ah,
demek oksijenle yaşıyorsunuz
ne güzel!
yazık ki bana
iki göz
bir burun
bana dokunmayacak eller
biraz da saç lazım
yazık ki bunlar
her yerde bulunmuyorlar
bulununca tutulmuyorlar
ele avuca sığmıyorlar
yazık ki benim de
buna katlanmam lazım
başkalarına dokunuşlara
benden uzaklaşmalara
hor görüp yadırgamalara
lazım olanlar
bulunmuyorlar
unutuyorlar
gidiyorlar
geride kalanlar
üzülmüyorlar
hissetmiyorlar
unutuluyorlar
yarım kalıyorlar
boğuluyorlar
bulunamıyorlar
bitiyorlar
03.01.16
YOU ARE READING
şaheser
Poetryçevrilmekten aşınmış ve insan terinden sararmış sayfaları rüzgarda dağılacak, kendine çevrilmiş gözleri yaşartacak, okunulurken kıpırdanan dudakları büzerek gülümsetecek, kalbini uyandıracak, kaşlarını çattıracak, hüzünle dolu bir hendeğe düşürecek...
