Sin Fin

5. Bölüm

~İyi Okumalar...

~Yazım hatası varsa çok sorry:)

Aras Karayel'den

"kendisi benim kurtarıcım olur."
Rüya bunu söyledikten sonra ikinci bi şokla diğerleri "NE?" diye bağırınca gözlerimi devirdim.
Rüya'nın arkadaşı yani Irmak şaşkınlıkla bi bana bi Rüyaya bakıyordu.
Ece onu tam yanıma oturtmuştu ve benim sesimi duyduğunda nedense irkilmişti.
Irmak denen meraklı kız
"Rüya siz ne ara tanıştınız?" diye sormuştu sesimi çıkarmadım ve Rüya'nın vereceği cevabı bekledim. Ona baktığımda ne diyeceğini bilmezmiş gibi dudağını ısırıyordu. Bir kez daha göz devirerek olaya el attım ve olanları anlatmaya başladım...

"Oha lan. Şimdi Aras orda olmasa sana araba çarpıyordu öylemi Rüya?" Rüya kafasını sallayarak Burak'ı onayladı.
Irmak anlattıklarımla şoktan çıkamamıştı. En sonunda konuştu.
"Ve ben bunları şimdi öğreniyorum öylemi Rüya?" Rüya kafasını ona çevirerek
"Anlatıcaktım, neyse öğrendin işte." Ece bacak bacak üstüne atarak
"Vay anasını sayın seyirciler" dediğinde anlattıklarımdan sonra susan Can konuşmaya başladı.
"Olan olmuş abartmayın. Hem Rüyada sapasağlam burda. Konuyu kapatalım. Heh bak ne diycem, hafta sonu bungee jumping yapmaya gidelim mi?"
"Yaa aşkım çok güzel olur gidelim" Can Eceye gülümseyerek yanağından öptü
"Valla benim için sıkıntı yok uçmayı severim" dedi Burak. Ece tekrar lafa atılarak
"Süper. Irmaklarda bizimle gelir değilmi kızlar?" Irmak hevesle
"Evet, ben hep yapmak istemişimdir geliriz." dediğinde Rüya dirseğini onun karnına geçirdi
"Ah! Ya Rüya n'olcak gideriz işte değişiklik olur" Rüya derin bi nefes vererek
"Siz gidin o zaman ben gelmiyorum" dedi. Ona dönerek
"Ne o kortun mu?"
"Ne korkucam be alt tarafı bi halat bağlayıp atlıyosun" Burak sinsi bi gülüşle
"Evet canıım, halat koparsa en fazla ölürüz" hepimiz gülmüştük ama o gülmemişti. Birşeyler düşünür gibiydi. Gerçekten bu kadar çok mu korkuyordu?
"Tamam gelicem" Kafamı iki yana sallayarak sırıttım.
"Tamam o zaman bana adresi atarsınız yarın gelir sizi alırız." dedi Can.
"Ben adresi biliyorum. Gerek yok" Can sorgulamadan kafasını 'tamam' anlamında salladığında Burak tam bişey soracaktı ki bakışımla onu susturdum.

Rüya Demir'den

Karnıma ağrılar girdi artık, hayır regl değilim. Burak'ın yaptığı esprilere gülmekten karnım ağrımaya başlamıştı artık
"T-tamam ahahaha yeter artık" karnımı tutarak gülerken diğerlerininde benden farkı yoktu ama Aras gülmüyordu sadece Burak'a küfredip duruyordu.
"Aynen ya. Nerden buluyosun böyle şeyleri Burak banada öğret ahahahah" dedi Ece gülerek. Irmak'ın da ondan farkı yoktu arada Burak'a katılarak oda bizi güldürüyordu.
"Bak bak bi tane daha var bi ada-" Burak'ın konuşmasını Aras bölerek
"Burak, yeter bu kadar." Kafamı sallayarak
"Aynen. Irmak bizde gidelim hadi" diyip ayağa kalktımğımda Irmak koluma girerek bana yardımcı olmuştu.
"Evet bizde gidelim, zaten derste kalmadı. Baya geçmiş farkında değilim." dedi Can
Herkes kalktığında Burak
"Rüya sevdim seni artık benim kankimsin" dediğinde güldüm.
"Hadi görüşürüz" "görüşürüz"
Tam biz giderken biri kolumu tuttu
"ben sizi bırakırım" Irmak
"Çok gü-" derken lafını kestim "gerek yok" dediğimde Aras
"Rüya, zaten araba boş Can diğerlerini kendi arabasıyla götürdü. Gelin bırakim."
Irmak kolumu sıktığında
"Peki" dedim.

Arabaya geldiğimizde Irmak beni ite kaka ön koltuğa bindirmişti. Yemin ederim arkadaşım diye demiyorum tam bi gerizekalı. Hayır, arkaya otursam ne olucak.

Sessizce yolda ilerlerken Irmak evini tarif ediyordu zaten onun evide bize yakındı.
"Şurası" dediğinde araba durdu. Irmak
"Teşekkürler, yarın görüşürüz" dediğinde Aras
"Önemli değil. Sende Rüya'nın yanına gelirsin oradan alırım sizi" Irmak
"Tamam" diyip yanağımdan öptü ve arabadan indi. Aras tekrar arabayı çalıştırdı. Şimdi beni bırakacaktı. Yalnız kaldığımız için biraz gerilsemde farkettirmedim.