Unexpected feelings (A Ranz Kyle Fan-Fiction)

Chapter 30

"Class dissmised." And she left. Pai yung iba kong kaklase mga nagsi uwian na rin. Ako? Hindi ko alam kung ano gagawin ko eh.

"Nikki, bye! Goodluck s test! Hirap eh." Sabi sa akin ni Justine. Tumango na lng ako. "Sige, ingat!" Sabi ko sa kanya. Inayos ko muna yung gamit ko at lumabas na ng room.

Naglakad ako sa corridor, wala na kaming klase. Anong gagawin ko? Ang boring nman sa bahay. Huhuhuhu. Hanggang sa may nakabangga ako. Boom tanga!

"Sorry..." I said. At Iniangat ko ang ulo ko. "Marco!" Bati ko sa kanya. Ang tagal nmin hindi nakapag usap. Busy na rin kasi sya eh.

"Uy, Nikki. Kamusta na?"

"Ayos lang ako. Ikaw? Medyo hindi na rin tayo nakakapag usap eh."

"Oo nga eh, alam mo nman busy..." Sabi nya at naglakad kami.. "Tara kain tayong ice cream?" Yaya nya sa akin...

Since wala akong magawa at wala akong kasama. Tumango na lng ako. "Sige, tara!" Sabi ko sabay hatak sa kanya.

Lumabas kami ng university at nag punta kami sa isang ice cream parlor na malapit lng sa university... Umorder nman kami sabi ko Marco sya na lng daw ang magbabayad, para daw makabawi sya.

"Kamusta kayo ni Ranz?" Tanong nya sabay dila sa ice cream nya. Argh! Bakit ba nya natanong yan? Hay. Hayaan mo na, Nikki...

"A-ayos lang k-kami..." I lied. "Sus! Alam kong hindi. Halata nman na malungkot ka at hindi kayo okay eh..."

HINDI AKO IIYAK NGAYON.

"Haha. Hayaan mo na... Cool off kami ngayon. We need space..." Sabi ko at ngumiti ng malungkot. SAKIT EH..

"Bakit? Hindi nman kayo astronauts ah.." Sabi ni marco habang kinakain pa rin ang ice cream nya. Ako? Poker face, PILOSOPO amp!

"Nakakainis ka, ang pilosopo mo. Haha!" Sabi ko at tumawa nman kaming dalawa.

"Atleast... Napatawa kita. Yieee."