We Met

Chapter 1

"Baby the breakfast are ready,bumangon ka na jan at kakain na!!!."sigaw ni Xander.Bumaba na ako para kumain.

"Anong niluto mo?"walang ganang tanong ko.
"Pancakes,hotdogs and eggs"nakangiting sagot nya pa.
"Nasaan si Jezreil?"wlang ganang tanong ko na naman."Ah umalis sya kanina lng" sagot nya. "I see"."Tara,kumain na tayo" sabi nya.Tumango nalng ako at nagumpisa naring kumain.

Ako nga pala si Prinxilea Chavez but you can call me Prinx for short. ''Pilosopo,walang galang,COLD'' ang mga bagay na yan ay ilan sa mga personality na meron ako. May dalawa akong kapatid si Xander at si Jezreil. Oo kapatid kl sila. Mas matanda sila sa akin pero gaya nga ng sinabi ko wala akong galang.At isa pa ayaw ko rin naman silang dumidikit dikit sa akin. Kasi sa sobrang dikit nila sa akin napagkakamalan pa kaming magjo-jowa.At may dapat pa pala kayong malaman hindi ko hilig magkwento about sa buhay ko kaya naman dito ko na tatapusin ang pagpapakilala ko sa inyo.

"Prinx,tumawag pala sila Mommy kanina sabi nya next week na daw ang pasok mo sa bago mong school" sabj nya.

Tumingin muna ako sa kanya at nagsalita"Wala akong gana"sabi ko.

"Anong sabi mo??" Tanong nya sa akin.

"Wala akong gana"pagu-ulit ko.

"Ano ka ba naman Prinx kailan kaba magtitino ha?"pigil ang galit na sabi nya.

"Kapag umulan ng snow sa disyerto"

"Anong kapag umulan ng snow sa disyerto?!?"

"Magtitino lng ako kapag umulan na ng snow sa disyerto"

"Ha!!! Imposible yun Prinx"

"Alam ko" maikling sagot ko.

"Eh alam mo naman pala,bat mo pa sinabi?!Alam mo naman palang imposible yun ehh"

"Alam ko,kaya ko nga sinabi dahil alam kong imposible ring magtino ako"

"Prinx,dont do this to yourself"

"Look!!! Xander,wag mo nga akong pangaralan lalo nat hindi mo naman ako naiintindihan!"pigil na galit na sabi ko.

"Prinx,wag mong sirain ang buhay mo!"

"Sino bang nagsabi sayong sisirain ko ang buhay ko!"galit na talagang sabi ko.

"Prinx,Im doing this as your brother and Im also doing this for yourself Prinx"mahinahong sabi nya.

"Tss"at tsaka tinalikuran sya at padabog na umakyat papunta sa kwarto ko.

KWARTO
"TANGINA ANG AGA AGA UMINIT AGAD ULO KO PVTEK NA BUHAY TO OH"mura ko nalang sa isip ko.

'Umiinit talaga ulo ko kapag magulang na namin ang napaguusapan.Dahil lahat binibigay nila.Ngunit isang simpleng bagay na hiniling ko sa kanila hindj nila ako pinagbigyan kaya ganon nalang talaga ang galit ko sa kanila....At matagal pa bago ko sila mapatawad sa ginawa nila.Simple lng naman ang hiniling ko nun ehh yun ay tigilan na nila ang pagpapahirap sa pamilya at sa taong mahalaga sa akin......sa taong minal ko at minahal rin ako...2 years narin ang nakalilipas nung huli ko syang nakita..Lahat ng bagay na pinlano namin ng boyfriend ko nasira dahil lang sa walang kwenta kong mga magulang..Sana bumalik na sya..Sana makita ulit kita at ...Sana MAHAL MO PARIN AKO. Dahil ako mahal parin kita hanggang ngayon.Pero ikaw rin ang dahilan kung bat ako nagbago. Kung noon ay ang dali lang para sa akin ang ngumiti at tumawa ngayon ay parang ayaw nang makisama ng katawan ko at pati pagngiti man lang d kona magawa..I still love you..And i will always need you.

Di ko namalayang unti-unti na palang pumapatak ang mga luha sa mga mata ko.Hindi ko pinigilan ang pagpatag ng mga luha ko dahil aalam kong ito lang ang bagay na makakapagpagaan ng loob ko.

-
---------------------------------------------------------------------------------------------
THANK YOU SA MGA BUMASA AT BABASA PA NG KWENTO KK AT SORRY TALAGA DAHIL FIRST TIME KO TO KAYA ANG PANGIT NG LABAS NG STORYA PERO ILL TRY MY BEST PARA MA IMPROVED KO TONG STORYA KO AT KAILANGAN KO NG SUPORTA NYO AT NANG MAY INSPIRASYON AKO

----------------------------------------------------------------------------------------------Author's Note: Sorry talaga sa story na ginawa ko guys first time ko kasi dbale sa nxt chapter babawi ako.Hintayin nyo nlng yung time na papasok na sa Eksena si _______ .Kung may reklamo po kayo sa storya ko sabihin nyo lng po para maayos ko.Bale nxt week po ang susunod na update.