Ο χρόνος σταμάτησε η σοκολάτα μου έπεσε στο πάτωμα και τα μάτια μου είναι έτοιμα να βγουν έξω ... Τι πράγματα είναι αυτά μπορείτε να μου εξηγήσετε;;
Είχαμε μείνει και οι τρεις σαν χάνοι και κοιτιομασταν ... Αμηχανία
"Εμμ γκχμ δεν ήθελα να διακόψω ξέρετε απλά εγώ έτρωγα αμέριμνη την σοκολατιτσα μου και μετά άκουσα κάτι ψιθύρους και επειδή είμαι πολύ περίεργος άνθρωπος έπρεπε να βρω από που έρχονται και να κατέληξα εδώ αλλά δεν το ήθελα σας ορκίζομαι αλλά μπορείτε να μου πείτε τι κάνετε ακριβώς ημίγυμνοι στο πάτωμα ;;;"και τώρα μπορώ να αναπνεύσω ελεύθερα.... Οι άλλοι δύο με κοιτούσαν με ορθανοιχτα μάτια λες και είδαν εξωγήινο ...
Το λες και τι το ήθελες;;;
Γιατί δεν είμαι ΕΞΩΓΉΙΝΟΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΣΕ ΚΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ....
Να το κοιτάξεις αυτό όμως δεν γίνεται οπότε έχεις εσυ πρόβλημα να ξεσπας πανω μου... Δεν θα φταίω πάντα εγώ .... Αν είναι να φευγω...
Θα μου κάνεις αυτή τη χάρη ;;;
Όχι άλλα είπα να σε κάνω χαρούμενη... Λολ..
Αν μπορούσα να σε δω θα σου εδινα ένα χαστούκι όλο δικό σου ...
Θα σου εχων-
"Κατάλαβες ;;;" Εεε;;;
"Συγγνώμη αποσυντονιστηκα..." Έδειξα τα δοντακια μου ως ένδειξη αμηχανίας ... Φοβάμαι για αυτό που θα ακούσω... Τι έκαναν στο πάτωμα ημίγυμνοι και αν είναι αυτό που φαντάζομαι ότι είναι ;;; Ιιιιιιιιίιιιιιιιιιιι αυτό ήταν ....
Θα πεθάνω μονηη ...
"Καταρχάς δεν είναι αυτό που νομίζεις (όλοι αυτο δεν λένε?) Εγώ και ο Κωνσταντίνος παίζαμε ένα παιχνίδι για να γνωριστούμε καλύτερα ..." Είπε η παλιοξετσιποτη ... Που να μου χαθείς ..
"Και να φανταστώ περιλαμβάνει το να κάθεσαι στο πάτωμα με τα μισά σου ρούχα ... Όχι ότι μου πεφτει λόγος... Καθόλου δεν με απασχολεί... Να σας αφήσω καλή τύχη με αυτό ... " Έδειξα ότι και αν έκαναν και επιασα την σοκολάτα από κάτω... Συγγνωμη ιερή σοκολάτα αλλά τι να κάνω ...
Δεν ξέρω τι νιώθω ζηλεύω ;; Είμαι θυμωμένη ;; Πληγωμένη ;;; Τι ;;;
Με αυτά και με αυτά τελείωσα την σοκολάτα μου και επειδή με έπιασαν οι τύψεις με τόσες θερμίδες αποφάσισα να κάνω λίγη γυμναστική ...
..............................................................
"Βρε βρε βρε πώς και από εδώ ;;; Πέρασαν μόλις 26 ώρες και 17 λεπτά από την στιγμή που έφυγες.... Μα έκανες την τιμή να ξανερθεις ... Πέρασε μην στέκεσαι στην πόρτα ;; Κάτι να πιείτε;;" Είπα γεματη ειρωνία και πήρα ένα άγριο βλέμμα από τον Τζέρι και είπα να σταματήσω την θέλω την πολύτιμη ,μη χέσω, ζωή μου....
YOU ARE READING
When I Finally Changed!?#READINT2017
Teen Fiction~Friendly reminder : την ιστορία την ξεκίνησα πριν δύο-τρία χρόνια και δεν είχα βρει ακόμα το στυλ μου . Στην αρχή προφανώς και ήταν πολύ συνηθισμένη όποτε απλα θα ήθελα να συνεχίστε να την διαβάζετε. Ευχαριστώ ♥️ Ξαφνικά το φως χάθηκε ... Η αναπνοή...
