Last Picture (One Shot)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“Oh! My dear! I know I’m beautiful. Pero maganda ka din kaya wag kang masyadong tumitig saakin. Ok naba itong dress sayo?” She laughed wickedly. Di ko pala namamalayan na nakatitig na pala ako sakanya.

“Hoy! Babae.  Anong nangyari sayo at nagkaka..gani.. to.. ka..? Oh! My! Did I say something bad? S-sorry. Wag kanang umiyak. Tara umuwi na tayo alam kong pagod kana. Sorry.” Aniya niya habang bininigyan ako ng tissue. I chuckled upon seeing her hysterical again! Kaya nga love ko to eh! Hindi niya ako matiis. At Hindi naging hadlang sa friendship namin si junjun.

“O-ok l-lang a-ako *sniff *sniff.. Lol! I’m so pathetic.” Sabi ko sabay punas ng luha.

“si JunJun nanaman ba?. Ilang beses mo naba siyang iniyakan? My goodness hayli! Isang taon na oh! Move on din pag my time. Kaya nga kita pinapunta dito sa U.S to move on and focused sa iyong study. Walang maidudulot ang love satin.” Bitter na sabi niya habang inaarrange ang pinamili naming sa mall.

“Am I too obvious na d ako naka move on?. Like duhh? Jha-jha how many years I’ve been in love with junjun? Simula nung 1st year high school tayo. And now? 3rd year college na tayo noh!. Sa tingin mo makakamove on ako nang ganun kadali?” ka imbyerna tong babaeng to.. Pero my point siya, I need to move on. One year na ang nakakalipas simula nong umalis ako sa pilipinas ng walang paalam maliban sa parents ko at sa bestfriend ko.

“Oo na oo na.. halikana’t umuwi na tayo. Wala kanamang sinusunod sa payo ko much better to shut up. Baka humagulgul kapa jan at mapagkamalang baliw ang kasama ko.” Aniya habang palakad papuntang exits.

“sabihin mo nagpapakabitter ka lang.” si chuckled bitterly.. naghiwalay kasi sila nong boyfriend niya kaya siya nandito sa U.S

“There you are... Smile often ng mag mukha kang tao! Atsaka hindi ako bitter noh! Hindi pa kasi dumating ang right time to meet the right guy. Char!” sabi niya ng kinikilig na my halong sarcasm.

“Defensive Masyado?” ang cute niya lang mag blushed pag naiinis.. parang ako! Echoos!

“walang hiya ka talaga kilalang kilala mo talaga ako. Oo na .. ikaw na, ikaw na ang magaling.”

(A/N: hoy! Nasa mall kayo uso ang modesty.0

“wag kanang epal author!” tingnan niyo ang babaeng to nakikipag away ky author. Pag bitter talaga.

“taxi!” sabi ko habang naka taas ang kamay.

“saan hu punta niyo?”

“Ay! Manong. Filipino hu ba kayo?. Naku salamat naman at hindi na ako mag eenglish.” Sabi ni jha-jha with amusement paints on her face.

“shunga! Nag tagalog nga eeh? Ano ba ang pinaggagawa mo’t mukhang di kapa nagmomove on sa kinder1? Ganyan naba talaga pag broken hearted?” sabi ko ng nagtataka. “ahh manong  Sa  Royal Castle Hotel lang po.”

“Ayy! Wow! Nagsalita ang hindi broken hearted!” she chuckled with sarcasm. Hindi ko nalang pinansin ang statement niya, tagos sa puso ehh!

After 45minutes of traveling.. dumating na din kami sa wakas. Di naman kasi syadong kalayuan ang hotel na pinagstay-an namin. Crazy kasi si Jha-jha. My condo ako kaya lang gusto niyang mafeel ang hotel dito kasama ako. Walgasera talaga siya ng pera.

 Diretso ako sa bed dahil pagod na ako. Papikit na ang maganda kong mata ng mag salita ulit si Jha-Jha. Grabe ang hyper niya. Inuna pa ang mag net ky sa e arranged ang paperbags sa tamang lalagyan.

“Kyaaaaah! Hayli! You must look at this. It might heal your oh! So long time heart broken.”

“Huh? Wala akong panahon jan. Maybe just a stranger who are stalking me kaya naging sikat ako jan sa blog. So, don’t disturb me I’m tired” nag open kasi siya ng account at unang una niya daw nakita ang picture ko sa home page niya.