"FIRST BASE" : FALCON UNIVERSITY Season 2 COMPLETED!

Chapter 23

“Oh yeah, I’m an alien… hmmm… pero kung alien ako.. anong tawag mo sa sarili mo?”

“Whatever…”

Narinig ko na parang bumangon sya sa kama at nag-type sa computer.

"Your leg is as good as new.. you can try to jump off a building for all I care. Now, leave me alone."

"Wooohhooo thanks thanks thanks! The best ka talaga! Ang galing mo tlaga! pero wait lang... Talaga bang nasa Korea ka na? Akala ko ba babalik ka na dito sa Falcon?"

"Yes… I’ve decided to go back. "

"When?"

"You'll know when I get there."

"Have you met Red?"

Nabalitaan ko kay Chloe na yung naging kaibigan ko sa Batangas ay mag-aaral na din dito sa Falcon. At chinismis na rin ni Chloe sa akin na magiging kapatid na nya si Red. Because her mom and Tito Lucian will get married very soon.

"Red? Who's he?" I heard him yawn.

"She's a girl."

"Whatever..." There was a sudden zap at my leg! Napatalon akong bigla dahil sa magkahalong gulat at kirot na dulot ng dog collar na nasa binti ko!. Narinig kong nagtatatawa si Josh.

" Goodbye Alex..." And without warning, pinatay nyang bigla ang cellphone nya.

"SHOOT!!! Grabe ka Jung hwa! I hate you!"

Grabe talaga, minsan talaga hindi ko alam kung may breeding yung lalakeng iyon! Well, anyway. I think I deserve that. Sige na nga pagbigyan! Kasalanan ko din naman at binulabog ko ulit sya.

I'm sooo back to normal and I can't wait to have a jog!

Dali-dali lkong tinanggal ang dog collar sa binti ko, baka maisipan na naman ni Josh kuryentehin ako, at inilagay ko ito sa side table. Napansin ko ang cellphone ng kapatid ko na nakapatong din dito.

I completely forgot about this. Nagtataka talaga ako kung bakit iniwan ito ni Adrian sa akin. Lahat ng playlist nya ay nandito at hindi mapakali iyon kapag wala syang sounds. And yet, here it is. Ano ba ang gusto nyang gawin ko dito?

Inilapag ko muna ang cellphone habang nagbibihis ako. Inalala ko ang mga sinabi ni Adrian tungkol sa cellphone. Sabi nya may kailangan daw akong pakinggang importante sa recording. Pagkabihis ko ay kinuha ko ulit ang cellphone at hinanap yung sinabi ni Adrian. Isa lang naman ang nakarecord dito at pinakinggan ko ito.

Wala akong naintindihan! Faded ang mga salita at may mga kaluskos pa. Pero parang may dalawang babae na nag-uusap. Pinilit kong intindihin ang mga sinasabi nila pero parang nasa tunnel at wala ka talagang makuha kahit isang word lang.

Hmmmmm teka nga...

I dialed Josh's number again. Hehehe.. nakakatawa lang itong lalakeng ito, hindi pa rin nagawang i-silent ang cellphone nya. Hindi pa rin ba nya alam na ako ang reyna ng kakulitan? Hindi talaga marunong madala. Hahahaha! After 4 attempts, sinagot ulit nya!

"You are so IMPOSSIBLE! "

"And you just can't get enough of me.. hahaha!"

"Alex! You are the creepiest of them all! Get lost!"

"wait.. wait.. wait... This is important!"

"What can be more important than my sleep and you're depriving me of that!"

"wait.. wait.. wait...promise talagang importante talaga ito. It's something that Adrian recorded at Singapore. I think it has something to do with my epic fall."