Eunseo. The first time we met, ang weird no'on diba? Binato mo ko ng sapatos because pinutol ko wire ng project mo. I'm sorry. Pero if I had to go back through time to do it again, I will. Eunseo. Magkaiba na tayo ng landas na tatahakin, at kung bin...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sa totoo lang, di ko na alam gagawin ko. You see, tambak na tambak na ko sa schoolworks. Hindi ko na talaga alam gagawin ko. I try to cool off every now and then but still, nakakainis. Ang daming dapat tapusin, dapat ipasa sa Edmodo, dapat sagutan. Med school sort of sucks, but in general, it does.
"Chanwoo, lunch?" Moonbin called me out. Buti pa 'to, grad school nalang inaalala. Ako, paperworks and my internship sa ospital. "Bababa rin si Sinbi."
"Kailan ba naka-miss out ng lunch yun?" Buti pa si Sinbi, internship nalang sa company problema niya. Ako MED SCHOOL. Nakakainis? Oo, sobra. "Bababa ako, save a seat for me." Tumango si Moonbin at nauna nang bumaba. Those two are my childhood friends, mula elem hanggang college magkakasama kami. We're not that dedicated to one another, though. Nagkataong nasa med school ako, nag-grad school si Moonbin at anak ng prof si Sinbi. Magkadorm pa'rin kami ni Moonbin pero si Sinbi, diyan lang sa tabi-tabi nakatira, dahil nga sa parents niya. Nagpalit ako into my sweatshirt and trackpants. Di na 'ko nag-gel kasi sila Sinbi lang naman kasama ko. Dinala ko reviewer ko kasi diba masipag ako, kainis diba? Tapos bumaba na ko sa first floor.
Dumiretso ako sa canteen kasi siyempre, nandon yung dalawa kong henyong mga kaibigan. Agad ko naman silang nakita kasi una sa lahat -- nagpakulay ng light brown si Moonbin tas si Sinbi, well, sabihin nalang nating di siya nagsusuklay. Biruan nga namin dati nung mga bata kami eh hahabulin na siya ng suklay.
"Uy, Med school hero!" I rolled my eyes at the nickname she gave me. Ang laki ng ngiti niya oh kala mo walang pinoproblema sa buhay. "Musta buhay?"
"Gago ka ba? Just eat your lunch." Naupo na ko sa tabi nilang dalawa at kinuha yung sandwich ko mula kay Moonbin. Nagkanin si Sinbi, nagsandwich ako, nagsalad si Moonbin. Tinignan ko naman si Bin. "Wuy, yan lang kakainin mo?"
"Ako, di mo ba tatanungin kung ito lang kakainin ko?"
"Sinbi, alam naman nating mageextra rice ka, as always."
"Sabi ko nga. Chanwoo, order mo ko extra rice." O, kitams, nautusan pa.
Itinaas ko kamay ko to get the attention of the waitress. "Teh, pa extra rice nga dito sa matakaw. Put it on her tab." Tumango si ate waitress tas tinuon ko atensyon ko sa mga kaibigan ko. Moonbin's an electronics engineering major na nagma-masters ng robotics while Sinbi is a geology major, like her parents. Speaking of matakaw, tignan mo nga naman si Sinbi, di makakain ng maayos. Inabutan ko siya ng tissue, pero di niya rin pinansin (ang gago talaga) kaya ako na nagpunas para sa kanya. "Pano ka na pag wala na ko?"
"I don't have to worry, mabubulok ka naman sa med school eh."
"Thanks for the cheering up, ha?" Habang kumakain kami at nagdadaldalan 'tong dalawa, ako naman, nagaabang ng text or e-mail mula do'on sa head resident ng Emergency Medicine department. Sa kanila kasi ako nag-apply for an internship kasi I plan to resident on Emergency Medicine, as well. Kami yung doctors sa E.R. Kung wala kami, ang dami na sigurong namatay kaya social relevance, diba? "Di ka pa ba pupunta somewhere else? Isa ka pang nabubulok dito." I asked Sinbi.
