Staring at Sound | Voiceless Duology 1 | COMPLETED

Kabanata 4

Kabanata 4

Drunk night

Kiel is still Kiel. Siya pa rin 'yon. Ramdam kong siya pa rin ito. Hindi lang ako sigurado kung ginusto niya bang magbago o ano.

Tinitigan ko siyang muli na mahimbing na ang tulog sa passenger seat ng kotse niya. He's sleeping peacefully. Walang bakas ng problema. Walang bakas ng kasungitan. Ang mahabang pilik-mata niyang iyon, ang magulong buhok, ang mga mata niyang 'yon na kung hindi lang binago ng panahon, masasabi kong salamin pa rin ng nakaraan, ang labi niya.. ang buong mukha niya. Bawat parte ng katawan niya ay nakakapanghina pa rin. Just like before. Parang gaya lang din ng dati noong una ko siyang nakita. Noong una kaming nagkakilala.

Siya pa rin 'to. Siya pa rin naman 'to pero bakit hindi na ako ma-convince?

I smiled bitterly at inilapit ko ang katawan ko sa kanya. Hinawi ko ang kaunting buhok niya na napunta na sa mga mata niya. Pinadausdos ko ang daliri ko sa ilong niya pababa sa labi niya.

"Ang layo mo na talaga. Hindi na kita maabot." bulong ko sa sarili ko.

I suddenly wanna kiss him. Pero pinipigilan ko ang sarili ko dahil baka magising siya at magalit pa lalo sa akin.

Nawala ang atensyon ko sa kanya nang mag ring ang telepono niya. Umayos na ako ng upo at kinuha iyon sa dashboard.

Nang makita kong si Miko ang tumatawag ay sinagot ko na agad. Napalingon pa ako sa entrance ng bar kung saan kami galing kanina.

"Bro! Nasaan ka na? Akala ko ba pupuntahan mo lang siya?"

Kumunot ang noo ko dahil sa narinig ko sa kabilang linya.

Sino 'siya'?

"Uhm.. hello?"

Saglit na natigilan siya sa kabilang linya. Parang bumigat pa ang paghinga nito bago nagsalita.

"Mali ba ako ng natawagan?" dinig kong sinabi niya.

"A, no! This is Kiel's phone." agap ko kaagad sa kanya dahil mukhang ibababa na niya ang tawag.

Hindi puwede. Kailangan ko pang malaman kung saan ang headquarters nila.

"Wait, sino 'to? Nasaan si Kiel? Bakit na sa 'yo phone niya?" sunod-sunod na tanong niya sa 'kin.

Nilingon kong muli si Kiel sa tabi ko na patay pa rin sa tulog. "He's here, sleeping peacefully." nakangiti kong sinabi habang nakatitig pa rin sa kanya.

Narinig ko ang paghalakhak ng kung sino sa kabilang linya kaya nawala ang atensyon ko kay Kiel. Umayos na ako ng upo at hinahanda na ang sarili na iuwi ang lalaking ito.

"Anong.. bakit tulog? Anong nangyari.. may nangyari sa inyo?"

Nalaglag ang panga ko dahil sa sumunod na tanong niya. Pakiramdam ko ay ngayon lang umakyat sa mukha ko ang init na galing sa ininom ko kanina lamang.

Kung pwede nga lang na may mangyari ay kanina ko pa ginawa. Ang kaso ay tulog at lasing na lasing ang isang 'to! Mas gusto ko pa rin na paulit-ulit niyang maaalala ang gagawin ko sa kanya pag gising niya sa umaga.

Napailing na lamang ako habang tumatawa sa isip ko. "He's drunk. Tinulungan ko lang siya kanina na dalhin rito sa sasakyan niya dahil nag-aamok na sa loob ng bar. I just saved him from trouble knowing that you all are famous." saad ko sa kanya. Gusto ko nang mainis dahil sa dumi ng utak niya.

Narinig kong muli ang halakhak na iyon sa kabilang linya kaya kumunot na ang noo ko. Pakiramdam ko tuloy ay pinagtitripan ako ng Miko na ito.

"Okay? Where is he? Can I talk-"