*Chapter 37 - Afraid

Start from the beginning
                                    

"What's wrong baby?" Tanong ko.

"Wala po. Thank you tita. This one of the best gift I got." Sabi niya.

"You're welcome baby. And there's more. Open that box and everything inside that box is yours!" Sabi ko. Mga laruan. Kumuha ako ng mga give aways ng mga bata sa bagong restaurant namin dahil naisip ko si Natty. Lumapit siya saakin at hinalikan niya ako.

Matapos nun ay pinilit ko padin makipag usap sa Andrea na yun. Gusto ko siyang kilatisin eh.

"Andrea. So close kayo ni Natty?" Tanong ko.

"Very much. Ayaw niya ngang mahiwalay saakin. Sabi niya I'm better than her mama Erin. Pero sabi ko bad yun. Dapat huwag niya kami i-compare ni Erin. Tapos lage niya ako kalaro. Right baby?" Sabi niya sabay tingin kay Natty.

"Ye.yes tita. Ahm mama." Sagot ni Natty.

"Wow. That's great. So ano pinagkakaabalahan mo? Sa TalkAnet ka padin?" Sabi ni Anne.

"Yeah. Pinalit ako kay Nath nung nagresign siya. Sa umaga nasa kila Nath ako para I check sila sa gabi nagwowork ako." Sabi niya.

"Ah I See. Kaya pala ang laki ng eyebags mo. Hehe." Sabi ni Anne.

"Hahaha. Hahahaha. Hindi naman ikaw nga diyan yung wringkles mo ang dami na.hahahaha. Joke." Sabi ni Andrea.

Nakita ko si Anne na parang nag iinit na ang ulo pero nagpipigil. Yung kilay niya kasi gustong gusto ng kumunot pero pigil na pigil. Plastic eh.

"Ahm Nath. Kamusta naman ang bata? Pano pag hinahanap niya si Erin?" Tanong ko naman.

"Ewan ko sa hayup na yun. Hindi ko na ipapahawak ang bata sakanya." Sabi ni Nath ng pabulong para di marinig ng bata.

"Tsk. Ikaw naman. Baka nagawa niya lang kunin ang bata dahil namimiss niya na. Mahal na mahal ni Erin yang Anak niyo. At mahal din siya ni Natty. Huwag mo naman sila tanggalan ng karapatan magkita." Sabi ko.

Hindi pa man nagsasalita si Nath ay sumingit na si Andrea.

"Ehem. Anak namin si Natty. At nandito ang ako para pag usapan ang kriminal na yun. Please?" Sabi niya.

Abay may kagaspangan pala ng ugali itong si Andrea.

Nag tinginan kaming tatlo at biglang nagsalita si Nath.

"Respeto nga naman kay Andrea. Please." Sabi niya.

Ilang buwan lang ang nakakalipas nagbago na si Nath. Bakit ganun. Parang naposses siya ng kung ano.

Habang nag uusap kami panay ang sabat ni Andrea. Halatang nagpapaimpress saamin pero dedma lang kami. Feeling close siya at pinagsisiksikan ang sarili niya saamin. Hindi ko maiwasang mapaisip. Parang nagkamali yata ako sa ginawa ko kay Erin. Hindi ko manlang siya pinakinggan para marinig ang side niya. Kay Erin padin ako. Ayoko ang linta nito na mayat maya ang halik sa best ko. Parang nawawala lagi dahil puro kapit kay Nath. Gawain namin yun ni Anne pero iba yung sakanya. Parang di bagay kay Nath maging ganun. Si Erin nga hindi niya magawang halikan si Nath sa harap namin bakit ngayon iba?

Past Progressive Tense (PPT2) girlxgirlWhere stories live. Discover now