Hala bir umut besliyorum içimde sana dair
Bir hançer gibi saplanmış derinlerime
Orada kalması zarar veriyor, öldürüyor günden güne
Çekip çıkarsam acıyor, canımı yakıyor
Vazgeçemiyorum, vazgeçmek istemiyorum
Belki son nefesimi veriyorum lakin gülümseyebiliyorum
"Bir gün gelecek..." diyorum kendime
Gün gelecek, görecek gözleri beni yalnızlığımda
Sonra hiçbir karanlık kalmayacak benden yana
Sözlere gerek yok hatta belki bu mısralara da
Bir bakışın yeter hislerimi anlamana
Sevgi ve nefretin çok yakın olduğunu söylerler
Umutla korku da öyledir aslında
Sen sakın gözlerimdekini korku sanma
Korkularımı saklarım ben umutlarımın arkasına
Sadece bil olur mu seni beklediğimi
Duymayı istediğimi o huzur veren nefesini
Bil ve anla beni
Bunun için, yalnızca bunun için
Tek, belki de son isteğim senden
Mavi ve turuncunun buluştuğu o anda
Gel yanıma
LÜTFEN OKUMADAN GEÇMEYİN...
Selâmün aleyküm!!! Uzun bir aradan sonra merhabalar herkese. Umarım bölümü beğenmişsinizdir.
Sizden bir ricam var nolur bölümü oy ve yorumsuz geçmeyin. Destek olun. Özellikle olumlu olumsuz tüm yorumlarınızı çok merak ediyorum. Şimdiden çok teşekkür ederim. Kitabım hakkındaki sorularınızı rahatlıkla bana mesaj atabilirsiniz. 😊😊 Allah(c.c)'a emanet olun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SONSUZA BEŞ KALA #WattysTR2016Kazananı
PoetryWattys 2016 Kazananı En doğrusu bu diyorum yüreğime "Hadi artık sen de veda et" Oysa değil mi seni arkamda bırakışım kalbime bir ihanet?
