Sa Piling Ni Nanay.

MOTHERS DAY.

Isang Umaga......

nagising ako na may tumatawag sa akin...

                "Anak! Gising na!"

 

                "Anak! Bumangon kana diyan. Baka mahuli ka sa eskwela."

Si INA pala...

kay aga palang gising na...

nagluluto para sa aking almusal...

Pati mainit na pampaligo tubig ay nandoon na...

handa na rin ang mga damit ko na susuotin...

matapos kong kumain, maligo at magbihis...

ako ay kanyang ihahatid papalabas ng bahay...

at tatanawin hanggang ako ay tuluyang maka-alis...

Sa araw-araw na ginagawa ng Diyos...

Paulit-ulit ang trabaho ni INA...

Araw-araw niya akong pinaglilingkuran...

parang hindi napapagod...

parang hindi nagsasawa...

                Paglalaba,

                Paglilinis ng bahay,

                Pagluluto ng makakain,

                Taos pusong pag-aalaga...

                at ang WAGAS niyang PAGMAMAHAL.

Hindi man nagtatrabaho si INA sa labas para kumita,

ngunit ang pasan niyang obligasyon sa loob ng aming pamamahay ay mas mabigat na responsibilidad kaysa iba..

lahat ng mga bagay na iyon...

akin namang nakikita...

batid naman ng aking pag-iisip...

Pero hindi dumating sa punto na ako'y nagpapasalamat sa kanya...

dahil ang buong akala ko andiyan lamang si INA at hindi nawawala...

ngunit ako ay nagkamali...