Kahverengi dallardan pembe çiçekler uzanıyor gönlüme. Birikiyor orda birer sonbahar oluyor gönlüm, seninle son baharını paylaşıyor. Yeniden alevleniyor sonra gönlüm. Kafamda bipolar bir bozukluk, solumda acı içinde kan pompalayan kırılmış bir kalp... ilelebet yaşıyorum o acıyla. Günü geldiğinde çöküyorum yaralı dizlerime. Solumda bir acı, kafamda bir sen. Bakıyorum yoluma bir şekilde... 🍷
YOU ARE READING
Levlâ
PoetryDoğada bulunan en sert element, sevmekten vazgeçmiş bir kadının yüreğidir.