Ο κολλητός μου

Chapter 25

"Τι εγινε? Θα μου πεις?",με ρωταει ο Χριστος

"Για ποιο πραγμα μιλας",τον ρωταω

"Εγινε κατι με εσενα και τον Χαρη?"

"Τι? Εε..οχι τι να γινει?"

"Ξερω εγω μπορει κατι να πηγε να γινει"

"Κατι εγινε αλλα δεν ηταν κατι το σημαντικο"

"Δηλαδη?"

"Δηλαδη φιλιθηκαμε,και πηγε να.. αλλα δεν εγινε τιποτα"

"Τι? Θα τον σκωτοσω τον μαλακα"

"Οχι,οχι σου ορκιζομαι δεν εγινε τιποτα το σταματησα. Σε παρακαλω μην πεις τιποτα ενταξει?"

"Ενταξει αλλα αν ξανακανει κατι τετοιο και εσυ δεν το θελεις...Θα τον σκωτοσω οκ?"

"Οκ. Σε ευαχριστω",του λεω και του δινω ενα φιλι στο μαγουλο

"Αντε ρε παιδια που ειστε θα χασετε την ταινια",μας φωναζει η Παναγιωτα

Χριστος POV
Η Ραφαήλια φασωθηκε με τον Χαρη θα τον σκοτωσω τον μαλακα. Πως μπορεσε? Με την καλητερη μου φιλη.
Δεν πρεπει να προχωρησουν αλλο πρεπει να μεινουν μονο στο φιλι δεν πρεπει να γινει κατι αλλο,δεν πρεπει να προχωρησουν. Πρεπει να βρω ενα σχεδιο αλλα τι?

"Ει..Χριστο ξυπνα",μου φωναζει η Παναγιωτα

"Ει σιγα τι θες ξυπνιος ειμαι"

"Ναι,ναι καλα μαλλον μας βαρεθικες και για να μην μας προσβαλεις κοιμασε με τα ματια ανοιχτα",μου λεει η Ραφαηλια.

"Ναι οκ,το βρηκες",της λεω και σκαμε στα γελια.

"Τι θα κανουμε θα μεινουμε σπιτι ολη την μερα?",ρωταει ο Χαρης

"Ε τι θες να κανουμε δηλαδη? Να φασωνομαστε μεταξυ μας?",του λεω με ενα αγριο υφος.

"Σιγα ρε φιλε,δεν ειπα και κατι?",ναι αλλα εκανες"

"Τι εκανα?"

"Εσυ να μου πεις? Τι εκανες χθες την νυχτα στο σαλονι με την Ραφαηλια?"

"Οτι θελω,εχεις καποιο προβλημα?"

"Ναι"

"Τι προβλημα εχεις?"

Δεν ηξερα τι να πω και ευτυχως με εσωσε η Παναγιωτα

"Σταματηστε ρε παιδια. Δεν σας καλεσα εδω για να τσακωνεστε αλλα το αντιθετο,τελικα δεν επρεπε να σας καλεσω",λεει η Παναγιωτα με ενα απογοητευμενο και αγριο ταυτοχρονα βλεμμα.

"Λοιπον για να ξεκαθαρισουμε τα πραγματα δεν εγινε τιποτα χθες την νυχτα. Ενταξει? Και θα κανω οτι θελω στην ζωη μου ΧΡΙΣΤΟ διοτι ΔΕΝ εισαι ο μεγαλος μου αδερφος ή ο κηδεμονας  κηδεμονας για αυτο μην ξανα ανακατευτεις. ΕΝΤΑΞΕΙ?",μου λεει με ενα πολυ αγριεμενο υφος η Ραφαηλια.

Με πληγωσε παρα πολυ. Την ξερω απο μικρη,περασαμε τα παντα μαζι,και τωρα παραταει τον καλητερο της φιλο για ενα ξιπασμενο αγορι. Ποιο τον Χαρη.

Ραφαηλια POV.
Αχ θεε μου τι θα κανω μαζι τους? Πρεπει να τους βρω κατι κοινο,αλλα τι?

"Παναγιωτα παμε λιγο στην κουζινα γιατι δεν ξερω που ειναι τα ποτηρια?"

"Ειναι στο ντουλαπι μολις μπεις στην κουζινα"

"Ε..δεν ξερω ΕΛΑ να μου δειξεις"

"Ενταξει,ενταξει ερχομαι.....Εδω ειναι οκ?"

"Δεν ειναι για αυτο που σε ηθελα να ερθεις ηταν για αντιπερισπασμο?

"Ε τοτε γιατι με φωναξες?"

"Γιατι θελω να βρουμε μια λυση,ετσι ωστε να μην μαλωνουν,να γινουν φιλοι"

"Να γινουν φιλοι? Χαχα ας γελασω. Ποιο πολλες πιθανοτητες υπαρχουν να γινω εγω φυσικος οχι αυτοι να γινουν φιλοι."

"Εε..οχι και ετσι"

"Ετσι ειναι τα πραγματα οπως σου τα λεω"

"Ενταξει,ενταξει. Απλως θελω κατι να τους κανω να ερθουνε τουλαχιστον πιο κοντα να μην μαλωνουνε τοσο πολυ"

"Οκ,θα σκεφτω και θα σου πω. Τωρα παμε γιατι θα αρχισουν τις μπουνιες σε λιγο"

"Καλα λες ας παμε"

~~~~~~~~~~~~~

Γεια σας!ελπιζω να σας αρεσε το κεφαλαιο αν και λιγο μικρο!πατηστε το αστερακι σας παρακαλω!🌟

-Ρ😘