Hani Sen Yoksun Ya ...

sen

Biliyormusun sensizlik çok koydu be . O çalışkan o dediği dedik Alya yok artık . O her dediğini yaptıran kitap okurken seni dinlemiyen Alya yok artık . Okul okumak istemiyorum çünkü her taşında toprağında tuglasinda sen ve ben Alya ve Aslı var . Senin gülünçlerin , sevinçlerin ,  aşk kokan kokun var . Hatırlıyor musun bahçedeki ağaca
AL♥AS yazmıştık . Hani müdürden fırça yemiştik . Olsun be yinede sen ve ben vardık .

Bilirmisin artık o uyku için ağlayan Alya  yok . Ben korkar oldum uyumaktan çünkü her gözlerimi yumdugumda sen varsın

Seni düşündüm o gece
Yükseldim gökyüzüne
Uzandım hayallerimle denize
Seni beni düşündüm o gece
Sen ve ben

Şimdiler de sokakta ses yok
Senin adın yazıyor kaldırımda ........

Ben sensizlik ile cebelleşiyorken
Sen nerdesin , neden yanımda değilsin .........

İnsan gerçekten de kaybedince anlıyor onun değerini . Ben bilemedim . Kırdım onu küstüm , kıskandım belkide çok sevdim . Ama sevgimden mutlumuyum . Hayır insan sevecekse güzel sevmeli . Bana sorsanız çok sevmek mi yoksa güzel sevmek mi ben güzel sevmek derdim . Çünkü bana göre sevginin bi miktarı yoktu . Aslı bana hep " beni nasıl seviyorsun " diye sorar ben de hep Çok derdim .
Bir gün ben de ona sordum beni ne kadar sevdiğini . O da bana " ben seni güzel seviyorum " dedi . En başlarda anlamamıştım ne demek istediğini . Çok ta kafama takmamıştım . Çünkü aslının daima beni seveceğini biliyordum . Ben aslı gibi sever miyim bilemiyorum . Ama o yaşasaydı eminim ki hepinizi öyle güzel severdi .  Ben sevdim mi tam severdim . Severken yıpratır , kızdırır, en kötüsü de kanatırdım. 

Şimdiler çok mutsuzum aslının sevgisine karşılık vermemiştim.  Bi an olsun aklımdan çıkmıyor her an gelecekmiş gibi okulun bahçesinde onu beklerdim . Aslında beni neyin iyleştirecegini biliyordum ama bir türlü yapamıyordum. 

Sen benim ilk göz ardım
İlk pişmanlığım , rakabetimdin
.................

Seni düşünmeden geçmiyor bir günüm .....

Ne oldu bize gül yüzlüm
Birden kayboldun , gittin
Seninle ne hayellerimiz vardı
Be gülüm

Benim yerimde siz olsaydınız ne yapardınız . Bu acıyı cekermiydiniz yoksa bu acının üzerine giderek onu unutmaya mi calışırdınız . Ben acımı birakmayarak ona sahip çıkardım .
Belki çoğunuz böyle düşünüyorsunuz ama ben öyle düşünmüyorum . Beni ben yapan birinin anılarını , gülüşlerini nasıl unuturum.  Ben hayatta böyle birşeye kalkışmam ve de kalkıştırmam . Siz siz olun sizi bu kadar seven birini asla unutmaya çalışmayın .
Bu naciz bedenim belki bu yük altında ezilecek , paramparça olacak . Hiç korkmayın asla demeyin bu yükün altından kalkamam .
ALLAH KİMSEYE TAŞIYAMAYACAĞI
YÜK VERMEZ .
Sen sahip çık acına Allah verir elbet dermanını . Hayat kısa yarına garantimiz yok içinizde tutmayın acılarınızı , kalp kırıklarını , paramparça olan kalbinizi .
Yarın söylemek için geç kaldın belki . Ölüm bir gün hepimizin kapısını çalacak elbet .

HER CANLI ÖLÜMÜ TADACAKTIR. ...
         
                Biz insanlar fani varlıklarız . Elbet ölücez, kefene sarılacağız, belkide en sevdiklerimiz toprağı üstümüze atacaklar .
   Yarın için çok geç belki
Seni bu kadar seviyorken deli deli
  Seni sevmek uçurumdan düşmek
                  GİBİ ......

ELLERİMİ TUTMAZ OLDUN GÖZLERİME BAKMAZ OLDUN
BİR KUŞ MİSALİ ELİMDEN EVİMDEN BARKIMDAN AYRI KOYDUN .

Canım arkadaşım Tülin Arslan anısına ...........