Volgens de regels der kunst. -On Hold

005.

Drena grijnsde. Demonstraties was echt iets voor Drena. Waarschijnlijk zou ze iemand bijná vermoorden.

Nouk liep naar voren en verdeelde de klas in tweeën. Aardigheid en vastberadenheid was gemengd.

Sara stond bij een groep. Er stonden maar 2 andere kinderen van aardigheid, Nina en Lina. Ze waren een eeneiige tweeling en hadden blond, krullig haar. Hun blauwe ogen waren zo fel dat het niet menselijk leek en als ze lachten kregen ze een kuiltje in hun rechterwang.

Ongemakkelijk ging Sara bij de tweeling staan die naar haar glimlachte.

Aan de andere kant van het veld stonden Drena en Pris die Sara beschuldigde blikken gaven.

Nouk legde eerst uit aan de andere groep. Zodra die bezig was barstte Sara in lachen uit.

Iedereen keek haar met opgetrokken wenkbrauw aan terwijl zij lachend naar Drena keek.

Drena had iemand van aardigheid uitgedaagd en trapte diegene in elkaar terwijl de jongen rustig haar probeerde te stoppen.

Nouk kwam aanlopen.

'Goed, ik wil dat jullie duo's maken.'

Sara draaide zich om naar Lina en Nina die stevig elkaars hand vasthielden zodat ze niet met iemand anders moesten.

Slikkend draaide Sara zich om.

Het was haar nog nooit opgevallen hoe eng vastberadenheid eigenlijk was. Ze was al een eeuwigheid bevriend met Drena en had haar nooit echt eng gevonden, maar deze mensen waren toch wel eng.

Nouk zuchtte geïrriteerd.

'Als jullie niet opschieten, maak ik de duo's'

Sara liep snel naar de persoon die het minst eng leek.

Het was een meisje van ongeveer 1.70. Ze had donkerbruin haar met paarse lokken. Haar ogen waren net zo donker als haar haar. Er liep een litteken van haar neus tot haar kin.

'Hoi,' zei Sara terwijl ze probeerde te verbergen hoe eng ze haar eigenlijk vond.

'Hey.' Haar stem was zwaarder dan je zou denken.

'Zullen wij samen?' Vroeg Sara met een glimlach.

Het meisje knikte en stak haar hand uit: 'Lynn, jij?'

Sara schudde haar hand. 'Ik ben Sara.'

Opgelucht haalde Sara adem. Lynn was helemaal niet zo erg en misschien overleefde ze deze les zonder vermoord te worden.

Ze draaide zich even om en zag dat de jongen die eerdere rustig aan deed bij Drena nu net zo hard tegen haar deed.

Drena beet gefrustreerd op haar lip en raakte hem een paar keer op zijn neus.

Sara keek weer naar Nouk die iedereen bij elkaar riep.

'Oké, we gaan vandaag niet veel speciaals doen. Als je bij vastberadenheid wilt moet je jezelf kunnen verdedigen en kunnen aanvallen. We zijn immers de bewakers,' er klonk een beetje trots in haar stem.

'Jullie hebben duo's gemaakt. Nu gaat één van jullie aanvallen en de andere verdedigen. Wees niet bang om elkaar pijn te doen. Er bestaat altijd zoiets als een schooldokter,' ze knipoogde en knikte als teken dat ze mochten beginnen.

Sara ging tegenover Lynn staan.

'Dus,' begon ze. Ze lachte zenuwachtig. 'Hoe gaan we dit doen.'

Lynn grijnsde haar tanden bloot.

'Verdedig jezelf maar.'

Sara's ogen werden groter.

'M-maar' stotterde ze.

Sara had echter geen tijd meer om zich te verdedigen of om te protesteren.

Lynn haalde haar vuist omhoog en raakte Sara tegen haar wang aan. Ze viel op de grond en kreunde.

'Verdomme,' zei ze zachtjes. Ze wreef over haar wang en Lynn wilde haar weer slaan.

Sara trapte met haar voet tegen Lynns enkel aan waardoor Lynn viel. Lynn vloekte zachtjes en stond sneller op dan Sara kon knipperen.

Snel stond Sara ook omhoog en probeerde Lynn te ontwijken.

Lynn leek steeds fanatieker te worden en probeerde Sara zo snel mogelijk te slaan.

Zodra Sara haar kans kreeg trapte ze zo hard als ze kon tegen Lynns scheen die kreunde in elkaar zakte.

'Eindelijk,' zei Sara zuchtend. Ze blies een plukje haar uit haar gezicht en keek naar Nouk die floot in haar fluitje. De les was afgelopen.

Terwijl Sara het zand van haar kleren af probeerde te kloppen kwamen Drena en Pris aanlopen.

'Ik haat vastberadenheid, sorry Drena,' zei Sara met een beschuldigende blik op Drena. 'Je moet ervoor geboren zijn hé.' Zei Drena grijnzend.

'Kom,' zei Pris. 'We hebben les met eerlijkheid.' 'Tot in de pauze!' Riep Sara naar Drena die naar hen zwaaide en naar haar groep liep.

'Oké, dus les met eerlijkheid?'

***
Na een lange les hadden ze eindelijk pauze.

Sara en Pris wachtte op Drena in de eetzaal. Pas na 5 minuten kwam Drena aanrennen.

'Daar zijn jullie!' Riep ze. 'Hoe ging jullie les?'

'Kut,' 'best wel leuk' zeiden Sara en Pris tegelijk.

Drena rolde met haar ogen.

'Jullie hebben geluk. Ik had met slimheid les.' Ze deed alsof ze moest overgeven. 'Één van de jongens is die zoon van die ene leider weet je wel. Die chagrijnige,' Pris en Sara knikte. 'Hij deed zo dramatisch over aardigheid je wilt niet weten. Het is dat ik al een waarschuwing had anders had ik zo z'n gezicht verbouwd.'

Sara barstte in lachen uit.

De jongen, die eerder de hele tijd naar Pris staarde, kwam aanlopen. Hij leek diep in gedachte verzonken en zag Drena niet.

Met zijn schouder kwam hij tegen Drena aan waardoor haar drinken over haar heen viel.

'Oeh, shit' zei Sara zachtjes.

De jongen keek geschrokken naar Drena en mompelde een excuses waarna hij door probeerde te lopen.

Drena pakte zijn kraag vast en trok hem naar achtere.

'Blijf van me af!' Riep de jongen. Hij duwde Drena's hand weg en Drena's ogen spuwde vuur.

Ze duwde de jongen hard naar achtere. Hij viel op de grond en vloekte hardop.

Drena stond klaar op hem een trap te geven tot er een andere jongen aankwam rennen die Sara toevallig kende.

Het was Jay en hij hielp de andere jongen overeind.

'Gaat -ie?' Vroeg Jay aan de andere jongen die over zijn achterhoofd wreef. 'Het gaat toppie.'

De jongen pakte boos zijn tas en liep weg.

Jay wierp Drena een boze blik toe en knikte kort naar Sara die naar hem glimlachte.

'Dat was leuk,' zei Sara droog. 'Zullen we wat gaan eten? Ik rammel.'

Drena grijnsde en ze liepen weg om wat te gaan eten.

***