Sirene (Published by ABS-CBN Books)

Sirene III

Nawindang naman ang mga sugarol sa kanilang narinig at nagsimula silang magbulung-bulungan. "Napakalapastangan mong Kolas ka! maging ang nanay ng binibining nilapastangan mo ay hindi mo rin pinalagpas!" sigaw ng mga tao dahilan upang gulat na mapatingin sa kanila si Nikolas. Akala ng mga tao ay naging karelasyon din ni Nikolas ang nanay ng binibini.

"S-sandali! Nagkakamali kayo! Isa siyang sire-----" hindi na nakapagpaliwanag pa si Nikolas dahil agad hinila ni Sirene ang tenga nito saka kinaladkad papalabas ng sabungan. Hindi naman na magkamayaw ang mga tao dahil sa galit nila sa isang binata na tulad ni Nikolas na walang galang sa mga kababaihan.

Pa-simple namang lumabas si Batchoy sa sabungan dala-dala ang mga salaping nakulimbat niya sa pustahan. Nang makalabas siya sa sabungan naabutan niyang kinakaladkad pa rin ng dalaga si Nikolas papunta sa dulo ng ilog na nasa tabi ng sabungan.

Malinis ang tubig ng ilog na umaagos ng malakas ngayon. Napakaraming mga punong malalago rin ang makikita sa buong paligid. Agad itinulak ni Sirene si Nikolas sa batuhan na malapit sa ilog dahilan upang magkaroon na naman ito ng galos sa mukha na siyang ikinagagalit ng binata. "Hindi mo maaaring ibunyag ang aking pagkatao!" giit ni Sirene sabay tapak sa likod ng binata upang hindi ito makakilos.

Inis namang napalingon si Nikolas sa kaniya habang nakadapa ito sa batuhan. "Pagkatao? hindi ka tao... isda ka!" pagtatama ni Nikolas kung kaya't muli siyang nakatikim ng malakas na tadyak mula kay Sirene.

"Isa kang napakawalang-kwentang tao! Nararapat lang sa iyo ang mamatay----" akmang sasaksakin na ni Sirene si Nikolas gamit ang hawak nitong balisong nang biglang sumigaw ng napakalakas ang binata.

"HUWAG! SANDALI! HINDI MO MAHAHANAP ANG PERLAS KAPAG PINATAY MO AKO!" sigaw ni Nikolas at mangiyak-ngiyak siyang sumuko sa dalaga. Itinaas niya rin ang kaniyang kamay sa ere kahit pa nakadapa siya ngayon sa batuhan at tinatapakan siya ng sirenang siga na iyon.

Dahan-dahan namang ibinaba ni Sirene ang balisong saka hinila ang braso ni Nikolas patayo nang walang-kahirap-hirap. Napasigaw naman si Nikolas sa sakit dahil mukhang mababalian siya ng buto sa higpit ng hawak ni Sirene lalo na ang brutal na paraan nito.

"Hindi ako naparito upang mag-aksaya ng oras sa iyo, ngayon sabihin mo sa akin kung nasaan ang perlas!" matapang na tugon ni Sirene. Ang tapang na ipinamamalas nito ay taliwas sa kagandahang kaniyang tinataglay.

Napalunok naman si Nikolas dahil sa matinding kaba hindi niya mabatid kung bakit kahit natatakot siya ay nagagandahan pa rin siya kay Sirene. Animo'y isa itong misteryosa na puno ng nakakahalinang mahika.

"N-na kay madam Sandra" sagot ni Nikolas, tiningan naman siyang mabuti ni Sirene at kinilatis kung nagsasabi ba ito ng totoo.

"T-totoo ang sinasabi ko, kahit itanong mo pa kay..." saad ni Nikolas sakto namang napalingon siya sa kanan at natanaw niya si Batchoy na nagtatago sa likod ng isang puno at pinagmamasdan sila. Agad niyang sinenyasan si Batchoy na lumapit sa kanila ngunit ayaw nito dahil maging siya ay natatakot kay Sirene.

Bigla namang napalingon si Sirene sa kanan at nang makita niya si Batchoy ay sinamaan niya ito ng tingin. Nagulintang naman si Batchoy at bigla pa itong naihi sa kaniyang salawal dahil sa kaba.

Muling summenyas si Nikolas kay Batchoy na lumapit na sa kanila dahil kung hindi ay sasaktan siya ng brutal na sirenang iyon kung kaya't wala nang nagawa si Batchoy kundi ang lumabas sa likod ng puno at nanginginig siyang naglakad papalapit sa kanila.

Nang makalapit si Batchoy sa kanila ay agad itong lumuhod sa harapan ng sirena "M-maligayang pagbati mula sa isang hamak na tao na tulad ko. Ikinalulugod ko pong makita ang prisensiya niyo" magalang na bati ni Batchoy habang nakadapa sa lupa sa tapat ni Sirene.