𝐓𝐡𝐞 𝐆𝐨𝐥𝐝𝐞𝐧 𝐁𝐨𝐲 ~ 𝐉𝐮𝐠𝐡𝐞𝐚𝐝 𝐉𝐨𝐧𝐞𝐬 (Dutch)

Hoofdstuk 16 ~ The Watcher in the Woods.

(Gif is niet van mij!)

(Ik weet dat ik weinig update de laatste tijd.. Maar ik ben ook bezig met een ander fanfic die er binnenkort aankomt! Kent iemand the 100 en Bellamy Blake?)

~~~~

Elk sprookje komt met een waarschuwing: Brave kinderen mogen nooit alleen het bos in gaan. Verlaat het pad en wie weet wat je tegenkomt. Een hongerige wolf. Een knappe duivel. Of iets ergers.

Samantha had na de afspraak die ze met Milo had gemaakt geen serpent meer opgezocht, tenzij ze haar zochten natuurlijk.

Iets wat vaker voorkwam dan je zou denken.

Om even alles op te helderen, Samantha was een serpent, hoe graag ze het soms ook wilde ontkennen.

Ze was één van de rechtvaardige en geliefdste. Maar toen gebeurde er iets waardoor ze zich zelf afsloot voor de rest van de groep. Ze praatte amper nog met de serpents, behalve dan FP, Joaquin en Ice.

Ice.

Hij was een van haar beste vrienden. Zelfs nadat ze besloot om te verhuizen naar de Northside. Hij snapte het volkomen. Nadat alles wat er was gebeurd snapte iedereen dat ze afstand deed van het duisteren leventje.

Nadat de overval in Pop's plaatsvond, hadden Sam en Archie, Fred naar het ziekenhuis gebracht. Die dag had ze de regel verbroken en Ice gebeld.

<Flasback>

'Hallo?'

'Ice?'

'Sam?' hoorde ze van de andere kant van de lijn.

'Ik heb informatie nodig.' fluisterde ze bijna.

'Sam, wat is er gebeurt in Pop's? Ik hoor verhalen in de White Wyrm en ik heb geen idee of ze..'

'Er is een overval geweest, en Fred Andrews is neergeschoten.'

'Shit, gaat alles goed met jou?'

Het duurde een tijdje voordat ze antwoordde. '...Ja, ik heb gewoon informatie nodig.'

'En je wilde gewoon mijn prachtige zuiveren stem horen?' zei hij sarcastisch.

'Zekers.'

'Wat wil je weten?'

'Ik wil kijken of er getuigen waren. Waren er mensen die buiten stonden? Hij had een bivakmuts op, zelfgemaakt en hij had groenen ogen. Kun je het voor mij rondvragen?'

'Tuurlijk, geen probleem.'

'Thanks,' zei ze, niet wetend wat ze verder moest vragen.

'En Sam?' vroeg hij.

'Ja?'

'Doe geen gekke impulsieve dingen.'

'Ik doe nooit gekke en impulsieve dingen!' kraamde ze uit.

'Hmm...'

—————-

Sinds die dag, had Samantha het contact behouden. Ze had haar beste vriend gemist, meer dan gezond voor haar was. Ze hadden vandaag afgesproken in het bos, op een oude hangplek waar ze vroeger altijd hingen.

Alec Marcus was Ice zijn echte naam, maar na een nogal grappige gebeurtenis had Sam hem Ice genoemd. En sindsdien is de naam blijven hangen.

Ice en zij waren al uren aan het praten. Tot ze schoten hoorde.

Samantha kreeg een vreemd gevoel van deja-vú.