Her Possessive Brother

Chapter 49

Leigh's POV

"Flight going to London please proceed now "

Compose yourself Leigh. Tinatawag na ang flight mo and still searching his presence na alam mong hindi na darating yun.

"Let's go nak?" My mom kaya ngumiti na lang ako at tumango. Akay-akay namin ang lahat ng mga gamit papuntang loob.

"Hanggang dito na lang ako Leigh" hinarap ko naman si kuya Ethan at niyakap.

"Thank you kuya sa lahat-lahat babawi ako sa lahat ng kabaitang ipinakita mo sa akin" bumitaw ako ng yakap at naluluhang napatingin sa kanya.

"Maging masaya ka yun lang ang mahalaga sakin Leigh"
I will kuya. Bubuoin ko ulit ang sarili ko at ihahanda para sa magiging anak ko.

"Kate" tawag ko sa kanya parang wala kasing balak na humarap sakin.

"Kainis naman, mang-iiwan ka nanaman" at tuluyan na nga akong napaluha kainis kasi ang babaeng to nakakahawa ng iyak.

"Mamimiss kita" dahil sa mga luhang pumapatak sa mga mata ko yun lang ang masabi ko.

"Oo na babalik ka naman agad at ako dapat ng unang ninang niya" tumawa naman ako sa itsura niya.

Pulang-pula na ang ilong at mata nito sa kaiiyak. Tumango na lang ako sa mga linyada nito. I'll surely miss Kate, my only one best friend.

"Mag-iingat ka" pahabol nilang dalawa bago ako tuluyang tumalikod at humakbang palayo sa kanya.

Marami man akong maiiwan sa lugar na kinatatayuan ko ngayon pero may dalawang tao naman akong makakasama at bubuo sa pagkatao ko. Kaya kong isakripisyo lahat para sa mga handng buoin ako.

And to my kuya, Alexander, buoin ko ang sarili ko at ipapaliwanag ko sayo ang malaking desisyong nagawa ko kahit alam kong may magbabago na. I love you kuya, my Alexander. Babalikan kita.

"Let's go nak" Then one more step is equivalent to goodbye.

.📖.

Inayos ko lahat ng mga gamit sa bagong condong ibinili pansamantala muna ni daddy hanggang hindi pa natatapos ang planong pagpapatayo nito ng bahay.

Yes we already here in London, panibagong buhay at pamumuhay. Matagal-tagal naman bago ako makabalik ng Pilipinas at sa pagbalik ko sisiguradohin kong huhupa na ang sakit.

"Darling?" napahinto ako ng pag-aayos ng biglang pumasok yung mommy ko.

"Mom!" tawag ko sa kanya.

"Gusto mo tulungan kita?" Sabay lapit nito sakin. Umupo ako ng kama at umiling. Sumunod ito at umupo din ito ng kama paharap sakin.

"Leigh" napunta ang attention nito sa kamay ko ng bigla niya itong hinawakan.

"Gusto kong malaman mo lahat ng mga dahilan ko kung bakit ngayon mo lang ako nakilala bilang ina mo at kung bakit napunta ka sa mga Dela Vega" tumingin ako ng diretso sa mata niya, matang parehong-pareho sa mga mata ko.

"Before naging fashion designer ako, I was once a model. Bata pa ako ng mawalan ng mga magulang and at the age of seventeen pinasok ko ang mundo ng pagmomodelo. Kahit walang mga magulang na sumuporta sakin okay lang nakaya kong tumayo sa mga paa ko. I became a famous model and an endorser. Nageendorse ako ng mga product especially mga biggest company through modeling and at the age of eighteen, I've met your dad and he's twenty that time. Dun ako nagendorse ng napakalaking product sa kumpanya niya. Because of Buenavista's company I became more famous, nakilala ako. I know unang kita ko pa lang sa daddy mo I've already love him. He's the man that every girls dream off, syempee given na yung looks and body ng daddy mo. Ang sungit pa niya that time but until now naman ganun pa din yung aura niya. I've hated him dahil napakaperfectionist niya sa lahat and I was his company's model that time kaya todo adjust ang nagawa ko but once in my life I've seen his smile, his real smile"