CHAPTER 11 (ENDING)

78 4 8
                                    

CHAPTER 11

**FWISHHHHHHHHH**

Tunog ng malakas na ulan, may payong ba kaya si Sap? Takbo ako ng takbo at hanap ng hanap kung saan-saan. Asan ka na ba Sap? Pakita ka na please!! Then may nakita akong babaeng basang basa na nakasilong sa isang Bus stop. Uniform namin eh.

Pagkalingon niya.. Si SAP!!

"Sap! Buti nandito ka! Basang basa ka"

"Okay lang ako! Eh ikaw din basang basa ka!"

"Ikaw masimportante kaysa sa sarili ko."

Then pinunasan ko si Sap... Sabay yakap sakanya.

"Sap, I'm very sorry! I'm very sorry I didn't notice!" Then naramdaman ko rin na pinalipot niya na kamay niya saakin.

"I Love You Kenneth! I've always love you!"

"Me too, I've always wanted to hear those words from you! I've always Love you, since grade 4. Ikaw ang tinutukoy kong babae na gusto ko ay mapansin niya naman ako. Your the girl I've always dream on Sap!"

"Thank you Kenneth! Kahit plain akong babae, nagkagusto ka parin saakin. Di ko expect na mangyayare ito. Ang akala ko lang dati, Unrequited love ang hinaharap ko sa lovelife ko. Pero ngayon naiintindihan ko na."

"Crush kita sa una palang." Sabi naming dalawa.

I finally confess to Sap, ano na kayang mangyayare sa susunod na araw.

SAP POV

Mutual feelings na kami ngayon ni Kenneth. Pero para saakin dati pa kami mutual feelings eh, di lang namin alam. Di ko alam kung ituturing ko parin itong Gf at Bf. btw ngayon ang araw ng fieldtrip namin. Kami lang ni kenneth di nakasama. Hinding hindi ko makakalimutan ung nangyare kagabi. Yun ang pinakamasayang araw na nangyare saakin!

Si kenneth ang nagbago ng buhay ko. He changed me.

*Vrrrrrrrrr*

*Vrrrrrrrrr*

Vibrate ng cellphone ko

"Hello?" Sabi ko

"Uhm, Hi Sap! Uhh, busy ka ba ngayong araw?" Tanong saakin ni Kenneth

"Di naman, bakit?"

"Gusto sana kitang yayain sa date eh, pwede ba?"

"Pwedeng pwede Kenneth!"

Ito ang first date namin ni Kenneth. Pumunta kami kung saan saan, then at the end of the date... Niligawan niya ako. Sobrang nakakakilig! May mga rose petals sa sahig then may rose boquet siya. Pero ang pinakaclimax sa nangyare dun. Ay ang pagsagot ko sakanya ng Yes.

Ngayon officially Boyfriend ko na si Kenneth Yonghwa! At Hinding hindi ko makakalimutan ang mga lesson na natutunan ko on the journey of love.

I learned that Love is Unpredictable.

Love is a Journey

And Love requires waiting for the right person.

Ito ang mga natutunan ko sa aking lakbay... At dahil dun..

AFTER 10 YEARS.....

"Hon, nakita mo ba ung laruan ni Eunice?"

10 years later, kinasal na ako kay Kenneth. May isang anak kami. At magandang buhay ang dinating namin.

"Knock knock! Eunice si Ninang Jes mo ito!"

At ito naman ang aking Bestfreind, Hanggang ngayon Boyfriend palang siya. Pero hulaan niyo kung sino Boyfriend niya!

Tama! Si Jason! Ung Crush niya. Dba Love is Unpredictable nga!

"Bhe, wag mo naman kalimutan si Ninong Jason!"

Daming nangyare sa buhay namin.. Pero di namin makakalimutan ang lahat nang iyon. Nakatatak parin ito sa aming mga puso at Isipan.

Later...

"Kenneth, dami nangyare sa buhay natin noh?"

"Tama ka diyan Sap"

"Binago mo buhay ko Kenneth. Tignan mo ngayon, ganda ng kinabukasan natin."

"Ikaw ang nagbago saakin, dami akong natutunan tungkol sa buhay dahil sayo."

The real Lesson in this story is, It doesn't matter in looks or fasion. But what's important is to face the jouney and find true love.

-THE END-

I hope naenjoy niyo ung story na ginawa ko :))

The Day I Changed For You (SHORT STORY)Where stories live. Discover now