MPAM:19

1K 22 0
                                    

**19**

after namin kumain ni Jon ay bumalik na kami sa tropa umalis rin naman sya dahil dadalhan nya raw ng snack si Rie na nasa school Pub at busy sa paggawa ng article.

"bakit di mo nalang kaya aminin kay jon ng harapan angel?" panimula ni Reen.

"e ikaw bat di mo nalang aminin kay earl ng harapan di yung dinadaan mo pa sa chat ano kaya mo?"

"eh iba naman po yung case ng sayo,masyado nang halata.Salita mo nalang ang kulang"

"ayoko"

"are you afraid of rejection?"

"Im not..Im not afraid of rejection Im just afraid to be alone once again"

"always tell someone how you feel because opportunities can lost in just a blink of eye but regrets can last for a lifetime...It's up to you angel" napaisip ako sa sinabi nya. Maybe I can't tell him How much I love him pero lagi ko naman pinaparamdam yun sa kanya it's just that he's numb to find it ouT.

Actions are better than words fo saying how much you love someone, But is it possible that sometimes words are better than actions?

BRZK!BRZK!!

Fr. Jon

Angel sabay tayo umuwi, hintay mo lang ako sa may garden. OK?

to.Jon

YEs mr. Pesident.

SImpleng reply ko at nagpaalam na sa tropa. uuwi narin daw sila dahil may gagawin pa si Jian naman pinapapunta ni ate lian sa manila. Si Jm at Renz may pinapagawa daw si Coach kaya no choice  ako kundi maghintay mag isa sa garden.

MAy bench naman dun kaya ok lang.

"people may not know the real story behind my name. They may not know my real Personality. But I hope atleast one person may know who really I am a person who will look through my eyes and Find out who's the real me. A person who will look to my inside personality and not to my outside appearance"

could it be possible for a person like jon to be that kind of a person?

1 hour ago.

Andaming beses ko ng tinext si Jon kung asan na sya kung sasabay pa ba sya? kung umuwi na ba sya? o kung maghihintay pa ba ako?

Ngunit ni isang reply wala.

"konti pa angel,darating yun...Si Jon pa Kahit ganun naman yun di naman yun sumisira sa usapan"

PAngongombinsi ko sa sarili ko.

nagday dream muna ako baka sakaling may Jon na darating at sasabihin saking 'angel youre spacing out again let's go'

pero wala pariN....

ilang oras na ba akong naghihintay...

1?....2...?...3....?? almost 4 hours na may balak paba syang dumating ??? nagdidilim na wala parin sya??? may balak pa ata umulan e....1 pm palang .......

Tumayo na ako at handa nang umalis ng bumuhos ang malakas na ulan tinry kong tawagan si Jon pero wala parin. Out of coverage ang naririnig ko.

tinry ko tingnan kung may payong akong dala pero wala. Shit naman ang malas ko ata ngayon.

NAka shirt lang ako! Dahil no choice ako kundi magpabasa dahil basang basa narin ako.

Naglakad ako pauwi habang umuulan.

PAgdating sa bahay wala pang tao. Pumasok ako sa cr at nagshower saka nagpalit ng damit paglabas ko saktong nagvibrate yung phone ko na buti nalang ay di nabasa dahil nilagay ko sa pinakailalim ng bag ko.

FR. Jon

Angel sorry ngayon ko lang napansina ng mga text and missed calls mo tinulungan ko pa kasi Si Rie ,di na ako makakasabay una ka na sa bahay ....ihahatid ko pa si rie e. Ingat

napahigpit ang hawak ko sa phone ko. Ganun ba ko kawalang halaga para sa kanya?

sana  una palang sinabi na nyang umuwi nalang ako. Di na sana nya ko pinagantay kong may balak pala syang ihatid si alyanna.

Wala talaga syang pakialam sakin no? hindi ba nya alam na malakas ang ulan sa labas?????!!!!!!! hindi ba nya alam na wala akong dalang kahit payong O jacket manlang?

hanggang kailan ba ko magsusuffer nang ganito dahil sa kanya.

HAnggang kailan ba sya magiging manhid hanggang kailan ba nya balak mangbalewala....?

NAhiga muna ako dahil feeling ko ang bigat bigat ng pakiramdam ko medyo nakaramdam ako nang hilo at sakit ng ulo kaya balak kong itulog muna  baka sakaling mawala pag gising ko.

JON POV

NAbigla ako ng paglabas namin ni Rie sa school PUbLication office ay sobrang lakas ng ulan.IS it possible na kanina pa naguulan at kanina pa nabasa si ELlie? Tiyak wala yun payong!!!!kilala ko ang babaeng yun di yun mahilig magdala ng payong shit. Tinry ko syang tawagan to check kung nasa bahay na ba sya pero Di nya sinasagot nagriring lang iyon.

"jon okay ka lang ? may problema ba?"

"a-ah wala...Wala naman"

"you sure? para kasing di ka mapakali sorry napatagal ata binalikan ko pa yung payong ko e"

"it's o-ok"

"ayos ka lang ba talaga?"

"o-oo naman"

"is it angel?"

"h-huh h-hindi naman"

"go... PUntahan mo na sya baka kung napano na yun she needs you, and she's my friend kaya ok lang"

"pano ka???"

"papasundo nalang ako kay ate. On the way na daw sa sa bahay e.PApadaan nalang ako dito sige na"

"sige ingat ka ah"

"hmmmm byeeee~~"

tumakbo na ko at sinulong ang ulan papunta sa Garden ngunit walang ellie akong naabutan kundi ang wallet nya. Kinuha ko yun at tumakbo na pauwi.

Pagdating sa bahay ay tinawag ko agad sya.

"ANGE,???!"

walang sumagot umakyat ako sa kwarto

"Ang-----el?" tulog sya...Pero bakit parang namumutla sya.

MAbilis akong lumapit at umupo sa tabi nya.

I hold her hand. NAgginginig sya at anlalamig ng palad nya pati ang paa nya. Kinumutan ko sya ng makapal isinama ko narin ang kumot ko.SInapo ko naman ang noo nya and damn!!!! sobrang init...ANtaas ng lagnat nya....Shit this is damn my fault. BAkit ba sobrang insensitive ko. Sana pala inihatid ko muna sya pauwi I know na maiintindihan naman ako ni Rie.

inis akong bumaba para kumuha ng Bimpo at basin na may warm water. I get the alcohol on my drawer at lumapit sa kanya.
NAKA white shirt sya kaya hindi naman mahirap punasan ng warm water na may alcohol. And then I fold the Towel at ipinatong sa noo nya saka bumaba para gumawa ng soup para paggising nya. Ngready narin ako ng gamot galing sa kit.

Isa lang ang alam ko sa ngayon.Ang alagaan sya.

****

Mr. President and Me (Completed)Where stories live. Discover now