DayDreamer

Proloog

Er wordt aangebeld. Ik doe open. Er staat een man voor de deur, de postbode, hij staat er met een pakketje in z'n hand. Ik neem het pakketje aan ren naar m'n kamer en maak het pakketje open. Eindelijk. Mijn eigen echte dagboek. Ik heb ongeveer een maand geleden zo'n mooie leren dagboek besteld. Ik ben er nog niet uit wat ik er in ga schrijven maar dat bedenk ik later wel.

Ik pak m'n nieuwe sharpies die ik een paar dagen geleden al binnen kreeg en maak een kleurrijke titelpagina waar mijn naam, Robin, opstaat, de datum en DIARY, in grote letters. Daarboven staat nog in het klein "this is not", omdat het ook niet een typisch "dear diary" dagboek wordt.

Uiteindelijk heb ik om m'n naam, de titel en de rest in regenboogvolgorde een soort van wolkjes getekend. Tevreden kijk ik naar het resultaat. Ik sla nu de eerste pagina om.

Hi toekomstige Robin,

Ik ben dus Robin Fontana, 15 en een half jaar jong.

Geboren op 4 augustus 1998. Een leeuw.

Hele, hele verre opa was Italiaans.

Bruin haar. Groene ogen.

1 meter en 70 centimeter.

Single. Altijd al geweest.

Wel gezoend maar met die jongen was een beetje raar gelopen.

Verliefd? Nooit echt.

Vriendinnetjes --> Jip en Pip(tweeling), Indy, Doris en Frederique.

Vriendjes --> Gijs, Bram en Storm

Ik zie er uit als een meisje-meisje en dat ben ik eigenlijk ook wel.

Ik zit op yoga en loop ongeveer twee keer per week hard.

Verder speel ik nog piano en zing ik er het liefste bij.

Dat was het eigenlijk wel zo'n beetje.

-xxx- Robin

Ik kijk tevreden naar het resultaat en leg het dakboek weg en pak m'n laptop en scroll door onwijs veel social media dingen. Na dat ongeveer twee uur dat gedaan te hebben hoor ik mijn moeder roepen dat ik moet komen voor het eten. Mijn zeven jaar jongere broertje zit al aan tafel. Mijn vader is nog de laatste dingen aan het regelen met het eten en mijn moeder is bezig met het dekken van de tafel. Ik pak vier glazen water en schuif aan tafel. "Wat eten we" vraag ik opgewekt. "Een feta, avocado salade met daarbij gebakken krieltjes en kabeljauw" zegt mijn vader. Oh god, wat klinkt dat lekker. Ik voel vocht naar de voorkant van mijn mond stromen. Mijn moeder zet het bord met heerlijk eten voor mijn neus terwijl ik al met mes en vork in m'n hand zit. Ik zet m'n vork al in een krieltje en stop het in m'n mond. "Robin, wacht je even om ons?" zegt m'n moeder. "Ik ben nog niet begonnen" zeg ik met volle mond. "Ja, ja".

 Hoi allemaal. Dit is iets heel anders dan mijn fanfictie, dat hebben jullie vast gemerkt. Dus hoe vinden jullie het? Moet ik hier mee doorgaan? En willen jullie liever zo goed als dagelijkse updates of één keer per week eentje van 2000 woorden? Bedankt voor het lezen en ik hoor graag van jullie! koeeess Renée