako susuko

Girl dalawang taon na ang lumipas baka it's time na para mag move on na tayo

sabi niya

Ano?!!! MOVE ON? hindi ako mag mo move on dahil si stefen limang taon niya akong hinintay pero hindi siya sumuko ako pa kaya....!!!hanggang hndi ko nakikita ang bangkay ng asawa ko na nag papatunay na wala na siya hindi ako susuko sa pag hahanap kung yong mga tao na nag hahanap sa mga nawawalang mga tao at sumuko na.... ako hindi!!!

hinding hindi ako susuko dalawang taon ang yan..kakayanin ko para para sa kanya at para sa anak namin.

alam na rin ng anak ko ang totoo na kung sino ang kanyang tunay na daddy at alam niyang itong nawawala parin hanggang ngayon.Nag papasalamat ako sa anak ko dahil nandiyan siya sa tabi ko at inintindi niya ako napaka suwerte ko dahil nandito paligi ang anak ko sa tabi ko..

******************************

Third Person POV*

Dalawang taon na ang lumipas Simula ng Makita siya ni ama na palutang lutang sa dagat kami na ang kumupkop sa kanya.nagkaroon siya ng sugat sa gilid ng kanyang ulo..

Gabi na siya ng magkamalay aat inalalayan namin siya..

*Flashback*

OK kalang ba iho? sabi ni ama

Masakit lang po ang ulo ko... sino po kayo?

sabi niya sa amin hindi pa namin alam ang kanyang pangalan..

Ako na pala si Martin ang ama ng dalawa kong mga anak , ito naman ang anak ko na babae si Tressa at ang anak kong lalaki Alex. ikaw anong pangalan mo?

napahinto sa ng tanungin ko siya kong sino siya na waring malalim na nag iisip.

hindi ko maalala kong sino ako? wla akong maalala kain ano!!

hindi namin alam kong anong gagawin dahil na rin sa mahirap kami ay malayo rin ditto ang center kailangan pang mag sakay ng Bangka na di motor para papunta doon pero ang problema at hindi di motor ang Bangka namin dahil mahirap lang kami.

sige ganito nalang dahil hindi mo pa maalala kong sino ka tatawagin ka nalang muna sa pangalang Vincent yan mona ang pangalan mo panandalian at kung maalala mo na kung ako ang nangyari sayo at ano ang pangalan mo sabihan mo lang kami.

sabi ni itay

Maraming salamt po.

O siya kumain na tayo ..

*END FLASHBACK*

At ditto nga namalagi sa amin si Vincent ng dalawang taon at sa dalawang taon na iyon at itinuring ko siyan pangalawang kuya ko..naging mabuti naman siya sa amin nong una nahihirapan siya pero ngayon at sanay na siya sa mga Gawain ng isang mangingisda at may roon na rin siyang nobya si Ate Sabrina hindi nga ako makapaniwala na napasagot ni Vincent si ate Sabrina dahil si ate Sabrina at pihikan sa mga lalaki kung baga mapili siya..mabait si ate Sabrina kaya kon ang naustuhan ni kuya Vincent sa kanya..

¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬

vote / comment

My Devil Husband and MeTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang