Ο κολλητός μου

Chapter 15

Την επομενη μερα

"Ραφαήλια, ελα σηκω κατι ηρθε για εσενα".
Μου λεει η μαμα μου,μενω ακομη 5 λεπτα κατω απο το στρωμα και μετα σηκωνομαι. Καταιβενω κατω στο σαλονι και βλεπω μια ανθοδεσμη στο τραπεζακι.

"Μαμαα..πιου ειναι αυτη η ανθοδεσμη?"

"Εσενα"

"Εμενα? Αποκλειεται"

"Δες την καρτα. Γραφαει το ονομα σου και κατι αλλα πραγματα που δεν καταλαβα"

Ανοιγω την καρτα. 'Συγνωμη για ολα,δεν επρεπε να κανω αυτα που εκανα εχθες. Αν δεν θες να μου ξαναμιλησεις θα το καταλαβω.Συγνωμη για ολα Ραφα .Χ.'

Μολις το διαβασα καταλαβα πως ηταν απο τον Χαρη. Περνω τηλεφωνο τον Χριστο και του λεω τι εγραφε η καρτα, τον ρωταω

"Τι θα κανω? Να παω να τον βρω?"

"Τι λες? Οχι φυσικα δεν θα πας να τον βρεις"

"Ε και τι θα κανω? Να του στειλω τουλαχθστον ενα μηνυμα που θα του λεω πως το συγχωρεσα?"

"Οχι ρε εσυ Ραφα, θα τον αφησεις να κανει το πρωτο βημα, εσυ θα το παιζεις αδιαφορη πως δεν συμβαινει τιποτα. Οκευ?"

"Οκευ".

Μετα που τελειωνω την κουβεντα με τον Χριστο, περνω τηλεφωνο την Παναγιωτα, να δω πως ειναι, αν ειναι καλυτερα.
"Παναγιωτα? Σε ξυπνησα?"

"Οχι,οχι"

"Εισαι καλα? Χθες μεθυσες λιγο και σε πηραμε στο σπιτι σου."

"Ναι ειμαι μια χαρα. Μα τι εγινε? Δεν θυμαμαι τιποτα μετα απο το 2 σοτ"

"Καλυτερα. Δεν θες να μαθεις τι εκανες μετα απο το 4 σοτ",της λεω και προσπαθω να καταπιω το γελιο που παει να φυγει απο το στομα μου.

"Τιι? Τι εκανα? Ραφα πες μου. Εκανα κατι κακο? Εκανα καποια βλακεια? Πες μου."

"Μην φοβασαι δεν εκανες τιποτα.",της λεω και σκαω στα γελια

"Ραφαηλια οταν σε δω αυριο θα σε σκοτωσω." Μου λεει αγριεμενα,και οταν το λεει αυτο το εννοει.

"Ναι οκ!",και σκαμε στα γελια.

Δευτερα πρωι
'Χριστο θελω να μπουμε μαζι στο σχολειο,δεν θελω να μπω μονη μου. Πλις μπορεις να με περιμενεις?',στελνω μηνυμα του Χριστου και μετα απο λιγα λεπτα μου απανταει

'Καλημερα και σε εσενα αγαπη. Ενταξει θα σε περιμενω!χχ'

Οταν φθανω στο σχολειο προσπαθω να βρω τον Χριστο αν ειναι εξω στην εισοδο αλλα αφαντος. Ενα χερι με ακουμπαει στον ωμο. Ελπιζω να μην ειναι ο Χαρης. Σκασε υποσυνειδητο τα κανεις χειροτερα. Γυρναω και για καλη μου τυχη ηταν ο Χριστος.