When her facial expression says na parang natagpuan niya ang hinahanap niya, I immediately traced to where she's looking at doon ko napapansin na para makatakas ang kampon ni Adie, sumasanib siya sa mga katawang tao!
"Jana!"
Sigaw ko tsaka sinundan ko rin siya. Sinusundan ko lang sila! Kahit hindi ko alam kung anong kahahangtungan nito.
Nasaan na kaya si Jegudi? Where the hell is him sa mga oras nato? We need him! Hindi ko siya magawang matawagan o text man lang kasi! Sheyt? Multo po siya.
Kaya, si Luiji nalang ang tinawagan ko. Sinabi ko sa kanya na puntahan at sundan nila kami through gps location.
Hanggang sa natigilan ako sa pagtatakbo nang mawala na naman sa paningin ko si Jana.
Pero mas natigilan ako nang ma-realize ko kung nasaan na ako ngayon.
"Nasa...tulay ako..."
My bad memories came rushing! Parang nabibingi ako! Hindi ko na masyadong naririnig ang nga ingay na nanggagaling sa mga sasakyang dumadaan.
Napahawak ako sa magkabilang taenga ko. I breathe in and out. My heart's throbbing! That made me hard to breathe properly!
I can feel my sweat streaming down from my forehead down to my chin.
"Relax, Kael. Relax!"
I closed my eyes for a while then opened it again.
Nang buksan ko ang mga mata ko ulit, una kong nakita ay si Jana...
na nasa may tulay na parang tila nagpapahangin doon.
Nakikita ko lang ang likuran niya habang sinasayaw ng hangin ang itim at mahaba niyang buhok. Though, I only saw her back pero ang tindig at ang suot niya ay siguradong si Jana. Nagtataka lang ako kung bakit tumutunganga lang siya.
"Anong ginagawa niya?"
She turned her head at nakita ko na nga ang mukha niya. Our gaze met and that made my traumatized mind diverted to her attention. It's a good news!pwew.
Mas nagtataka pa ako kung bakit nakangiti siya?
Why would she smile in times like this? Why--No way!
I guess she's being possessed!
Napalunok ako and clenched my fist. Kailangan kong iligtas si Jana! Nasa panganib siya. I must throw away the fear I have eversince in the past, focus now and regret nothing!
Nang patakbo na ako papunta sa kanya, nagulat ako nang umakyat siya sa horizontal metal bar ng tulay.
parang...tatalon siya!
That made my stomach sick like ugh! Sinasaniban nga siya! I should stop her!
"Jana! Please, Jana! makinig ka sakin!" Pero napapansin ko na kahit maraming sasakyan at taong dumadaan dito, hindi nila napapansin ang suicidal na ginagawa ni Jana. Mukhang ako lang yata ang nakakapansin sa kanya.
Malapit na sana ako sa kinaroroonan ni Jana nang may nakita na naman akong...
Kamukha ni Jana!? Another Jana?
Isang doppelganger o ang totoong Jana?
"Ano bang nangyayari!?" Napahawak ako sa ulo ko sabay iling.
Ang isang Jana na nakikita ko ngayon, mukhang tatawid siya sa kabilang side ng tulay. Pero parang wala ito sa sarili. She's just slowly taking steps towards the other side of the bridge! at may paparating na malaking truck! Natatakot ako na baka gaya ng isang Jana na tatalon sa tulay, hindi rin siya nakikita ng mga tao sa paligid!
Kaya baka masasagasaan siya!
"Jana!" Pupuntahan ko sana si Jana na masasagasaan na! Pero nang nilingon ko ang isa pang Jana, she's spreading her arms and ready to jump on the bridge!
Mukhang kagagawan ito ng mga kampon ni Adie! Nililito na ako!
Again, the memories of my bad past happened on the same place dominates my heart and my brain again! Ayokong maulit yon ulit! Ayoko!
"Ughhrr!" Habang sinusuntok ko ang chest ko. Hinihingal na naman ako. But...lalabanan ko ang sakit na'to! Dapat may gawin ako! I should save Jana no matter what!
Kaso...
Sino sa kanila ang tunay na Jana?
Sino sa kanila ang ililigtas ko?
__________________________________
📎End of Chapter 24📎
An: November 6 na pero belated 'Happy Halloween' sa lahat ng readers! 👻💀👿👽😺😻 balik eskwela na naman tayo! Balik reality kumbaga. Hahaha. 😹 sana nagustohan niyo ang update na'to na actually ay tapos na during Halloween pero dahil hindi po napagkalooban ang inyong lingkod ng malakas na Internet Connection, medyo delay po ang updates natin! Anyway highway, Salamat and God bless! 😺🙏
--PR
YOU ARE READING
Creepy Red String Attached [ C O M P L E T E D ]
HorrorKael was just a usual 13 year old kid not until he witnessed a gun shot incident right in front of his eyes. Eversince then, he got the ability to see wondering ghosts in any corner of his everyday living space for around five long years up until h...
🔯 Chapter Twenty Four: Creepy Doppelganger
Start from the beginning
![Creepy Red String Attached [ C O M P L E T E D ]](https://img.wattpad.com/cover/39903611-64-k757270.jpg)