Aşk Bir Sıfır Önde

Aşk Bir Sıfır Önde 7.Bölüm ( Onu Ancak Tanrı Kurtarabilirdi)

11.BÖLÜM

Rosalin odasına koşar adımlarla gitmişti.Hemen dolabını açmış ve üzerine boğazlı bir badi ve ince bir pantolon giymişti , vücudunu kapatmalıydı iğrençliğini gizlemeliydi işte tam bir fahişe gibi davranmıştı ve duyduğu tüm o sözleri haketmişti!!! Yatağının huzurlu sıcaklığına ve korumasına ihtiyacı vardı , çarşafını acarak yatağının içine girdi şimdi biraz daha sakinleşmişti. 

Odasının kapısı açılmıştı Roberto ona doğru geliyordu daha fazla ne diyebilirdi acaba hakaret etmeye devam mı edecekti yoksa onu evden dışarı mı atmak isteyecekti.Rosalin çarşafı başının üstüne kadar çekti ve duyacağı sözlere kendisini hazırlamaya başladı.

Robertonun yatağının yanında ki varlığını hissedebiliyordu.Duyduğu sert ve kabul etmez ses tonu onu bir kez daha korkuttu.

''Özürdilerim Rosalin'' 

Roberto vücuduna dolan siniri zapdetmeye çalışıyordu , yatakta titriyen kadına değil kendi salaklığına kızıyordu , Rosalin bunu yapmak zorunda bırakılmıştı , içinde ki sinir sert sesine yansımış ve Rosalini daha fazla korkutmuştu.

''Sana kızgın değilim lütfen daha fazla titreme zaten kendimi bir pislik gibi hissediyorum''

Çarşıfın altından gelen ses Roberto'yu gülümsetmişti.

''Hissetmene gerek yok zaten öylesin!!!''

''Peki öğretmenim dediğiniz gibi olsun''

Bu adam onunla dalga mı geçiyordu hemde şu haldeyken, Rosalin yavaşça çarşafların arasında sıyrıldı ve karşısında ki adamın önünde dizleri üzerinde durdu şimdi onunla burun burunaydı.

''Öğretmen olmaktan gurur duyuyorum !!! Ben senin ahmak bir futbolcu olduğunu yüzüne vurmazken sende bunu söylemekten vazgeç , topa kafa atmaktan beyin hiçrelerin ölmüş olabilir ama ben ümitliyim orada yaşayan bir kaç hücre mutlaka olmalı!''

Roberto duyduğu hakaretler karşısında ne yapacağını bilmiyordu düşündüğü tek şey burnunun dibinde duran bu kızgın dişinin tüm sıcaklığını içine çekmekti...Roberto konuşmaktan zevk almayan bir insandı ve şimdide hem susacak hemde susturacaktı.Elini kaldırıp Rosalinin saçlarının arasına daldırdı yumuşacıktı tıpkı bir ipek gibi kadının şaşkın gözlerine bakarak son kez sırıttı ve o öpmek için yanıp tutuştuğu dudaklara bu kez o yapıştı.Rosalin zevk almak istemiyor ellerini iki yanında yumruk şeklinde tutuyor Robertoya karşılık vermiyor ve ağzını açmıyordu, bundan hoşlandığını biliyordu ama asla yapmayacaktı.Roberto dudaklarında kaybolduğu kadının ona hiç bir karşılık vermediğini daha yeni hissetmişti.

''Öp beni Rosalin''

''Neden''

''Çünkü istiyorsun''

''İstediğim en önemli şey senden kurtulmak Roberto ben bunu istiyorum'' 

Roberto Rosalinin daha fazla konuşmasına izin vermedi uzak kalamadığı o dudakları yine kendi içine hapsetti ona elini bile sürmemişti sadece dudakları dans ediyordu ama bu kadarı bile Robertoyu zevkten deliye döndürüyordu bu zamana kadar ismini bile bilmediği kadınlarla yatmıştı çok fazla şey yaşamıştı ama öptüğü hiç bir dudak ona böylesine aşkı tatdırmamıştı.

Roberto dudaklarını geriye çekti ve ona zorlukla karşı koyan Rosaline bakmaya başladı, Rosalin gözlerini aralayarak 

''Git buradan Roberto!!!''

Roberto ellerinde tuttuğu saçları son kez okşadı ve gitmek için geriye çekildi arkasını dönüp giderken Rosalinin söylediği sözler ona bir ömür boyu acı verecek cinstendi.

''Bunu yapmanın sebebi neydi Roberto , vicdanın sana ne kadar para verdi söylesene, ne kadar verdiyse ben daha fazlasını vereceğim söz veriyorum yeter ki benden uzak dur...''

12.BÖLÜM

Roberto duyduğu sözün yüreğini delip geçtiğini hissetmişti,söylediği her söz yapacağı her davranış bu kadının zihnine kazınacak ve ona sertçe geri sunulacaktı.Bu gece olduğu gibi o zevkten ölmek üzereyken Rosalin nefretle dişlerini sıkmış ve ona karşılık vermemek için vücudunu hissisleştirmişti sanki hayat ona adil davranmıyordu.

Rosalin ona ne yapsa babasına karşı duyduğu nefret gün yüzüne çıkıp tüm güzellikleri engelliyordu ne olurdu her şeyi bir kenara bıraksaydı ve yatağına gelen karısıyla unutulmaz bir gece yaşasaydı onunda bu sevişmeyi kendisi kadar istediğini biliyordu ama Rosalin bunları bir görev gibi benimsemişti bunu da hissedebiliyordu Roberto biran önce hamile kalıp gitmek istiyordu,yani babasının istediği olacak ve dünyaya bir Roberto daha gelecekti soy adları ve servetleri devam edebilecekti.

******************************************************************

''Lanet olsun sana Roberto beni parçalamaktan gururumu parçalamaktan ne zaman vazgeçeceksin söylesene'' Rosalin yatağının yanında ki vazonu eline alıp kapıya doğru fırlattı şimdi heryer cam içindeydi o pislik bir daha bu odaya girmeye kalkışırsa her yerine cam batacaktı ve acı çekecekti bu durumun olabilme ihtimalinin Rosalini sevindirmesi gerekirken o Roberto'yu kollarına alıp neden böyle yaptığını sormak istiyordu neden ben neden bana bunu yaşatıyorsun gözünde bu kadar mı iğrencim demek istiyordu ...Onun camlara basma ihtimalini düşününce Rosalin onun canının yanmasındansa kendisini onun ayakları altına serebilirdi onun üzerine bassın geçsin ama asla acı çekmesin..'' Rosalin içinde ki bu sevginin neden oluştuğunu bilmiyordu ama en başından beri Robertonun gözlerindeki acıyı görmüştü çünkü bu acının aynısını oda yaşıyor ve çaresiz kalıyordu... İkisinide güçsüz bırakan çaresizlik , onunda kaderini babası çizmişti kim bilir belkide başka bir kadınla evlenmesini engellemek için Rosalini ona mecbur tutmuştu, aşkı için bu kadar acı çekiyordu belkide... Rosalin'nin içinde bu gece her türlü duygu vardı , yatıştırılmamış tutkusu, Robertoya karşı duyduğu koruma dugusu sevgisi aşkı hepsi iç içeydi... Ama Roberto onu babasının tuttuğu bir kadın olarak görüyordu...

''Tanrım bir mucize olsun ve babam iyileşsin lütfen bende bu acıdan kurtulayım''

*************************************************

Bu sabah erken uyanan Roberto olmuştu büyük salonda Rosalini bekliyordu,

''Benim okula gitmem lazım halletmem gereken işlerim var akşama görüşürüz tabi evde olursan , özgürsün Roberto sevdiğin kadının yanına gidebilirsin ben seni asla engellemeyeceğim benden daha fazla nefret etmene gerek yok''

Roberto onun geldiğini bile hissetmemişti bu kadın hiç mi topuklu ayakkabı giymezdi hay aksi, ama birden kendisini gülümserken buldu onun boyu zaten yeterince uzundu topuklu ayakkabıya gerek bile duymuyordu uzun boylu güzel karısı...

Duyduğu ses ise en güzel keman sesinden bile daha etkileyiciydi, sesinin can yakıcı olması bir yana Rosalinin söylediği sözlerde can yakmaya başlamıştı.Bu kadın ne saçmalıyordu böyle başka kadın mı özgürlük mü kahrolası özgürlüğü senelerdir yaşıyordu artık tek dileği huzurlu bir evlilikti ama buda mümkün olacak gibi durmuyordu , önünde durduğu cama sinirle yumruk atmamak için zor duruyordu onu arkasından süzen karısı Robertoyu gayet rahat olarak düşüne bilirdi ama Roberto içten içe isyan etmek istiyordu.Açıpılıp hızla kapanan kapı ise Rosalinin onun cevabını duymaya bile tenezzül etmediğinin göstergesiydi. 

Bu akşam olacaklar Rosalini çok şaşırtacaktı , Roberto yılların verdiği tecrübesiyle masum öğretmeni baştan çıkaracak ve onunla birlikte olacaktı sonra bir ömür birbirlerinden uzak duracaklardı... Gelecek tek bir bebek onları ayıracak ve karanlık köşelere savuracaktı. Roberto eski boş hayatına dönmek istemiyor her akşam karısıyla yemek yemek ve tatlı tartışmalara girmek istiyordu ama bu sadece hayallerinde olabilecek bir şeydi babası tüm hayatını ve hayalerini çalmaya devam ediyordu.

''Bana yardım et anne , her şey güzel olacak demiştin ama olmuyor anne''