Amerikada Araştırma Merkezindeki Hiç hesapta olmayan bir deney sonucu oluşan kıyamet sonrası Virüsten etkilenen kişiler 15 saniye sonra insani özelliklerinden çıkıp, cinayete eğilimli saldırgan yaratıklara dönüşür. hayatta kalmaya çalışan ve savrula...
'Bir başlangıç vardı, bir de son. Ve bir de arada kalanlar. Acı çekenler, yok olanlar, her gün ölmek isteyenler. Kanlı karlarla süslenmiş yılbaşını mahvetmek isteyen beyaz kar taneleri vardı, kıyıda köşede kalan..."
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Dışarıda esen usul rüzgâr yüzüme vururken gökyüzündeki beyaz tanecikler elimde hayatlarına son veriyordu. Kaçak olarak giriş yapan kar taneleri,Missy'in yüzüne gelince odadan kaçarak çıktı. Peşinden gidecekken aşağıdan gelen annemin sesiyle bundan vazgeçtim.
"Oğlum, haydi seni bekliyoruz gelir'misin?"
Pencereye ilerleyip camdan dışarı son kez bakarken karşıdaki evin bahçesinde bitmek üzere olan, havuç burnuyla bana gülümseyen kardan adamın yanında,bahar çakıl taşlarıyla beyaz gülümsemeyi tamamlarken bendeki gülümsemeyi de tamamlamıştı. Etrafa bakmaya devam ederken annemin sesiyle daldığımı fark edip kendime geldim ve hızlıca geçiştirdim.
"Tamam anne hazırım." diyerek bağırdım.
"Emin misin?"
"Evet, neden ki?"
"Çünkü arkandayım." dediğinde heyecanla arkama döndüğümde tatlı bir somurtma ile sen beni kandırabilir misin havasıyla bana bakan annemi gördüm.
"Kedi nerede,Berk?"
"Bilmiyorum, kaçtı." derken tatlı bir bakış atarak annemin kızmasını engellemeye çalışsam da başarısız bir girişimdi.
"Bir an önce bulalım. Daha komşuya teslim edeceğiz."
"Ama ben onları sevmiyorum ve onlara kedimi vermek istemiyorum anne."
"Neden Berk, ne yaptılar sana bir sorun mu var?"
"Onlar değil kızları. Küçücük çocuğun içinden şeytan çıktı. Güvenmiyorum ona, kedime bir şey yapar diye çok korkuyorum kedime bir şey olsun istemiyorum o tek arkadaşım ." dediğimde, annem kısa bir kahkaha atıp cevap verdi.
"Merak etme uyarırım ben 'tatlı şeytan' konusunda. Sen mamasını al, bavulunu da aşağı indir beni bekle. Ben Missy'i bulurum."
"Tamam." diyerek annemin çıkmasını bekledim ve ardından pencereye koştum; o gitmişti. Bavulumu aşağı indirip hızlıca mutfağa gittim ve alt dolaptan kuru mamasını ve en sevdiği konserve eti alıp çekmeceden poşet alıp içine yerleştirdim kendim içinde bir kaç parça şekerleme ile bolca jelibon aldım. Elimdeki poşetle bavulu alıp çıkacakken annemin sesini duyup merdivenlere geri döndüm.
"Yok bulamadım, hiç bir yerde yok baban bize kızacak,sen bul hemen arabaya binelim yoksa geç kalacağız oğlum."
"Tamam anne, ben bulurum sen arabaya git." diyerek merdivenlerden hızlıca çıkarken annemin sesini duydum.
"Şanslısın, yine bavullar bende."
Yüzümde kocaman bir gülümseme almıştı,annem bir yer hariç her yere bakmıştır diyerek banyoya doğru yöneldim.Açık kapıyı araladığımda tahminimin doğru olduğunu anladım. Kapı sesiyle birlikte küvetten miyavlamalar gelmeye başladı. Suyu sevmiyor ama küvete giriyor. Missy'e ne kadar kızmak istesem'de tatlı sesi beni her zaman huzur verip yumuşatırdı. Bu sevimli kediyi gerçekten seviyordum. Kısık sesle söylenmeye devam ederek kucağıma aldım ve yolculuk kafesine koyarken aşağıdan eve giren babamın söylenmeleri duyuldu hemen aşşağı inmek zorundaydım.
